-
81.《过鹿门山》 明·薛瑄
西来汉水浸山根,舟人云此是鹿门。
峭壁苍苍石色古,曲径杳杳藤萝昏。
乱峰幽谷不知数,底是庞公栖隐处。
含情一笑江风清,双橹急摇下滩去。 -
82.《醉落魄/一斛珠 苏州阊门留别》 宋·苏轼
苍颜华发。
故山归计何时决。
旧交新贵音书绝。
惟有佳人,犹作殷勤别。
离亭欲去歌声咽。
潇潇细雨凉吹颊。
泪珠不用罗巾裛。
弹在罗衣,图得见时说。 -
83.《荆门惠泉》 宋·苏轼
泉源従高来,走下随石脉。
纷纷白沫乱,隐隐苍崖坼。
萦回成曲沼,清澈见肝膈。
众泻为长溪,奔驶荡蛙蝈。 -
84.《荆门惠泉》 宋·苏轼
泉源从高来,走下随石脉。
纷纷白沫乱,隐隐苍崖坼。
萦回成曲沼,清澈见肝膈。
泻为长溪,奔驶荡蛙蝈。 -
85.《次韵游山门寺望文脊山》 宋·王安石
宣城百山间,文脊尤奇峰。
拔出飞鸟上,图画难为容。
闻昔有幽人,扪萝追赤松。
遗形此古室,孤坐鹿裘重。 -
86.《括苍石门瀑布》 宋·戴复古
少泊石门观瀑布,明知是水却疑非。
乱抛雪玉从天下,散作云烟到地飞。
夜听萧萧洗尘梦,风吹细细湿人衣。
谢公蜡屐经行处,闻有留题在翠微。 -
87.《阊门行送胡子远著作守汉川》 宋·范成大
前年送君朝明光,今年送君还故乡。
锦官楼上一樽酒,万里阊门折杨柳。
吴波沄沄蜀山苍,人生行路如许长。
相逢相送鬓如雪,人生能禁几离别。
房湖风月开春台,石湖水云归去来。
西棹东帆君未了,相逢还向阊门道。 -
88.《临江仙·手种门前乌桕树》 宋·辛弃疾
手种门前乌桕树,而今千尺苍苍。
田园只是旧耕桑。
杯盘风月夜,箫鼓子孙忙。
七十五年无事客,不妨两鬓如霜。
绿窗剗地调红妆。
更从今日醉,三万六千场。 -
89.《门外纳凉》 宋·陆游
玄云障落日,早得数刻凉。
寒泉洒门前,浴罢倚胡床。
蝉声晚愈壮,藕花凋更香。
啸咏忽已久,野色来苍苍。 -
90.《衡门感旧》 宋·陆游
苍烟屯不散,疋素横郊原。
雨细不湿衣,著水始见痕,踌躇意自佳,未遽掩衡门。
一一送归鸦,枫林犹未昏。
念昔寿州归,绍兴初纪元,阖门过百口,一身今独存。
不死实有命,送老三家村。
躬耕幸得食,万事不足论。 -
91.《龙门洞》 宋·陆游
我来香积寺,清晨历龙门。
孤峰撑苍昊,大壑裂厚坤。
古穴吹腥风,峭壁挂爪痕。
水浮石楠花,崖络菖蒲根。 -
92.《秋夜出门观月》 宋·陆游
六十衰翁适得闲,一秋无事掩柴关。
雁来惨淡沙场外,月出苍茫云海间。
饮酒已衰犹爱客,著书初毕可藏山。
此生终羡渔家乐,小艇常冲夕霭还。 -
93.《四鼓出嘉会门赴南郊斋宫》 宋·陆游
客游梁益半吾生,不死还能见太平。
初喜梦魂朝帝所,更惊老眼看都城。
九重宫阙晨霜冷,十里楼台落月明。
白发苍颜君勿笑,少年惯听舜韶声。 -
94.《石门》 宋·陆游
昔讀康乐诗,梦到石门山。
中有醉道士,倒珮落其冠。
来游一一是,嵌岩如屋宽。
喷薄三百尺,万珠落珊珊。 -
95.《晚步门外书触目》 宋·陆游
数椽茆屋镜湖傍,乔木苍烟一径长。
酒贱过门多醉叟,天寒栖亩有余粮。
歌呼草市知人乐,箫鼓丛祠喜岁穰。
只道老来诗思尽,未妨击壤颂时康。 -
96.《禁门待漏》 宋·宋祁
破月馀光淡禁街,驻车聊候九门开。
双蟠晓阙苍龙动,斜倚春城北斗回。
漏箭急传催叠鼓,酒炉争拥卖寒醅。
元规尘影真堪畏,已傍游人要路来。 -
97.《余在北门时每立春必前索宫中春词十馀解今逢》 宋·宋祁
清晓东郊转翠舆,苍龙驱暖入储胥。
便回天上阳和气,散作人间宽大书。 -
98.《出长夏门:{初望龙门}》 宋·张耒
出郭心已清,青山忽相对。
游人傍流水,俯迎秀色内。
谁张苍玉屏,中断神斧快。
清伊泻其间,银汉曳天派。 -
99.《送刘季展从军雁门二首》 宋·黄庭坚
刘郎才力耐百战,苍鹰下韝秋未晚。
千里荷戈防犬羊,十年读书厌藜苋。
试寻北产汗血驹,莫杀南飞寄书雁。
人生有禄亲白头,可能一日无甘馔。 -
100.《游龙门分题十五首·晚登菩提上方》 宋·欧阳修
野色混晴岚,苍茫辨烟树。
行人下山道,犹向都门去。