-
161.《寿制使董侍郎》 宋·程公许
秋云阴阴压边城,秋风飒飒飞边尘。
淮堧夕烽连岘首,往来羽檄无时停。
那筹楼上一长啸,环六十郡皆阳春。
老翁哺儿夸说尹,连年我禽歌即盈。 -
162.《送别制置董侍郎东归》 宋·程公许
荷囊晓趁紫宸朝,玉立堂堂侍冕旒。
帝为蚕丛精择帅,诏颂虎节往分忧。
旌幢云合三千乘,锦绣春浓六十州。
仪凤雅应为国瑞,烹鲜何忍与民仇。 -
163.《泸水清》 宋·程公许
泸水清,泸水之清如镜平。
蜀江西来流沄沄,内江胥命如逡巡。
两江合处耸百雉,表里益梓巴夔分,如户有限齿有唇。 -
164.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
165.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
166.《如岳上人求赋剡鹿苑寺一览阁》 宋·陈著
层檐危镇梵王宫,景物都归两碧瞳。
九万里风斯在下,三千世界本来空。
诗怀浩浩晴澜外,人事滔滔流水东。
凝伫移时还暝坐,胸中天地自玲珑。 -
167.《舟发》 宋·董嗣杲
万愁聚眼底,城下登江船。
江穷渺渺如,身堕栖栖然。
初来情颇浓,既去情尤牵。
纵目入虚空,顺济皆由天。 -
168.《李阁学挽诗三首》 宋·王炎
物望推耆哲,岿然可镇浮。
莫年登近侍,再起殿南州。
不乐分铜虎,方期杖玉鸠。
胡然归未久,仙去杳难留。 -
169.《送李侍郎归衡州二首》 宋·王炎
道重物自轻,心清内无欲。
未定胸中见,难行天下独。
冠盖上青云,著鞭竞驰逐。
南山有德人,一笑遗宠辱。 -
170.《送黄尚书帅蜀》 宋·王炎
六蜚驻跸临东吴,益州远在西南隅。
君王右顾入念虑,选用名德分麟符。
文章政事俱第一,袖手未肯持钧枢。
清献之清过于水,忠定之信孚豚鱼。 -
171.《满庭芳 赞重阳真人显异》 元·马钰
悯化真人,重阳师父,头头物物皆通。
归期预指,语话似心风。
果应南京行上,升霞后、教训臧公。
岐阳镇,顶冠下界,为我再传功。 -
172.《满庭芳 寄长安王姑》 元·马钰
奇哉慧剑,无影无形。
纯钢斩铁截钉。
劈碎恩山,斫断爱欲尘情。
剿除三尸六贼,不须弹、神鬼皆惊。 -
173.《酹江月》 元·侯善渊
茅庵潇洒,静无尘、独坐垂帘孤僻。
镇日闲闲清澹泊,别有恬然活计。
握固存真,心无杂念,忘我兼忘世。
玉婴神变,自然与道相契。 -
174.《声声慢·心浮易动》 元·侯善渊
心浮易动,熟景难忘。
驱驰镇日忙忙。
已过中年,有若日暮之光。
恰如残灯怕晓,似风飘、败叶凋黄。 -
175.《林若愚七十》 宋·陈藻
思我从网山,问道红泉市。
托翁自渔溪,饷我百余里。
数穷初值变,巢穴夜焚毁。
我恰还君家,晓霜失行李。 -
176.《大人生朝代诸儿五首以春风花草香为韵》 宋·项安世
何物堪为寿,清宵桂花好。
月殿转香风,云根长瑶草。
金为碧海波,玉作青天道。
万古镇扶疏,不逐秋风老。 -
177.《秘阁观唐法帖呈同舍诸公》 宋·孔武仲
雍熙真人金丹成,骑龙逍遥上太清。
一时文物甚炳焕,至今高阁留峥嵘。
道山不为人间设,千秋长镇白玉京。
蓬莱诸仙当闲暇,相邀初作升天行。 -
178.《寿傅忠简》 宋·陈宓
一阳初起黄钟宫,红日出海光曈曨。
天高地下气久雺,万物闭塞如惛懵。
造化环复极则通,天于此时生我公。
公之累世载孝忠,受天问气和冲融。 -
179.《魏文节公墓》 宋·戴表元
万骑南来驻不留,衣冠客此镇林丘。
寒岩碎裂从中起,乱水喧呜竟独流。
故物今惟存寓马,当年谁为指眠牛。
坟旁小寺终村俗,画柱纱笼护冕旒。 -
180.《游擘翠》 宋·杜范
新晴山色净襟裾,世上尘埃一点无。
飞瀑惊奔争澒洞,层崖屹立镇崯岖。
乱流平处沙可数,顽石丛中草不枯。
醉后偶来观物变,要知到处是工夫。