-
541.《五月间与正仲立耕养堂前见石榴一花吐初因以》 宋·舒岳祥
石屏溪上晚风柔,深念沉思註易楼。
好酒自能和性气,闲愁何必上眉头。
十风五雨天常顺,万绿一红春更留。
灶婢解炊新麦饭,提鱼仍就篆畦游。 -
542.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。 -
543.《缘识》 宋·宋太宗
清高宜养性,善事好相兼。
果蓏招贤客,心闲道味添。 -
544.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
545.《缘识》 宋·宋太宗
性成孤僻爱清山,鹤唳云霄意自闲。
物外更将和气约,精修便得扣玄关。 -
546.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
547.《缘识》 宋·宋太宗
玄珠玄珠存今古,总在眼前无一睹。
圆似明珠照十方,或来或去寒无雨。
本是真,玄中圣,天仙地仙收不尽。 -
548.《缘识》 宋·宋太宗
寻思道味咏吟哦,去住先贤有几何。
性识无凝关要妙,浮沈依约不言多。
但将子细分明说,犹恐闲非却被魔。
救世比来心所愿,逍遥尽入扣玄歌。 -
549.《缘识》 宋·宋太宗
达道真人见者稀,岂教容易等闲知。
阴阳造化无非实,天地元精动合宜。
功行三千须及物,还丹九转上升时。
忙中岁月忙中遣,我本愚来性不移。 -
550.《逍遥咏》 宋·宋太宗
时人不识理深玄,细意精修被业牵。
幻化杳冥随物性,虚无岂是乱相迁。
龙飞入位真堪仰,虎伏休闲有自然。
洞里烟霞何缥缈,神仙景致没休年 -
551.《逍遥咏》 宋·宋太宗
从来教法甚分明,几许心迷事不成。
弃世经图闲自性,精修道路必长生。 -
552.《逍遥咏》 宋·宋太宗
达道真人见者稀,岂教容易等闲知。
阴阳迁化无非实,天地元精动合宜。
功行三千须及物,还丹九转上升时。
忙中岁月忙中遣,我本愚来性不移。 -
553.《逍遥咏》 宋·宋太宗
寻思道味咏吟哦,去住先贤有几何。
性识无凝关要妙,浮沈依约不言多。
但将子细分明说,犹恐闲非却被魔。
救世比来心所愿,逍遥尽入扣玄歌。 -
554.《煮泉亭》 宋·王洋
昔人来去本无情,民自贪贤为结亭。
身在云间天缭绕,梦无尘事性疏灵。
撑肠大欠五千卷,拄眼今看万叠青。
景物却因闲处见,前贤诗已说丁宁。 -
555.《居官思归》 宋·曾丰
有性非便哄,无谋可取闲。
颠毛新雪旺,脸晕旧朱悭。
槽食马怀土,栈居羊乐山。
若为陶靖节,未赋鸟知还。 -
556.《邀肇庆府卓司法》 宋·曾丰
吾性太率故多可,吾调太僻故寡和。
门前蒲屦率所招,榻上尘生僻之过。
生平交际二者间,燕处官居长若个。
斗升新幸饱自聊,朱墨素慵闲亦颇。