-
401.《宝鼎现》 宋·范周
夕阳西下,暮霭红隘,香风罗绮。
乘丽景、华灯争放,浓焰烧空连锦砌。
睹皓月、浸严城如画,花影寒笼绛蕊。
渐掩映、芙蓉万顷,迤逦齐开秋水。 -
402.《江神子慢》 宋·田为
玉台挂秋月。
铅素浅,梅花傅香雪。
冰姿洁。
金莲衬、小小凌波罗袜。 -
403.《贺新郎(题王守西湖书院)》 宋·刘镇
云淡天垂野。
望晴郊、疏烟半卷,断虹低跨。
老树连阴藏远景,十里湖光照夜。
看不尽、真山图画。 -
404.《花心动·春词》 宋·阮逸女
仙苑春浓,小桃开,枝枝已堪攀折。
乍雨乍晴,轻暖轻寒,渐近赏花时节。
柳摇台榭东风软,帘栊静,幽禽调舌。
断魂远,闲寻翠径,顿成愁结。 -
405.《满庭芳(咏浮桥)》 宋·黄裳
琼馆烟轻,银河风细,玉桥云锁方开。
晓千虹丈,宛转下天来。
人在水精宫里,行乐处、锦绣成堆。
仍相问,人间天上,何处有蓬莱。 -
406.《宴琼林(上元)》 宋·黄裳
霜月和银灯,乍送目楼台,星汉高下。
爱东风、已暖绮罗香,竞走去来车马。
红莲万斛,开尽处、长安一夜。
少年郎、两两桃花面,有馀光相借。 -
407.《蝶恋花(月词)》 宋·黄裳
伏以合欢开宴,奉乐国之宾朋;对景摅怀,待良时之风月。
此者偶屈三益,幸逢四并。
六幕星稀,万棂风细。
天发金精之含蓄,地扬银色之光华。 -
408.《念奴娇(和人)》 宋·葛郯
阳关西路,看垂杨客舍,嫩浮波縠。
宝马嘶风人渐远,隐隐歌声戛玉。
踏遍春山,归来高卧,笑濯沧浪足。
孤鸿天际,断霞摇曳心目。 -
409.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
410.《兰陵王(和吴宣卿)》 宋·葛郯
乱烟簇。
帘外青山渐肃。
莲房静。
荷盖半残,欲放清涟媚溪绿。 -
411.《满庭芳(咏浮桥)》 宋·黄裳
琼馆烟轻,银河风细,玉桥云锁方开。
晓千虹丈,宛转下天来。
人在水精宫里,行乐处、锦绣成堆。
仍相问,人间天上,何处有蓬莱。 -
412.《宴琼林(上元)》 宋·黄裳
霜月和银灯,乍送目楼台,星汉高下。
爱东风、已暖绮罗香,竞走去来车马。
红莲万斛,开尽处、长安一夜。
少年郎、两两桃花面,有馀光相借。 -
413.《蝶恋花(月词)》 宋·黄裳
伏以合欢开宴,奉乐国之宾朋;对景摅怀,待良时之风月。
此者偶屈三益,幸逢四并。
六幕星稀,万棂风细。
天发金精之含蓄,地扬银色之光华。 -
414.《念奴娇(和人)》 宋·葛郯
阳关西路,看垂杨客舍,嫩浮波縠。
宝马嘶风人渐远,隐隐歌声戛玉。
踏遍春山,归来高卧,笑濯沧浪足。
孤鸿天际,断霞摇曳心目。 -
415.《满江红》 宋·葛郯
卷尽珠帘,楚天迥、阑干几曲。
最好是、瑶台归路,月翻银屋。
深院数枰风入座,高楼一喷云横玉。
看橘林、霜浅未全黄,犹悬绿。 -
416.《兰陵王(和吴宣卿)》 宋·葛郯
乱烟簇。
帘外青山渐肃。
莲房静。
荷盖半残,欲放清涟媚溪绿。 -
417.《瑞鹤仙》 宋·郭世模
云阶连月地。
记旧游、身在温柔乡里。
花阴透窗绮。
罗衾拥残梦,流莺惊起。 -
418.《水调歌头(中秋和施司谏)》 宋·罗愿
秋宇净如水,月镜不安台。
郁孤高处张乐,语笑脱氛埃。
檐外白毫千丈,坐上银河万斛,心境两佳哉。
俯仰共清绝,底处着风雷。 -
419.《念奴娇》 宋·傅大询
江梅破腊,把一枝来报,□原无空格,据律补春消息。
锦帐银瓶龙麝暖,画烛光摇金碧。
两径桃花,一溪流水,路入神仙宅。
云裳羽佩,洞天相会今夕。 -
420.《水龙吟》 宋·吴琚
紫皇高宴萧台,双成戏击琼包碎。
何人为把,银河水翦,甲兵都洗。
玉样乾坤,八荒同色,了无尘翳。
喜冰销太液,暖融鳷鹊,端门晓、班初退。