-
81.《二十四诗品》 唐·司空图
犹矿出金,如铅出银,超心炼冶,绝爱缁磷。
空潭泻春,古镜照神,体素储洁,乘月反真。
载瞻星辰,载歌幽人,流水今日,明月前身。 -
82.《卖花声·相见罢凭阑》 清·朱彝尊
相见罢凭阑,并坐重关。
熏炉初徙镜台宽。
子石琢成莲叶小,教试麋丸。
画扇翠峰攒,一面霜纨。
别来诗句几曾闲。
杂体江淹三十关首,都写伊看。 -
83.《寄滁州欧阳永叔》 宋·梅尧臣
昔读韦公集,固多滁州词。
烂熳写风土,下上穷幽奇。
君今得此郡,名与前人驰。
君才比江海,浩浩观无涯。 -
84.《花狮》 宋·洪咨夔
雪氄吾家{左虎右戈},知亲翰墨妍。
渴来趋研饮,饱去枕书眠。
弄影窥清镜,收声听素弦。
最能持大体,鼠辈任便儇。 -
85.《悲秋辞》 宋·白玉蟾
虫声树声各已变,吾知流年暗中换。
昼乌夜兔忙如箭,各光渐入芦花岸。
芦花白兮蓼花红,鸿雁跧蹲满荻丛。
牡丹海棠如梦中,莲藕香散池馆空。 -
86.《梦仙谣》 宋·刘子翚
鹅子峰前波色清,刘郎看山无俗情。
癯儒自昔有仙骨,夜梦体飞如叶轻。
云中不识朝天路,双童导我凌空去。
侧身度岩隈,盘盘复回回。 -
87.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
88.《病后涉园》 宋·郑刚中
百病相寻体未平,幽怀感物强星星。
地卑积润野梅瘦,岁晚无霜山柿青。
览镜但存心慷慨,杖筇犹觉步竛竮。
如何每事难业进,日废华严千字经。 -
89.《送万耕道帅琼管》 宋·楼钥
黎山千仞摩苍穹,颛颛独在大海中。
自从汉武置两郡,黎人始与南州通。
历历更革不胜计,唐设五筦如容邕。
皇朝声教久渐被,事体全有中华风。 -
90.《负暄吟》 宋·黎廷瑞
阴风吹芦花,铺锦满汀洲。
不充赤子襦,露骭寒萧飕。
煌煌扶桑君,悬镜烛隐幽,恻然冰霜晨,被以绛锦裘。 -
91.《抛球乐 赠岳悟道》 元·马钰
情忘念断生光莹。
自然现澄清景。
琼花满树都无影。
於中好,挂心镜。
光明灿烂分邪正。
这身体终归粪。
元初面目今番净。
专专候,玉童请。 -
92.《次韵答胡季履复荆门故宅》 宋·项安世
镜里枯疏雪点毛,笔端凌乱雨浮膏。
侵疆稍稍龟阴复,作堵渠渠鸿雁劳。
乔木有孙关国体,故基能筑是人豪。
自言书就堪□□,谁谓先公论太高。 -
93.《明师见和梅诗再用韵兼奉送还福唐》 宋·王铚
斲轮妙手声名歇,谁信出门犹合辙。
后来世外有高禅,凛凛兰摧并玉折。
久将生死付八还,不数图书号三绝。
诗来乃与梅争妍,獭髓补痕红未灭。 -
94.《衰疾几半月梅已空杏花亦烂漫矣忽往一观成古》 宋·张镃
年前约园梅,梅开主人病。
初英仅一窥,旋遭风雨横。
瑰奇耻浪设,收卷归尽净。
追攀梦中事,讵复形啸咏。 -
95.《瑶娥曲》 宋·赵汝鐩
一二三四月如眉,积累如梳截半规。
玉斧昼夜修不彻,修成团镜当空垂。
十眉有样列象几,梳裁春冰镜涵水。
瑶娥睡起拂菱花,扫黛插鬓云绕指。 -
96.《病后寄郑自正》 宋·陈宓
卧病六十朝,尪羸欲颠踬。
中虚苦暴下,外怯因多涕。
风邪动感触,寒热肆留滞。
百病果难堪,未免趣医至。 -
97.《再和二首》 宋·郭印
涉海必假舟航,登山当寻蹊径。
每叹修身错路,譬如饮药加病。
逢人须是问津,有心未免击磬。
况遇先觉先知,早明不垢不净。 -
98.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
弯弯初生如櫜弓,团团次第漾悬镜。
人间起舞争清辉,影落秋江验邪正。
圆也缺也乌足论,体也用也谁能分。
潦倒南泉没碑记,夜随流水绕孤村。 -
99.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
池开口镜奁,山耸青螺髻。
急著眼来看,不得作境会。
觌体全彰解脱门,一蹭牢关百杂碎。 -
100.《夜气》 宋·释文珦
夜气正冥冥,閒人梦已醒。
上方风磬断,小室雨灯青。
照镜诸心静,忘缘四体宁。
胜他名利客,骑马戴寒星。