-
221.《摸鱼子·买陂塘旋栽杨柳》 元·许有孚
买陂塘旋栽杨柳,园亭尽有公务。
东山更理闲丝竹,莫用苍生霖雨。
鸥鹭渚。
淡相对忘机,不羡蓬瀛屿。 -
222.《晓起》 元·陶宗仪
豆苗引蔓上疏篱,桐树吹花落钓矶。
老我田园闲处好,故人书疏近来稀。
挂巾萝薜看云起,沐发沧浪待日晞。
只怪平生诗癖在,形骸消瘦不胜衣。 -
223.《最高楼 寿松巢次韵》 元·吴存
南州士,人品用番川。
春动九霞筵。
皋比早志青云上,角巾晚傲白云边。
喜诸孙,兰洒洒,玉娟娟。 -
224.《春晚喜晴》 元·杨载
积雨俄经月,新晴始见春。
苍苔侵别墅,绿水过比邻。
性僻居宜远,身闲景易亲。
无诗排世累,有酒纵天真。 -
225.《腊八日水草庵即事》 清·顾梦游
清水塘边血作磷,正阳门外马生尘。
只应水月无新恨,且喜云山来故人。
晴腊无如今日好,闲游同是再生身。
自伤白发空流浪,一瓣香消泪满巾。 -
226.《江山万里图》 明·方孝孺
我昔奉敕辞金阙,西下巴川持使节。
仙槎二月出龙河,万里春风掉晴雪。
吴江茫茫入杳冥,棹歌初过蛾眉亭。
锦袍不见李供奉,白云遮断三山青。 -
227.《运司园亭·小亭》 宋·杜敏求
二亭虽云小,好在泉石间。
白石自齿齿,清泉亦潺潺。
公府无留事,暂来寄余闲。
筇杖乌角巾,一日几往还。 -
228.《梵天寺》 宋·房芝兰
门前流水碧粼粼,禅定僧闲化复淳。
搅梦半因诗作崇,破寒全藉酒生春。
休教一切有为法,误着三生自在身。
拂袖重来经五载,梵云飞雨洒儒巾。 -
229.《筇杖》 宋·葛庆龙
白发慵巾短短衣,闲行斜倚小筇枝。
自家弄影犹痴绝,只似初骑竹马时。 -
230.《游东屯》 宋·关耆孙
呼船渡西嚷,策马行东屯。
犹有竹下屋,依然柴作门。
林深多鸟雀,山对有猱猿。
世隔券尤在,堂非基自存。 -
231.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
232.《唐氏林亭》 宋·孙邦
华屋沈沈野外居,茂林清荫绕门闾。
移花植果心无事,抱子弄孙欢有余。
闲过西畴观刈穫,懒寻南郭命巾车。
问君为圃嗟予晚,便拟归休学二疏。 -
233.《春集东园赋得萼字》 宋·王洙
燕退朝事希,鸣驺出云阁。
近游速朋彦,名园接闉郭。
幽芳尚闲整,新樾已清漠。
欢谈一坐倾,递饮百分涸。
我亦醒而狂,遵溪纵行乐。
晚驾方惜归,正巾坠香萼。 -
234.《书郭子度壁》 宋·许梁
禁苑精庐是切邻,衣巾虽旧不沾尘。
钟鱼声里吟连晚,花柳香中醉过春。
和玉重泥烧药灶,买丝新接钓鱼纶。
绕湖十万人家住,如此清闲有几人。 -
235.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
236.《耆英会诗》 宋·张问
槐庭二老乐尧仁,盛集高年洛水滨。
华衮具瞻虽礼绝,白头序齿却情亲。
清闲几席同禅院,山野巾裘似隐沦。
尊酒椒香才过节,池塘草色已催春。 -
237.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
238.《七夕公宴诗 赋得博望槎》 明·陈邦瞻
梧桐声脱秋声起,迢迢秋色澹如水。
天上佳期玉露中,人闲良夜金波里。
此时汉使向河源,此夕乘槎犯斗垣。
但惊城舍严官府,那识天孙遇河鼓。 -
239.《病中张大见过》 明·陈束
拙疾宁为理,幽闲幸避喧。
解巾看吏傲,罢牍听禽言。
雾委花余泫,风归叶暗翻。
园林迟日意,一与故交敦。 -
240.《山居和韵八首》 明·陈勋
垂萝欲压角巾低,石势参差到者迷。
只许闲云随意住,最怜幽鸟称情啼。
残棋敛局还寻劫,险韵成诗却贴题。
拈取《南华》读《秋水》,顿令坐客欲忘蹄。