-
41.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
42.《送程给事知越州》 宋·李柬之
文行学曾颜,才名孰可攀。
仁风清郡国,和气满江山。
暂抑提雄漕,行当簉近班。
须知揽辔暇,大智养闲闲。 -
43.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
--潘述
山岳降气,龟龙负图。
--裴济 -
44.《和清源太保闲居偶怀》 唐·徐铉
朝退闲斋落叶天,道心真气本仙源。
帘前风月澄秋景,门外轮蹄任世喧。
棋罢早寒生北户,酒醒黄菊花满西园。
时人自有思齐者,践迹观形不在言。 -
45.《和谢齐解元见惠》 宋·王洋
楚东六邑多秀民,其间达者海内闻。
恨我眼暗不识真,客舍道傍初见君。
徵君当以文章显,照眼青钱充万选。
胡为过我误淮扬,山径蹊荒费锄剪。 -
46.《瑞芝堂》 宋·曾丰
太空生两仪,群有函一气。
飞走动植中,往往有常类。
凡与常类殊,疑类复疑异。
缙云开国公,来摄飞挽事。 -
47.《春日李舍人宅见两省诸公唱和,因书情即事》 唐·张籍
又见帝城里,东风天气和。
官闲人事少,年长道情多。
紫掖发章句,青闱更咏歌。
谁知余寂寞,终日断经过。 -
48.《和微之诗二十三首·和酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄》 唐·白居易
君得嘉鱼置宾席,乐如南有嘉鱼时。
劲气森爽竹竿竦,妍文焕烂芙蓉披。
载笔在幕名已重,补衮于朝官尚卑。 -
49.《次和袭美病后春思》 唐·陆龟蒙
气和灵府渐氤氲,酒有贤人药有君。
七字篇章看月得,百劳言语傍花闻。
闲寻古寺消晴日,最忆深溪枕夜云。
早晚共摇孤艇去,紫屏风外碧波文。 -
50.《和袭美冬晓章上人院》 唐·陆龟蒙
山寒偏是晓来多,况值禅窗雪气和。
病客功夫经未演,故人书信纳新磨。
闲临静案修茶品,独旁深溪记药科。
从此逍遥知有地,更乘清月伴君过。 -
51.《和子由次王巩韵如囊之句可为一噱?此诗为子》 宋·苏轼
平生未省为人忙,贫贱安闲气味长。
粗免趋时头似葆,稍能忍事腹如囊。
简书见迫身今老,樽酒闻呼首一昂。
欲挹天河聊自洗,尘埃满面鬓眉黄。 -
52.《和冲卿雪诗并示持国》 宋·王安石
地卷江海浮,天吹河汉涌。
北风散作花,巧丽世无种。
霾昏得照曜,尘滓归掩拥。
荒林无空枝,幽瓦有高陇。 -
53.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
54.《和刘原父澄心纸》 宋·欧阳修
君不见曼卿子美真奇才,久已零落埋黄埃。
子美生穷死愈贵,残章断◇如琼瑰。
曼卿醉题红粉壁,壁粉已剥昏烟煤。
河倾昆仑势曲折,雪压太华高崔嵬。 -
55.《木兰花令 和师韵》 元·马钰
诸公日日闲团聚。
饭罢时时眼厮觑。
专专惟望马风言,怎敢玄玄轻泄露。
常常只把气神护。
谨谨调和龙虎步。
徐徐炼就九还丹,个个成仙云外 -
56.《读柳拱之员外严宗哲主事杨应宁舍人倡和长句》 明·李东阳
诗坛森严升复楯,白战雄呼气难忍。
西邻有客兴亦酣,睥睨重围目双眕。
居然地隔如秦越,或者神交同白稹。
故知宫角本谐声,复恐圆方不相准。 -
57.《山庄休沐(一作和夏日山庄)》 唐·卢照邻
兰署乘闲日,蓬扉狎遁栖。
龙柯疏玉井,凤叶下金堤。
川光摇水箭,山气上云梯。
亭幽闻唳鹤,窗晓听鸣鸡。
玉轸临风奏,琼浆映月携。
田家自有乐,谁肯谢青溪。 -
58.《和骞右丞省中暮望》 唐·杨炯
故事闲台阁,仙门蔼已深。
旧章窥复道,云幌肃重阴。
玄律葭灰变,青阳斗柄临。
年光摇树色,春气绕兰心。
风响高窗度,流痕曲岸侵。
天门总枢辖,人镜辨衣簪。
日暮南宫静,瑶华振雅音。 -
59.《和骞右丞省中暮望》 唐·杨炯
故事闲台阁,仙门蔼已深。
旧章窥复道,云幌肃重阴。
玄律葭灰变,青阳斗柄临。
年光摇树色,春气绕兰心。
风响高窗度,流痕曲岸侵。
天门总枢辖,人镜辨衣簪。
日暮南宫静,瑶华振雅音。 -
60.《和元员外题升平里新斋》 唐·杨巨源
自知休沐诸幽胜,遂肯高斋枕广衢。
旧地已开新玉圃,春山仍展绿云图。
心源邀得闲诗证,肺气宜将慢酒扶。
此外唯应任真宰,同尘敢是道门枢。