-
101.《苏武慢·智不如愚》 元·凌云翰
智不如愚,辩何如讷,大巧又何如拙。
螳黠蝉痴,鹤长凫短,总是一番消歇。
逝者如斯,挠之不浊,止水本来明澈。
君试看、云散天开,现出自家秋月。 -
102.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
103.《无题》 宋·戴表元
板屋骤喧飞白蚊,纸窗欲雨暗苍蝇。
长劳井臼惭妻子,近绝音书借友朋。
夜半苦吟堪泣鬼,日高甘寝祗输僧。
意衰俗物何难败,才薄天公却未憎。 -
104.《间居遣兴》 宋·申屠月岩
鸥鹭江湖性,清闲胜作宫。
家贫随分过,母健觉心宽。
酒熟旋篘饮,诗成逐板刊。
七星在长铗,断不为鱼弹。 -
105.《偈三十五首》 宋·释祖珍
自惭疏拙百无能,下板长行粥饭僧。
岂谓因缘有侥幸,千斤担子若为胜。 -
106.《游齐山寺》 宋·苏元鼎
秋浦齐山寺,峰峦楚楚长。
岩根堆雁塔,溪角架虹梁。
雨过闻幽磬,云开见上方。
苔侵石磴滑,花拥洞门香。 -
107.《寿侄》 宋·尹直卿
浙水春风第一家,只言当日长兰芽。
谁知李白三山侣,来看姚黄二月花。
金瓮荼蘼香作酒,玉瓯松子肉为茶。
满板松竹并奇物,寿似蟾宫之桂华。 -
108.《书怀》 宋·赵子觉
柳影板阴绿绕村,日长细得话诗情。
迎风紫燕忽双去,隔雨黄鹂又一声。
笔黑生涯成冷淡,笋蔬盘馔易经营。
世间微利真刀蜜,有底驱驰取重轻。 -
109.《旅怀(二首·时使日本)》 明·郑梦周
生平南与北,心事转蹉跎。
故国海西岸,孤舟天一涯。
梅窗春色早,板屋雨声多。
独坐消长日,那堪苦忆家。
¤ -
110.《别黄玄龙绝句(四首)》 明·崔嫣然
枫落鸦翻秋水明,长桥衰柳古今情。
从来歌板银罂地,多为伤离不忍行。 -
111.《山中乐二首》 明·邓渼
生长明时值中兴,退耕三岁属三登。
喜闻粟帛高年赐,不就公车有道征。
独坐板床如向诩,长居土室似袁闳。
幅巾男子关何物,闾里浮沈愧未能。 -
112.《春夜省内寓直》 明·刘绘
月转周庐映宿光,烟飘汉署引仙郎。
初披御府黄门被,已接天衣侍女香。
窗前钟报知长乐,户外铃悬是建章。
银浦初飞披南馆,羽林宿卫周庐满。 -
113.《秋清曲》 明·刘绩
吴纱织雾围香玉,八尺银屏画生绿。
睡鸭掞氤惹梦长,重城漏板声相续。
西风淅淅吹兰唐,云波微茫连洞房。
芙蓉腻脸啼秋露,怨绿愁红俱断肠。
交河万里知何处,啁哳金鸡报天曙。
玉鬃骏马归不归,含情自折相思树。 -
114.《次韵文宗儒感怀》 明·吕皞
霭霭山云载雨浓,雨收还对两青峰。
隔林幽鸟如相语,照水孤花只自容。
南陌春归惊短梦,西窗酒醒见高舂。
拟参玉板禅师去,连日东风长箨龙。 -
115.《会庆堂》 明·唐之淳
飘飘山上云,乃在谷中藏。
风吹万里去,何当还旧乡。
阿翁昔居乡,黑发坐高堂。
手栽堂前树,日夕望阴凉。 -
116.《过半江庵观铁崖乐府花游曲次韵》 明·王弼
花气作阴春昼蒙,蜻蜓斗影兰苕风。
铁笛老仙石湖里,雪色长髯映湖水。
美人搴芳度水门,朱红藕丝新染裙。
蹋歌采采不成步,歌声下彻吴王墓。 -
117.《题松鹤轩》 明·王绂
吾宗有令弟,所志乐夷简。
载笔游两京,襟抱常坦坦。
自言外祖翁,素不治资产。
平生有砚田,耕获同渭浐。 -
118.《徐良辅耕渔轩》 明·王隅
南山饥牛常待饭,而君力田致疏懒。
北冥游鲲几千里,而君重钓沧浪水。
高堂老亲鹤两鬓,二者本自供甘旨。
禾囷三百既有获,得渔可羹而已矣。 -
119.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
120.《雨中送期莲生》 明·郑如英
执手难分处,前车问板桥。
愁从风雨长,魂向别离销。
客路云兼树,妆楼暮与朝。
心旌谁复定,幽梦任摇摇。