-
21.《十二月二十七日立春夜不寐》 宋·杨万里
冬夜嫌长只望春,春宵又永更何言。
睫梢强合终无睡,脚底相摩也不温。
竟夕松风听到晓,忽明灯火看来昏。
拥紬却起蒙头坐,顾影真成一病猿。 -
22.《送杜季习四首》 宋·刘子翚
摇落难堪更语离,晓风吹月上征衣。
送君直到长亭去,只影愁寻旧路归。 -
23.《长芦寺二首》 宋·陈造
梁帝号用儒,顾有佞佛癖。
区区泥其粗,佛者宁汝即。
矫矫只履翁,谈妙尘可析。
冀上一言契,何意水投石。 -
24.《自毗陵与兄弟避地南来约为连江之归中涂各以》 宋·李弥逊
胡尘暗中原,大驾巡江都。
春风遂南渡,百避咸奔趋。
衣冠困陵暴,川陆纷舟舆。
微生本萍奇,宁复安吾庐。 -
25.《次韵张嵇仲侍郎》 宋·李弥逊
燕公提在笔,万象入陶冶。
公今真心之,信是渥洼马。
当年劝天眷,愕睨肉食者。
珥貂汉廷臣,往往富平下, -
26.《鄱阳湖四十韵》 宋·周弼
巨浸连吴越,高躔直斗牛。
玄明开别府,江伯汇支流。
象纬元精逼,神奸秘怪裒。
番君疏带砺,彭蠡壮襟喉。 -
27.《到西山怀赵景文似诸孤》 宋·陈著
山屋著孤嫠,采薇人更谁。
寒镫长夜影,春帖去年诗。
后死只多感,独来能几时。
愿言相劝学,西席伫贤师。 -
28.《疏影·寒泉溅雪》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
29.《送刘坰登第赴调二首》 宋·项安世
昔在中朝日,长怀只影伤。
逢人尽吴蜀,无伴说荆襄。
千古卿材地,多年世论忘。
因君到云路,江汉不凄凉。 -
30.《三十一岁吟》 宋·刘黻
三十一年鸿荡癯,只影流落长江湄。
耐寒忍苦还力饥,寤寐千古圣贤书。
有时理到意独会,有时慾动心如痴。
有时目睫交宇宙,有时咫尺生藩篱。
有进开口邈豪杰,有时瞑目婴儿。
坚凝力量在深省,但守潇潇风雨难。 -
31.《孤雁》 宋·黄庚
长空独嘹唳,隐约背斜晖。
塞北离群远,江南失侣归。
度云邻只影,照水认双飞。
却羡投林鸟,相逢入翠微。 -
32.《十二月初七日述怀》 宋·张九成
谪居寂寞岁将阑,几案凝尘酒盏乾。
落落雨声檐外过,愔愔雪意座中寒。
孤飞只影人谁念,万里长途心自安。
世事悠悠君莫问,雪芽初碾试尝看。 -
33.《正月十六夜长安步月简朱少傅》 明·王稚登
少年场上立黄昏,一片归心不可言。
月到今宵微有魄,人从何处正消魂。
桃花骑出胡名马,竹叶携来鲁上尊。
只隔一重灯影里,布衣那敢扣朱门。 -
34.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
35.《解连环·孤雁》 宋·张炎
楚江空晚。
怅离群万里,恍然惊散。
自顾影、欲下寒塘,正沙净草枯,水平天远。
写不成书,只寄得、相思一点。 -
36.《祭十二郎文》 唐·韩愈
年、月、日,季父愈闻汝丧之七日,乃能衔哀致诚,使建中远具时羞之奠,告汝十二郎之灵:呜呼!吾少孤,及长,不省所怙,惟兄嫂是依。
中年,兄殁南方,吾与汝俱幼,从嫂归葬河阳。
既又与汝就食江南。
零丁孤苦,未尝一日相离也。 -
37.《明妃曲二首》 宋·王安石
明妃初出汉宫时,泪湿春风鬓脚垂。
低徊顾影无颜色,尚得君王不自持。
归来却怪丹青手,入眼平生几曾有;
意态由来画不成,当时枉杀毛延寿。 -
38.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
39.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
40.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。