-
41.《寄竹院方丈孚师》 宋·胡仲参
江湖岁月易销磨,振锡归来鬓欲皤。
性懒吟编多散逸,门闲俗客少经过。
虚檐破处悬蛛网,落叶空中见鸟窠。
一片师心谁会得,半窗竹影绿婆娑。 -
42.《所苦之中无以遣闷更堤题新竹别献五章幸赐披》 宋·李至
请公屈指数朱门,谁肯孜孜爱此君。
小槛纵多栽紫艳,闲庭且要曳红裙。
三冬翠色终难犯,五月秋声早已闻。
不是风流贤宰相,何人移尔人花群。 -
43.《次沈陶庵题石田有竹庄韵》 明·刘英
爱汝东庄多种竹,旁人错认是湘川。
敲门僧立秋阴里,避雨猿啼屋角边。
最喜谈诗挥白拂,间因憩树濯清泉。
相过定与髯张约,同棹轻舟破暝烟。 -
44.《自汤还都经龙门北溪赠张左丞崔礼部崔光禄》 唐·韦嗣立
栖闲有愚谷,好事枉朝轩。
树接前驱拥,岩传后骑喧。
褰帘出野院,植杖候柴门。
既拂林下席,仍携池上樽。 -
45.《游石门涧》 唐·白居易
石门无旧径,披榛访遗迹。
时逢山水秋,清辉如古昔。
常闻慧远辈,题诗此岩壁。
云覆莓苔封,苍然无处觅。
萧疏野生竹,崩剥多年石。
自从东晋后,无复人游历。
独有秋涧声,潺湲空旦夕。 -
46.《游石门涧》 唐·白居易
石门无旧径,披榛访遗迹。
时逢山水秋,清辉如古昔。
常闻慧远辈,题诗此岩壁。
云覆莓苔封,苍然无处觅。
萧疏野生竹,崩剥多年石。
自从东晋后,无复人游历。
独有秋涧声,潺湲空旦夕。 -
47.《谒金门》 宋·吕胜己
春又过。
那更雨摧风挫。
留得浅红三两朵。
竹梢烟雾锁。
把酒对花危坐。
多病多愁都可。
舞蝶游蜂迷道左。
惜春忙似我。 -
48.《沁园春(寄竹溪)》 宋·刘克庄
老子衰颓,晚与亲朋,约法三章。
有谈除目者,勒回车马,谈时事者,麾出门墙。
已挂衣冠,怕言轩冕,犯令先当举罚觞。
书尺里,但平安二字,多少深长。 -
49.《唐多令(城归泊湖山)》 宋·陈著
倦枕寄渔乡。
篷低被怯霜。
月窥人、多少思量。
自是欲眠眠不稳,禁听得、雁声双。
和梦早催行。
归来梅竹窗。
小柴门、分破闲忙。
翻笑白云飞不定,谙得静、憩诗床。 -
50.《唐多令(城归泊湖山)》 宋·陈著
倦枕寄渔乡。
篷低被怯霜。
月窥人、多少思量。
自是欲眠眠不稳,禁听得、雁声双。
和梦早催行。
归来梅竹窗。
小柴门、分破闲忙。
翻笑白云飞不定,谙得静、憩诗床。 -
51.《木兰花慢 送赵治中》 元·张之翰
见平蛮诗卷,都道是、胆包躯。
听细话平生,辞虽慷慨,气却舒徐。
春风忽然吹兴,正琼花时节别江都。
恨煞楼头双鹤,不能留住须臾。 -
52.《赐午门观灯应制(二首·宣庙品第应制诗,以》 未知·陈宗
鳌峰千仞郁嵯峨,万蜡荣春洽太和。
明月只随仙仗转,红云偏近御筵多。
旌旄影扬黄金阙,丝竹声翻《白雪》歌。
万岁三呼频祝颂,醉归数问夜如何。
¤ -
53.《题义门胡氏华林书院》 宋·李巽
孝义门风累世修,帝恩旌表耀南州。
藏书不特延多士,贡幣仍闻亚列侯。
高阁声寒慈竹雨,小池香老瑞莲秋。
人来辱示朝贤什,吟咏浑消万斛愁。 -
54.《题义门胡氏华林书院》 宋·刘骘
徐孺亭边水石连,高名频见野僧传。
箧中书满思安世,楼上诗成忆仲宣。
已说烂何忘意远,定知焦尾用心专。
寒溪乘兴云迎棹,秋夜娱宾月照筵。 -
55.《题义门胡氏华林书院》 宋·吕祐之
几朝旌表映门闾,更赏林园入画图。
迁诏总宜名让水,树巢多恐是慈乌。
花迎客馆清香远,竹绕书堂气节殊。
我直紫垣无路到,乱云芳草隔洪都。 -
56.《题义门胡氏华林书院》 宋·舒雅
江外力为儒,荣华表里闾。
后生多折桂,数世必同居。
筑室寒留谷,穿池夏养鱼。
买山添胜境,移席講新书。 -
57.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
58.《靖通庵歌》 宋·张继先
吾结草庵山之中,旁人笑我名靖通。
都来方寸闲田地,大包世界同虚空。
我庵非通亦非靖,玲珑八面无形影。
盈虚消息任天机,庵内主人都不省。 -
59.《东壩以里沿岸人家皆对门植苇於小屿不晓其旨》 宋·岳珂
北都旧产无淇竹,见说园池芦苇多。
涨绿不妨放来雨,更须别浦听鸣荷。 -
60.《甲戌武康大水净林寺山门殿屋悉皆倒敝》 宋·董嗣杲
仲秋秋阴合,壁落走鼯鼠。
彻宵风雨骤,平地生洲渚。
莫辨路与溪,庐舍失处所。
净林古梵屋,木佛岂得御。