-
121.《牛口发舟泊真溪聊述所历》 明·尹伸
江行每娱心,十七在崖岸。
以兹取溯流,耳目精于慢。
一岭方百里,削成独南面。
霪雨夏来多,悬淙不可断。 -
122.《冬夜》 宋·陆游
杞菊家风有自来,充饥藜糁不盈杯。
云迷野渡一声雁,雪暗山村千树梅。
宴坐何妨面庵壁,长吟且复画炉灰。
岁残尚恨新春远,欲挽天边斗柄回。 -
123.《系舟下牢溪游三游洞二十八韵》 宋·陆游
旧观三峡图,常谓非人情。
意疑天壤间,岂有此峥嵘。
画师定戏耳,聊欲穷丹青。
西游过沔鄂,莽莽千里平,昨日到峡州,所见始可惊,乃知画非妄,却恨笔未精。 -
124.《游大智寺》 宋·陆游
脱发纷满梳,衰颜不堪照。
百年忽已半,去日如过烧。
平生功名心,上马无燕赵。
尔来阅世故,万事惊错料。 -
125.《梅花 其四》 元·王冕
昔年曾踏西湖路,巢居阁上春无数。
雪晴月白影精神,玛瑙坡前第三树。
虬枝屈夷交碧苔,疏花暖送珍珠胎。
初疑群仙下寥廓,琼珰玉佩行瑶台。 -
126.《和公达过潘楼观七夕市》 宋·司马光
织女虽七襄,不能成报章。
无巧可乞汝,世人空自狂。
帝城秋色新,满市翠帟张。
伪物逾百种,烂漫侵数坊。 -
127.《谢友人寄画》 宋·文同
客从长安来,厚纸封小轴。
题云此奇画,寄赠公或蓄。
开之挂高壁,烂绢止一幅。
中有两骆驼,气韵颇不俗。 -
128.《黄秀才北郊书堂》 宋·文同
吾邑固僻陋,巉巉合群山。
苟无贤者居,孰能营幽闲。
黄子治北郊,胜绝收其间。
长溪断谷口,嚣哗隔尘阛。 -
129.《次韵乐文卿北园》 宋·陈与义
红园归计堕虚空,啼鸟惊心处处同。
四壁一身长客梦,百忧双鬓更春风。
梅花不是人间白,日色争如酒面红。
且复高吟置余事,此生能费几诗筒。 -
130.《答及甫和》 宋·洪咨夔
云汉应是纪,尾艮首起坤。
直坤导岷江,略艮赴海门。
我家海之角,我行江之源。
秋月几改弦,落涨频移痕。 -
131.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
132.《胡戢秀才效欧阳公集古作琬琰堂》 宋·晁补之
君不见庐陵公,往为学士修书日。
诏畀千金访遗逸,遗文逸字往往出。
故都易姓几兵火,量臀鼎腹细诘诎。
道人岣嵝空有闻。 -
133.《含山令尹章邦基即其所居剜山得石嵌空乃作堂》 宋·王之道
我闻美玉地所秘,出为世用自有时。
譬犹景星与庆云,千载往往一见之。
君家玉璧岂无说,凿山得石夸瑰奇。
岂惟苍翠实相似,温润清越璠璵姿。 -
134.《徐南卿招饭》 宋·陈造
白昼曲肱睨东壁,鴬斯空复贼粮食。
晚途自笑砚生埃,少日颇尝韦串册。
生世恐随草木腐,忍使功言两无得。
长安宁无翕赩者,自铁关腰膝。 -
135.《己酉夏咏月岩》 宋·李曾伯
老蟾窃灵药,堕魄下尘寰。
迹误采石江,名虚巫峡山。
长风送之为,寄影千丈岩。
列壁当层云,虚白生光寒。 -
136.《四月五日醉书慈云阁》 宋·陈著
峰开荷叶东南倾,梵宫截断西来青。
参差楼阁半空起,撞钟椎鱼撼林坰。
奔走簦笠数百里,随事来乞山中灵。
大众坐饱云捧足,百需顺应水建瓴。 -
137.《江城口号二首》 宋·董嗣杲
定江军门拥云气,庐山面目长相朝。
阃臣所持止一恕,墙壁何恨粘歌谣。 -
138.《夏致宏方城道中以诗见寄避地穷山秋雨仍作因》 宋·张嵲
柴门直面排青壁,山木凋霜疏寂历。
西风吹雨众山昏,声落茅檐断还滴。
每读离骚伤远游,一为迁客又经秋。
四时代谢不停轨,澂江万古长悠悠。
丹枫蕙叶照岩壑,物态故欲增繁忧。
诗成满岫湿烟起,寸心折尽空搔头。 -
139.《题林氏读书堂》 宋·陈宓
四壁无尘坐绛帷,邻家清晓听唔咿。
圣贤凛凛长相面,爵禄骎骎讵可辞。
问字有人携酒款,诵经终岁不园窥。
我来自恨相逢晚,嗣此敲门惬所思。 -
140.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。