-
61.《致道观七星桧》 明·邓韨
琳官何岧峣,爽气凌青苍。
中有古桧树,传植自萧梁。
岁远四树存,如斗酌天浆。
东株耸而老,庆历补其亡。 -
62.《游泰山》 明·黄哲
今年初出承明班,折腰从政青徐间。
神州二月新雨霁,我来万里观名山。
名山岱泰连云上,邹峄徂徕郁相望。
晨霞仿佛见丹崖,旭日瞳矇射青嶂。 -
63.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
64.《夜行至白鹿泉上》 宋·陆游
小雨病良已,新秋夜渐长。
隔城闻鹤唳,出户逐萤光。
荒径穿蒙密,遥空望莽苍。
泉声落环佩,肝肺为清凉。 -
65.《秋日与天章侍讲王原叔曾明仲正言余安道三学》 宋·宋祁
长廊尽北到禅扃,宴坐林间共褫缨。
秋气只知双鹤唳,尘喧已去一牛鸣。
晨钟暮磬无时歇,翠竹黄花相间明。
妙墨仙郎题爵里,他年为寄此中行。 -
66.《感春》 宋·张耒
淹留生白发,默默又惊春。
花房与柳萼,三见东风新。
竟日雨不止,翛翛寒着人。
拥裘坐闭阁,但与山炉亲。 -
67.《寄集节二首》 宋·张耒
陈侯气飘飘,谁敢易挹酌。
俊如抟风鹰,清如唳霜鹤。
高怀落俗事,见者初骇愕。
须臾发其有,珠玉随洒落。 -
68.《席子泽盘礡图赞》 宋·黄庭坚
百遇毒而成医,九折臂而信道。
慈子而长人之幼,爱亲而寿人之老。
盖尝饮长桑之丸,而得耆域之草。
此天地之仁气也,而席子以游方之内。 -
69.《题老鹤万里心》 宋·黄庭坚
仙人驾飞骑,朝会白云衢。
老骥不伏乘,清唳彻九虚。
野田篁竹底,毰毸伴鸡凫。
时因长风起,犹欲试南图。 -
70.《渭河道中 其四》 元·王冕
海气团云白,江风吹浪寒。
飞鸿离塞远,独鹤唳更阑。
慷慨论时事,羁栖笑楚冠。
萧萧黄叶下,回首望长安。 -
71.《鹤》 宋·梅尧臣
何时别辽海,像啄杂庭鹍。
去作仙人驾,来乘卫国轩。
云中晴引唳,松上旧能言。
但说长千岁,予非学羡门。 -
72.《次韵答黄仲夫七十韵》 宋·梅尧臣
春风不择草,万卉皆发萌。
盛夏一长养,秋实俱与成。
舂粒以蒸炊,刈枯以煎烹。
工师调五音,不问咸与韺。 -
73.《赋得老松老鹤各一首》 宋·刘克庄
腥腐年来懒啄吞,褵褷惟有顶丹存。
长吭偏到清霄唳,病翅犹当霁月翻。
云杪孤飞因避箭,殻中新鷇各乘轩。
士衡晚抱无穷恨,谁向华亭酹一樽。 -
74.《孤鹤辞》 宋·白玉蟾
芝田长相依,瑶池长相随。
云泥共悲欢,生死同襟期。
行啄林莽间,断翅谁与医。
往者不可复,病者不得飞。
极目青云中,临风翘以思。
思深不复啄,一唳天容悲。 -
75.《题清胜轩》 宋·白玉蟾
满林幽竹夜来风,南极一点飞寒空。
玉炉异香绕琳宫,此间知有神仙翁。
清胜轩中颇幽绝,白须道士持檀笏。
眉毛掀起溪上云,眼光烁破峰头月。 -
76.《夜船与盘云联句回文》 宋·白玉蟾
烟山暮滴翠,露叶秋翻红。
川急回斜岸,草枯凋薄霜。
蝉寒嘶月淡,雁过唳天长。
船泊宜沙浦,夜深同咏觞。 -
77.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
78.《长郊雨馀远树减翠新蝉忽鸣激耳嘹唳久客孤坐》 宋·寇准
遥山夏雨歇,远树凉风至。
凭栏偶开襟,新蝉动秋思。
沙溪洁细流,庭木惊疏翠。
节候又复然,幽忧斯所萃。
芳岁若奔流,羲光不停辔。
感物悼前期,谁知此时意。 -
79.《次韵和系郡斋书事之什》 宋·杨亿
竹使贪为郡,金门懒上书。
征途沿木合,官舍类楼居。
密叶藏啼鸟,澄潭躍戏鱼。
波光摇岛屿,霁色露阎闾。 -
80.《杂诗(三十三首)》 明·刘基
急雨涨潢潦,沟池成五湖。
青蛙与耿黾,得意鸣相呼。
自谓乐无似,至足不求馀。
蓬莱有玄鹤,曾见东海枯。
清夜唳长风,哀音绕天衢。
使我起太息,黑髯变霜须。
¤