-
41.《渔家傲》 宋·净端
浪静西溪澄似练。
片帆高挂乘风便。
始向波心通一线。
群鱼见。
当头谁敢先吞咽。
闪烁锦鳞如闪电。
灵光今古应无变。
爱是憎非都已遣。
回头转。
一轮明月升苍弁。 -
42.《喜迁莺(端午泛湖)》 宋·黄裳
梅霖初歇。
乍绛蕊海榴,争开时节。
角黍包金,香蒲切玉,是处玳筵罗列。
斗巧尽输年少,玉腕彩丝双结。 -
43.《喜迁莺(端午泛湖)》 宋·黄裳
梅霖初歇。
乍绛蕊海榴,争开时节。
角黍包金,香蒲切玉,是处玳筵罗列。
斗巧尽输年少,玉腕彩丝双结。 -
44.《今别离》 清·黄遵宪
别肠转如轮,一刻既万周。
眼见双轮驰,益增中心忧。
古亦有山川,古亦有车舟。
车舟载离别,行止犹自由。 -
45.《剑歌》 清·秋瑾
炎帝世系伤中绝,芒芒国恨何时雪?
世无平权只强权,话到兴亡眦欲裂。
千金市得宝剑来,公理不恃恃赤铁。
死生一事付鸿毛,人生到此方英杰。 -
46.《凤凰台上忆吹箫·寸寸微云》 清·贺双卿
寸寸微云,丝丝残照,有无明灭难消。
正断魂魂断,闪闪摇摇。
望望山山水水,人去去,隐隐迢迢。
从今后,酸酸楚楚,只似今宵。 -
47.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
48.《沁园春·列鼎雄豪》 元·丘处机
列鼎雄豪,兔走乌飞,转头悄然。
似电光开夜,云中乍闪,晨霜迎日,草上难坚。
立马文章,题桥名誉,恍惚皆如作梦传。
争如我,效忘机息虑,返朴归原。 -
49.《双松亭》 宋·谢绛
筑居喜物外,披迳穷木末。
层阜绕襟带,澄江见毫发。
芬芬山蜜熟,决决春泉活。
林梢闪猿陨,石罅憖衔月。
坐长百虑寂,望远孤兴发。
何必较万殊,吾自师吾达。 -
50.《后彩云曲》 近代·樊增祥
纳兰昔御仪鸾殿,曾以宰官三召见。
画栋珠簾霭御香,金床玉几开宫扇。
明年西幸万人哀,桂观蜚廉委劫灰。
虏骑乱穿驿道走,汉宫重见柏梁灾。 -
51.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
52.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
53.《晓行湖上》 元·黄溍
晓行重湖上,旭日青林半。
雾露寒未除,凫翳静初散。
夤缘际余景,闪倏多遗玩。
会心乍有得,抚己还成叹。 -
54.《桐庐夜泊》 元·吴师道
合江亭前秋水清,归人罢市无余声。
灯光隐见隔林薄,湿云闪露青荧荧。
楼台渐稀灯渐远,何处吹箫犹未断?凄风凉叶下高桐,半夜仙人来绝巘。
江霏山气生白烟,忽如飞雨洒我船。
倚篷独立久未眠,静看水月摇清圆。 -
55.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
56.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
57.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
58.《碧落堂晓望荷山》 宋·杨万里
荷山非不高,城里自不见。
一登碧落堂,山色正对面。
如人卧平地,跃起立天半。
指挥出伏兵,万骑横隔岸。 -
59.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙拶人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧对寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽有省,平地咫尺行山川。 -
60.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙幂人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧听寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽自省,平地咫尺行山川。