-
181.《雪浪石》 宋·秦观
汉庭卿士如云屯,结绶弹冠朝至尊。
登高履危足在外,神色不变惟伯昏。
金华掉头不肯住,乞身欲老江南村。
天恩许兼两学士,将兵百万守北门。 -
182.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
183.《得东南书报乱后东都故居犹存而州北松槚亦无》 宋·晁公溯
旄头光垂北风起,胡沙漫漫暗天地。
翠华清晓巡朔方,咸阳宫殿生荆杞。
胡儿解鞍留汉土,凝碧池头日歌舞。
一朝忽弃洪河南,来归舆图丞相府。 -
184.《奉和吏部崔尚书雨后大明朝堂望南山》 唐·张九龄
迢递终南顶,朝朝阊阖前。
朅来青绮外,高在翠微先。
双凤褰为阙,群龙俨若仙。
还知到玄圃,更是谒甘泉。 -
185.《冬日登城楼有怀因赠程腾》 唐·卢纶
生涯何事多羁束,赖此登临畅心目。
郭南郭北无数山,万井逶迤流水间。
弹琴对酒不知暮,岸帻题诗身自闲。 -
186.《初下东周赠孟郊》 唐·刘言史
鹤老身更b3,龟死壳亦灵。
正信非外沿,终始全本情。
童子不戏尘,积书就岩扃。
身著木叶衣,养鹿兼牸耕。 -
187.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
188.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
189.《朔中即事》 唐·李频
关门南北杂戎夷,草木秋来即出师。
落日风沙长暝早,穷冬雨雪转春迟。
山头堠火孤明后,星外行人四绝时。
自古边功何不立,汉家中外自相疑。 -
190.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
191.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
192.《送韦秀才道冲赴制举》 唐·刘禹锡
惊禽一辞巢,栖息无少安。
秋扇一离手,流尘蔽霜纨。
故侣不可追,凉风日已寒。
远逢杜陵士,别尽平生欢。 -
193.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
194.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
195.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
196.《乘公交车组词》 当代·启功
入站之前挤到门,前回经验要重温。
谁知背后彪形汉,直撞横冲往外奔。
门有缝,脚无跟,四肢著地眼全昏。
行人问我寻何物,近视先生看草根。 -
197.《考校同文馆戏赠子方兼呈文潜》 宋·邓忠臣
五年坎壈哀南方,江湖魏阙两相忘。
洞萝岩桂搴孤芳,月潭风渚俦渔郎。
单阏孟夏草木长,望都楼观郁苍苍。
谁令焚芰辞楚狂,复来上君白玉堂。 -
198.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。 -
199.《次韵蒋颖叔南郊祭告上清储祥宫》 宋·秦观
特起朝阳内,祠宫极邃清。
高窗闚玉女,巨闑守昌明。
盛掩秦诸畤,雄逾汉两京,垣横天上紫,洲露海中瀛。 -
200.《露坐小饮》 宋·陆游
寂寂柴门闭嬾苔,门前有路走天台。
近秋河汉西南落,欲雨风云东北来。
旋摘甘瓜青带蔓,新篘玉醴冷传杯。
亦知野外无供给,且复相逢笑口开。