-
61.《自咏》 唐·白居易
形容瘦薄诗情苦,岂是人间有相人。
只合一生眠白屋,何因三度拥朱轮。
金章未佩虽非贵,银榼常携亦不贫。
唯是无儿头早白,被天磨折恰平均。 -
62.《寄献北都留守裴令公》 唐·白居易
天上中台正,人间一品高。
休明值尧舜,勋业过萧曹。
始擅文三捷,终兼武六韬。
动人名赫赫,忧国意忉忉。 -
63.《和白太守拣贡橘》 唐·周元范
离离朱实绿丛中,似火烧山处处红。
影下寒林沈绿水,光摇高树照晴空。
银章自竭人臣力,玉液谁知造化功。
看取明朝船发后,馀香犹尚逐仁风。 -
64.《元夕京城和欧阳衮》 唐·陈去疾
兰焰芳芬彻晓开,珠光新霭映人来。
歌迎甲夜催银管,影动繁星缀玉台。
别有朱门春澹荡,不妨芝火翠崔嵬。
此时月色同沾醉,何处游轮陌上回。 -
65.《元夕京城和欧阳衮》 唐·陈去疾
兰焰芳芬彻晓开,珠光新霭映人来。
歌迎甲夜催银管,影动繁星缀玉台。
别有朱门春澹荡,不妨芝火翠崔嵬。
此时月色同沾醉,何处游轮陌上回。 -
66.《杨给事师皋哭亡爱姬英英窃闻诗人多赋因而继和》 唐·姚合
真珠为土玉为尘,未识遥闻鼻亦辛。
天上还应收至宝,世间难得是佳人。
朱丝自断虚银烛,红粉潜销冷绣裀.
见说忘情唯有酒,夕阳对酒更伤神。 -
67.《古行宫》 唐·章孝标
瓦烟疏冷古行宫,寂寞朱门反锁空。
残粉水银流砌下,堕环秋月落泥中。
莺传旧语娇春日,花学严妆妒晓风。
天子时清不巡幸,只应鸾凤集梧桐。 -
68.《五月一日紫宸候对时属禁直穿内而行因书六韵》 唐·郑畋
朱夏五更后,步廊三里馀。
有人从翰苑,穿入内中书。
漏响飘银箭,灯光照玉除。
禁扉犹锁钥,宫妓已妆梳。
紫府游应似,钧天梦不如。
尘埃九重外,谁信在清虚。 -
69.《吴姬十首》 唐·薛能
夜锁重门昼亦监,眼波娇利瘦岩岩。
偏怜不怕傍人笑,自把春罗等舞衫。
龙麝薰多骨亦香,因经寒食好风光。
何人画得天生态,枕破施朱隔宿妆。 -
70.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
71.《哭郴州王使君》 唐·李群玉
银章朱绂照云骢,六换鱼书惠化崇。
瑶树忽倾沧海里,醉乡翻在夜台中。
东山妓逐飞花散,北海尊随逝水空。
曾是绮罗筵上客,一来长恸向春风。 -
72.《晓宴》 唐·李群玉
金波西倾银汉落,绿树含烟倚朱阁。
晓华胧xz闻调笙,一点残灯隔罗幕。 -
73.《晓宴》 唐·李群玉
金波西倾银汉落,绿树含烟倚朱阁。
晓华胧xz闻调笙,一点残灯隔罗幕。 -
74.《鸡鸣埭曲》 唐·温庭筠
南朝天子射雉时,银河耿耿星参差。
铜壶漏断梦初觉,宝马尘高人未知。
鱼跃莲东荡宫沼,濛濛御柳悬栖鸟。
红妆万户镜中春,碧树一声天下晓。 -
75.《美人尝茶行》 唐·崔珏
云鬟枕落困春泥,玉郎为碾瑟瑟尘。
闲教鹦鹉啄窗响,和娇扶起浓睡人。
银瓶贮泉水一掬,松雨声来乳花熟。 -
76.《野井》 唐·陆龟蒙
朱阁前头露井多,碧梧桐下美人过。
寒泉未必能如此,奈有银瓶素绠何。 -
77.《野井》 唐·陆龟蒙
朱阁前头露井多,碧梧桐下美人过。
寒泉未必能如此,奈有银瓶素绠何。 -
78.《苏君厅观韩干马障歌》 唐·顾云
杜甫歌诗吟不足,可怜曹霸丹青曲。
直言弟子韩干马,画马无骨但有肉。
今日披图见笔迹,始知甫也真凡目。 -
79.《长安客舍叙邵陵旧宴,寄永州萧使君五首》 唐·曹唐
邵陵佳树碧葱茏,河汉西沈宴未终。
残漏五更传海月,清笳三会揭天风。
香熏舞席云鬟绿,光射头盘蜡烛红。 -
80.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。