-
341.《夏雨》 宋·梅尧臣
林梅初弄熟,密雨闭重关。
润裛衣巾上,凉生竹树间。
水声通远涧,云色暝前山。
野鸟寂无语,公庭尽昼闲。 -
342.《祫礼颂圣德诗》 宋·梅尧臣
溥哉孝享,将事于宁。
文武卿士,冠剑在庭。
爰俟帝斋,风霰其零。
风霰不已,钩陈豹尾。 -
343.《赠韩侍郎》 宋·晁说之
仆射陂头鹭宿秋,使君行色晓云浮。
几章乞得闲归去,平日将何事绊留。
久幸沃心舒谠议,暂堪俯首眨忠谋。
黄金带念多人有,乌角巾怜独自休。
谈笑弟兄从此乐,杯盘宾客莫言愁。
惭予本是山中士,可复魂劳陇上舟。 -
344.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
345.《道服》 宋·王禹偁
楮冠布褐皂纱巾,曾忝西垣寓直人。
此际暂披因假日,如今长着见闲身。
濯缨未识三湘水,漉酒空经六里春。
不为行香着朝服,贰车谁信旧词臣。 -
346.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
347.《三和二首》 宋·刘克庄
厨人无职主君闲,春日惟供菜满槃。
山下鸱肥聊共饱,堂中羊美得常餐。
遍尝忧患肱三折,已过光阴指一弹。
老去有巾宜漉酒,笑它楚客切云冠。 -
348.《小园即事二首》 宋·刘克庄
因听箫声一念差,碧云遮断阿环家。
春来无遣闲愁处,玉面纱巾出看花。 -
349.《戊午元日二首》 宋·刘克庄
败絮萧然拥病身,久疏朝谒作闲人。
公卿各趁黄麾仗,宾客谁看乌角巾。
菱照无情难讳老,杏梢作意已撩春。
卧闻儿女夸翁健,诗句年光一样新。 -
350.《和北山一首》 宋·刘克庄
幅巾高蹈挹洪崖,闲洒银钩著玉杯。
文律不论先汉后,诗源远自国风来。
却愁小子方攻冉,未必吾师肯铸回。
极欲去修床下拜,扁舟归梦绕南台。 -
351.《题倪上人诗卷》 宋·刘克庄
故交岁晚各西东,解后斯人慰老穷。
莫把冠巾浼澄观,更添须发恼林公。
强牵谢客为禅客,闲伴涪翁作钓翁。
行矣余方有公事,异时傥肯访山中。 -
352.《野步》 宋·王令
久撄末俗喧,脱就绿野静。
方随巾屦便,那暇宾客命。
林红落春衰,草绿争夏盛。
时从老农语,久伫行子听。 -
353.《题僧壁》 唐·赵嘏
晓傍疏林露满巾,碧山秋寺属闲人。
溪头尽日看红叶,却笑高僧衣有尘。 -
354.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
355.《挽觉非先生彭吏部》 宋·白玉蟾
公本籛仙后,缘何出自闽。
东山为别久,西浙得书频。
投老欣添岁,归闲剩得春。
满朝俱叹誉,八秩向精神。
见说临终日,鞭霆谒上真。
不能躬桂酹,千里一沾巾。 -
356.《还圆益上人诗卷》 宋·邵雍
瓶锡相从更一巾,一巾曾拂十州尘。
心通佛性久无碍,口道儒言殊不陈。
吴越江山前日事,伊嵩风月此时身。
闲行坐闲松阴下,应恃眼明长笑人。 -
357.《病起答关景晖》 宋·晁补之
卧病车马绝,初非遗世人。
逍遥乍形散,邂逅却情真。
见护屏能力,相扶竹亦神。
闲来佐欢喜,漉酒用陶巾。 -
358.《次韵李秬祥符轩》 宋·晁补之
云端红粉拊雕栏,谢守纶巾语笑间。
游客乍惊人外境,居僧初识面前山。
暂来犹足留公赏,借与真堪着我顽。
铃合多余宾从少,谁教缾盎不曾闲。 -
359.《上林内翰二首》 宋·毛滂
短褐风霜可奈何,嬾求长袖舞阳阿。
九迁行辈青云满,百谪形骸白发多。
束带壮怀浑龃龉,角巾闲约亦蹉跎。
山公有意相题目,季绪无容触诋诃。 -
360.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。