-
121.《都门送杜枢院》 宋·区仕衡
赫赫中兴业,黼扆咨明辅。
锋车召黄岩,端笏拜西府。
昔簉讲筵班,倏接仪曹武。
庶几进谠言,衮职万一补。 -
122.《颂古九首·云门放洞山三顿棒二首》 宋·释梵言
汗马功劳要立身,将军一等扫边尘。
全身只待英雄士,不遇英雄愁杀人。 -
123.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
124.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
125.《柴门春书》 宋·吴柔胜
深巷寂无人,鸟声花坞春。
荜门长日掩,天地一闲身。 -
126.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
127.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
128.《重修朝宗门楼集句呈王宰》 宋·余壹
兹城实佳丽,上与浮云齐。
加望川之阴,津途去不迷。
一旦起楼高百尺,城高跨楼满金碧。
朱门峨临九衢,一片彩霞迎晓日。 -
129.《礼法门寺真身塔》 宋·张问
众生瞻窣堵,回向大觉身。
内顾六尺躯,一雨无诸尘。 -
130.《长门怨》 宋·赵处澹
未央宫花满枝,笙歌不断春风词。
玉阶露冷与天近,霓裳舞罢琼瑶户。
如今寂寂长门春,寒风萧萧愁杀人。
花开花落如洗,转眼身为陌上尘。
自笑夜来清梦断,犹觉瑶池侍君宴。 -
131.《秋日过吴门感旧》 宋·周文
香残带缓不胜愁,又见萧条一片秋。
身到故乡翻是客,心惟明月许同舟。
数声新雁凌江下,几点寒鸦逐水流。
遮莫平生多少恨,闲吟欹枕更悠悠。 -
132.《游太姥石门》 明·傅汝舟
名山多石门,太姥奇莫状。
想当开辟来,必有万鬼匠。
大石架不如,小石巧相放。
乍看怖欲堕,谛视极牢壮。 -
133.《吴门怀古》 明·筠隐遂
尚想黄池倚霸功,归来万乘一身空。
越妃便泛五湖去,吴国长沦废沼中。
台草诉人春黛绿,洲花怨水暮愁红。
深情慳是盈亏月,不异当时照六宫。 -
134.《都门除夕》 明·懒云周公
早眠轻节序,垂老倦精神。
半夜两年梦,孤灯千里身。
钵分新岁饭,衣拂旧时尘。
后饮屠苏者,其如感叹频。 -
135.《白门感述(二首)》 明·林娙
白门连岁值饥荒,十载良人旅朔方。
顾影自嗟还自笑,妾身嬴得是糟糠。 -
136.《送沙门继彻游京寺》 明·刘绩
芳兰不怨秋,幽桂不媚春。
拂拭片月心,斗薮孤鹤身。
采珠须采蒨,怀玉休怀珉。
当思镜中渌,归濯屐底尘。 -
137.《足献吉秋风南北路相别寺门前之句》 明·鲁山泰公
身世本如寄,去留俱洒然。
秋风南北路,相别寺门前。 -
138.《自吴门登舟武林二首》 明·商家梅
碧水照多思,舟中余有春。
最怜从岸草,如恋渡江人。
烟态变浓树,歌声覆绿絺。
浮家达者事,亦未自由身。 -
139.《衡门》 明·孙一元
投老衡门不用名,闲云时伴一身轻。
床头酒尽春刚去,座上山青诗又成。
浅水短蒲蛙阁阁,淡烟修竹月盈盈。
凭谁为问天随子,药草新生较几茎。 -
140.《当门小山》 明·陶安
山脚踏墙头,全身尽呈露。
殆类知己人,豁达吐心腑。
秀色排闼入,意多默无语。
晚来白雾起,对面不得睹。
夜坐虚檐下,惆怅失佳侣。
晓翠忽舒颜,为尔早开户。