-
21.《敬和老人览镜》 宋·洪咨夔
西谷柴车手自巾,风吹不到庾郎尘。
回光返照千江月,复命归根一点春。
永昼同窗陶处士,凉宵专席竹夫人。
徐公好丑浑休问,认取青铜镜裹真。 -
22.《镜诗》 南北朝·庾信
玉匣聊开镜。
轻灰暂拭尘。
光如一片水。
影照两边人。
月生无有桂。
花开不逐春。
试挂淮南竹。
堪能见四邻。 -
23.《大圆智镜》 宋·释印肃
普庵非相亦非名,达本忘情不见人。
孤月全收无意识,桂轮独耀绝纤尘。
三祗一念汤消雪,万行须臾火烁冰。
到此何劳声色问,共君本自镜圆明。 -
24.《寒食与器之游南塔寺寂照堂》 宋·苏轼
城南钟鼓斗清新,端为投荒洗瘴尘。
总是镜空堂上客,谁为寂照境中人。
红英扫地风惊晓,绿叶成阴雨洗春。
记取明年作寒食,杏花曾与此翁邻。 -
25.《泗州郡圃四照堂》 宋·梅尧臣
官舻客艑满淮汴,车驰马聚无闲时。
岂有余力事栋宇,後园荒草长离离。
朱侯下车百职举,亦治宴豆频游嬉。
梁冠爵弁各得礼,道路溢誉亡高卑。 -
26.《八咏诗 会圃临春风》 南北朝·沈约
临春风。
春风起春树。
游丝暧如网。
落花雰似雾。 -
27.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
28.《汉宫春(寿梅津)》 宋·吴文英
名压年芳,倚竹根新影,独照清漪。
千年禹梁藓碧,重发南枝。
冰凝素质,遣凡桃、羞濯尘姿。
寒正峭,东风似海,香浮夜雪春霏。 -
29.《四时歌·春歌》 明·许妹氏
院落深深杏花雨,莺声啼遍辛夷坞。
流苏罗幕春尚寒,博山轻飘香一缕。
鸾镜晓梳春云长,玉钗宝髻蟠鸳鸯。
斜卷重帘帖翡翠,金勒雕鞍叹何处。
谁家池馆咽笙歌,月照清尊金叵罗。
愁人独夜不成寐,绞绡晓起看红泪。 -
30.《送春同子柔作二首》 明·程嘉燧
吟君诗送春归日,我正颠狂欲湿衣。
烛灭清歌高阁罢,酒醒疏雨小船归。
慵拈雪镜愁边照,判遣风花醉里飞。
预恐老添情转剧,明年春到兴先违。
¤ -
31.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
32.《暮春游长沙东湖赠辛兖州巢父二首》 唐·戴叔伦
湘流分曲浦,缭绕古城东。
岸转千家合,林开一镜空。
人生无事少,心赏几回同。
且复忘羁束,悠悠落照中。 -
33.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
34.《履春冰》 唐·舒元舆
投迹清冰上,凝光动早春。
兢兢愁陷履,步步怯移身。
鸟照微生水,狐听或过人。
细迁形外影,轻蹑镜中轮。
咫尺忧偏远,危疑惧已频。
愿坚容足分,莫使独惊神。 -
35.《蜀城春》 唐·崔涂
天涯憔悴身,一望一沾巾。
在处有芳草,满城无故人。
怀才皆得路,失计自伤春。
清镜不能照,鬓毛愁更新。 -
36.《病中春日即事寄主人尚书二首》 唐·徐夤
身比秋荷觉渐枯,致君经国堕前图。
层冰照日犹能暖,病骨逢春却未苏。
镜里白须撏又长,枝头黄鸟静还呼。 -
37.《玉楼春》 宋·晏几道
离鸾照罢尘生镜。
几点吴霜侵绿鬓。
琵琶弦上语无凭,豆蔻梢头春有信。
相思拚损朱颜尽。
天若多情终欲问。
雪窗休记夜来寒,桂酒已消人去恨。 -
38.《玉楼春(为故人母寿)》 宋·吴文英
华堂夜宴连清晓。
醉里笙歌云窈袅。
酿来千日酒初尝,过却重阳秋更好。
阿儿早晚成名了。
玉树阶前春满抱。
天边金镜不须磨,长与妆楼悬晚照。 -
39.《斗婵娟(春感)》 宋·张炎
旧家池沼。
寻芳处、从教飞燕频绕。
一湾柳护水房春,看镜鸾窥晓。
晕宿酒、双蛾淡扫。 -
40.《蝶恋花 春正月八日,借榻刘氏楼居,翌日早》 元·卢挚
冰褪铅华临雪径。
竹外清溪,拂晓开妆镜。
银烛铜壶斜照影。
小楼遮断江云冷。
香透罗帏春睡醒。
如许才情,肯到枯枝杏。
客子新声谁听莹。