-
21.《心术》 宋·苏洵
为将之道,当先治心。
泰山崩于前而色不变,麋鹿兴于左而目不瞬,然后可以制利害,可以待敌。
凡兵上义;不义,虽利勿动。
非一动之为利害,而他日将有所不可措手足也。 -
22.《贾谊论》 宋·苏轼
非才之难,所以自用者实难。
惜乎!贾生,王者之佐,而不能自用其才也。
夫君子之所取者远,则必有所待;所就者大,则必有所忍。
古之贤人,皆负可致之才,而卒不能行其万一者,未必皆其时君之罪,或者其自取也。 -
23.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
24.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
25.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
26.《七律·吊罗荣桓同志》 现代·毛泽东
记得当年草上飞,红军队里每相违。
长征不是难堪日,战锦方为大问题。
斥鷃每闻欺大鸟,昆鸡长笑老鹰非。
君今不幸离人世,国有疑难可问谁? -
27.《满江红 口贞居开得月轩 辛丑销夏记卷四元俞》 元·俞和
□□桃华,又一□、元都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多尘迹。
竹里棋枰憎鸟污,人间鹤语无人识。
□古风、迟暮却相逢,庞眉客。 -
28.《满江红 开元斗室落成,玄览真人命名得?》 元·张雨
笑向桃花,又一番、玄都春色。
彷佛记、主家阴洞,不多陈迹。
竹里棋枰憎乌污,林间鹤语无人识。
怪东风、迟暮却归来,庞眉客。 -
29.《九侯山神诗》 宋·蔡如松
谁言少康真禹子,子孙九人流到此。
谁言鬼侯遭纣虐,冤魄至今灵故垒。
诞哉二说太荒唐,未识根原有初始。
我曾南自五羊回,杖屨空山问遗址。 -
30.《和曾原伯寄超化举长老》 宋·高文虎
文声宫祉韵鸾和,素履冰霜凛节柯。
鹏翼扶摇惊斥鷃,凤翔寥廓舞灵鹅。
参玄问学渊源远,友许游从日月多。
谁袖亲篇来古剡,夜寒不觉耸肩哦。 -
31.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
32.《爱莲堂》 宋·钱闻诗
懿哉周濂溪,昔揽星江符。
四时花卉多,独以莲自娱。
公见太极初,学业周孔徒。
如何心清净,爱与释氏俱。 -
33.《醉歌行》 宋·卫博
软沙挟径草微微,画堂甲帐光流离。
堂外花骢玛瑙羁,传呼直到黄金墀。
黄金墀下班如剪,苍槐不劝蟠蛟螭。
出门胆落金吾将,归去泣走铜山儿。 -
34.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·周梅叟
九峰江范篇,雅是书之纬。
顷尝一读之,懵然云雾蔚。
晚校中秘藏,讲此愧犹未。
喜逢尚书郎,家传得之既。 -
35.《病马行赠少宰何燕泉》 明·丰坊
路傍病马弃不收,乃是天上真骅骝。
君王玄默罢远游,尔辈逸气空横秋。
忆昔山西战争起,嫖姚手提三尺水。
夜半传呼振铁衣,材官十万同殊死。 -
36.《庚子纪事》 明·陆之裘
南沙顽夫不满千,恃险攫货争鱼盐。
椎牛杀狗亦耕种,黄芦白苇波连天。
海滨耆豪利兼取,逞技献谋官府前。
喜功忧变守臣职,抚召不听心烦煎。 -
37.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
38.《大行皇帝灵驾发引挽歌辞》 宋·欧阳修
享国年虽近,斯民泽已深。
俭勤成禹圣,仁孝本虞心。
方庆逢千载,俄惊遏八音。
天愁嵩岭外,云惨洛川浔。 -
39.《连日与性之王君谈遽来告别因作》 宋·晁说之
许州秀才周若蒙,星官占罢泪无从。
欧阳公死不过夏,天上文星已告凶。
常秩王回暨姚辟,排斥先儒不少容。
回第曰向窃笑之,学问文章众所问。 -
40.《忆江南赠通叟年兄》 宋·晁说之
北客而南征,蹇产非所志。
问津人尚绝,後来狂避世。
流离窜斥者,其数非一二。
风流称南朝,文物始佳丽。