-
101.《乐静》 唐·张祜
引手强篸巾,徐徐起病身。
远心群野鹤,闲话对村人。
发匣琴徽静,开瓶酒味真。
纵闻兵赋急,原宪本家贫。 -
102.《赠王处士》 唐·许浑
归卧养天真,鹿裘乌角巾。
茂陵闲久病,彭泽醉长贫。
冠盖西园夜,笙歌北里春。
谁怜清渭曲,又老钓鱼人。 -
103.《送元昼上人归苏州兼寄张厚二首》 唐·许浑
自卜闲居荆水头,感时相别思悠悠。
一樽酒尽青山暮,千里书回碧树秋。
深巷久贫知寂寞,小诗多病尚风流。 -
104.《书斋雪后》 唐·赵嘏
拥褐坐茅檐,春晴喜初日。
微风入桃径,爽气归缥帙。
频时苦风雪,就景理巾栉。
树暖高鸟来,窗闲曙云出。
乡遥路难越,道蹇时易失。
欲静又不能,东山负芝朮. -
105.《西峰即事献沈大夫》 唐·赵嘏
松竹闲游道路身,衣襟落尽往来尘。
山连谢宅馀霞在,水映琴溪旧浪春。
拂榻从容今有地,酬恩寂寞久无人。
安知不及屠沽者,曾对青萍泪满巾。 -
106.《题僧壁》 唐·赵嘏
晓望疏林露满巾,碧山秋寺属闲人。
溪头尽日看红叶,却笑高僧衣有尘。 -
107.《题僧壁》 唐·赵嘏
晓望疏林露满巾,碧山秋寺属闲人。
溪头尽日看红叶,却笑高僧衣有尘。 -
108.《题僧壁》 唐·韦蟾
一竹横檐挂净巾,灶无烟火地无尘。
剃头未必知心法,要且闲于名利人。 -
109.《彭泽》 唐·汪遵
鹤爱孤松云爱山,宦情微禄免相关。
栽成五柳吟归去,漉酒巾边伴菊闲。 -
110.《成纪书事二首》 唐·许棠
东吴远别客西秦,怀旧伤时暗洒巾。
满野多成无主冢,防边半是异乡人。
山河再阔千馀里,城市曾经一百春。 -
111.《翰林作》 唐·刘邺
曾是江波垂钓人,自怜深厌九衢尘。
浮生渐老年随水,往事曾闻泪满巾。
已觉远天秋色动,不堪闲夜雨声频。
多惭不是相如笔,虚直金銮接侍臣。 -
112.《太湖诗·孤园寺(梁散骑常侍吴猛宅)》 唐·皮日休
艇子小且兀,缘湖荡白芷。
萦纡泊一碕,宛到孤园寺。
萝岛凝清阴,松门湛虚翠。
寒泉飞碧螭,古木斗苍兕。 -
113.《太湖诗·上真观》 唐·皮日休
径盘在山肋,缭绕穷云端。
摘菌杖头紫,缘崖屐齿刓.
半日到上真,洞宫知造难。
双户启真景,斋心方可观。 -
114.《奉和鲁望秋日遣怀次韵》 唐·皮日休
高蹈为时背,幽怀是事兼。
神仙君可致,江海我能淹。
共守庚申夜,同看乙巳占。
药囊除紫蠹,丹灶拂红盐。 -
115.《陈先辈故居》 唐·皮日休
杉桂交阴一里馀,逢人浑似洞天居。
千株橘树唯沽酒,十顷莲塘不买鱼。
藜杖闲来侵径竹,角巾端坐满楼书。
襄阳无限烟霞地,难觅幽奇似此殊。 -
116.《奉和鲁望春雨即事次韵》 唐·皮日休
织恨凝愁映鸟飞,半旬飘洒掩韶晖。
山容洗得如烟瘦,地脉流来似乳肥。
野客正闲移竹远,幽人多病探花稀。
何年细湿华阳道,两乘巾车相并归。 -
117.《孤雁》 唐·陆龟蒙
我生天地间,独作南宾雁。
哀鸣慕前侣,不免饮啄晏。
虽蒙小雅咏,未脱鱼网患。
况是婚礼须,忧为弋者篡。 -
118.《奉和袭美怀华阳润卿博士三首》 唐·陆龟蒙
几降真官授隐书,洛公曾到梦中无。
眉间入静三辰影,肘后通灵五岳图。
北洞树形如曲盖,东凹山色入薰炉。 -
119.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
120.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。