-
101.《自武康入京随即渡越》 宋·董嗣杲
意杳轩中坐,坐见新竹长。
病夫欲寻睡,不禁竹气凉。
昏昏度白日,神倦慵举觞。
偶然探吟处,谁谓醒为狂。 -
102.《删旧稿感赋》 宋·董嗣杲
少年嗜吟如嗜蜜,诸公奇之有奇质。
学荒志旷不自量,躐登将坛多所嫉。
薄游六朝废兴处,远慨疆场分离日。
江草江花幻缜密,下字如缚禅家律。 -
103.《武康防风王庙前入西乡山中旷游归看邑志偶成》 宋·董嗣杲
苕溪直西山嶙峋,莫干矗空参北辰。
荒村去县未甚远,日落将尽埋红轮。
覉人憩此醉徒御,僻壤曾际神禹巡。
敝祠古木质拥肿,色泥痴塑防风身。 -
104.《又五首》 宋·王炎
跣行我足伤,涉世无夷路。
三复贝锦诗,谗口古亦恶。
儿女附耳言,誉喜诉其怒。
勿用驱青蝇,玉质自如故。 -
105.《妾薄命》 宋·赵汝鐩
冶容丽质世鲜比,择对年少风流子。
并栏观鱼双戏水,妾心郎心誓如此。
一朝结束万里行,东欲到海西到作。
醉中慷慨跃马去,出门十年无信音。 -
106.《赠墨士程云翁》 宋·许月卿
满地干戈正扰攘,君家犹自捣龙香。
轻清披就烟云质,坚劲磨来金玉相。
倚马喜资挥露布,飞鸾端藉发天章。
山屋莫道浑无用,留写樵歌入锦囊。 -
107.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
108.《与蒙城知县陈著作同赋吐绶鸟》 宋·苏颂
羽毛之美其类众,雉曰吐绶世尤重。
灵姿异禀来何方,有客携持自咸雍。
朱笼驯习绣墩调,珍贵不与常禽共。
庭前爱玩不能已,欲买未有千金俸。 -
109.《和洪玉甫秘监荔枝三》 宋·苏籀
林杪摘星陨,江干疑烧然。
香包浣花锦,冰质藐姑山。
巨擘纷璀璨,丁香吐妙妍。
唐亡倾国笑,何物免罹愆。 -
110.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。