-
41.《庆清朝(追和郑毅夫及第后作)》 宋·王之道
晓日彤墀,春风黄伞,天颜咫尺清光。
恩袍初赐,一时玉质金相。
济济满廷鹓鹭,月卿映、日尹星郎。
鸣鞘绕,锦鞯归路,醉舞醒狂。 -
42.《南歌子(王清叔会同舍赏莲花,席间命官奴索词)》 宋·姚述尧
罗盖轻翻翠,冰姿巧弄红。
晚来习习度香风。
疑是华山仙子、下珠宫。
柳外神仙侣,花间锦绣丛。
竞将玉质比芳容。
笑指壶天何惜、醉千钟。 -
43.《汉宫春(寿梅津)》 宋·吴文英
名压年芳,倚竹根新影,独照清漪。
千年禹梁藓碧,重发南枝。
冰凝素质,遣凡桃、羞濯尘姿。
寒正峭,东风似海,香浮夜雪春霏。 -
44.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
45.《沁园春(赋月潭主人荷花障)》 宋·陈人杰
云锦亭西,记与诗人,拍浮酒船。
看洛川妃子,锦衾照水,汉皋游女,玉佩摇烟。
秋老芳心,波空艳质,惟见寒霜凋碧圆。
争知道,有西湖五月,长在尊前。 -
46.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
47.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
48.《声声慢(应制赋芙蓉、木樨)》 宋·陈郁
澄空初霁,暑退银塘,冰壶雁程寥寞。
天阙清芬,何事早飘岩壑。
花神更裁丽质,涨红波、一奁梳掠。
京影里,算素娥仙队,似曾相约,闲把两花商略。 -
49.《鹧鸪天(县圃约同官赏海棠)》 宋·侯置
万点胭脂落日烘。
坐间酒面散微红。
谁教艳质撩潘鬓,生怕朝云逐楚风。
寻画烛,照芳容。
夜深两行锦灯笼。
朱唇翠袖休凝伫,几许春情睡思中。 -
50.《鹧鸪天(县圃约同官赏海棠)》 宋·侯置
万点胭脂落日烘。
坐间酒面散微红。
谁教艳质撩潘鬓,生怕朝云逐楚风。
寻画烛,照芳容。
夜深两行锦灯笼。
朱唇翠袖休凝伫,几许春情睡思中。 -
51.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
52.《葬花吟》 清·曹雪芹
花谢花飞花满天,红消香断有谁怜?
游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。
闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处。
手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去。 -
53.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
54.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
55.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
56.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
57.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
58.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
59.《张好好诗》 唐·杜牧
君为豫章姝,十三才有余。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。 -
60.《山西行》 宋·沈与求
山西健儿好身手,气如车轮胆如斗。
十五射猎少年场,戏格黄罴同拉朽。
二十竄名尺籍中,铁马追风快驰走。
臂弓腰箭了一生,只喜论攻不论守。