-
21.《溪上》 宋·陆游
溪上秋来风露清,萧然浴罢葛衣轻。
看云舒卷了穷达,见月亏盈知死生。
老去关心惟药裹,闲中消日付棋枰。
故人书札频相问;何日芒鞋上赤城? -
22.《贫中自戏》 宋·陆游
种枳为篱草结庐,人间知足更谁如?涧深松老忘荣谢,天阔云闲任卷舒。
门冷并无残客迹,家贫常读绝编书。
有金可散还关念,多事从来笑汉疏。 -
23.《江亭晚思》 宋·陆游
本自无闲况有忙,远坊兀兀送年光。
太空不碍云舒卷,高枕宁论梦短长。
山破霁烟千万叠,鸟横潮浦两三行。
年来自笑诗情减,愁绝奚奴古锦囊。 -
24.《翰林权直罢归和朱约山韵》 宋·文天祥
闲云舒卷无声画,醉石敲推一色棋。
试问挂瓢栖碧洞,何如襆被卧彤闱。
梦中芳草还成路,别后黄花又是时。
羞杀今年堂上燕,片心寄与雁南飞。 -
25.《念奴娇·今年秋早》 宋·无名氏
今年秋早,似常年、人世光阴如电。
君看老仙风度别,绿发芳瞳长健。
细数平生,三千功行,一一修持遍。
通明殿上,钧天张乐高燕。 -
26.《山水屏》 宋·曾巩
吴缣落寒机,舒卷光乱目。
秋刀剪新屏,尺寸随折曲。
搜罗得珍匠,徒倚思先属。
经营顷刻内,千里在一幅。 -
27.《山居偶成》 宋·释智圆
世上喧哗耳不闻,烟萝深处绝人群。
岁寒弗改怜高柏,舒卷无机爱白云。
闲采药苗医故疾,旋编红叶写新文。
有人来问居山意,寂寂茆堂日又曛。 -
28.《夜直东观》 宋·孔武仲
萧散爱闲官,因循亦厚颜。
聊休俗士驾,独宿道家山。
风幔自舒卷,月窗重闭关。
其如江海梦,已与雁飞还。 -
29.《俞景仁教论相过》 宋·黄庚
江云舒卷弄阴晴,新绿园林似染成。
花怯晓风寒蝶梦,柳愁春雨湿莺声。
栖迟茅屋无尘事,深闭柴门远俗情。
佳客相过慰岑寂,酒边闲把近诗评。 -
30.《衢州祥符僧堂帐化士》 宋·释崇岳
满堂蟠蛰卧僧龙,一片闲云下碧空。
舒卷当机元自在,从教蚊蚋弄狂风。 -
31.《次张嘉父闲居》 宋·于石
有诗可以吟,何必拟李陵。
有酒可以酌,何必慕伯伦。
自吟复自酌,一笑睨白云。
卷舒见吾道,聚散亦世情。 -
32.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
33.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
34.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
35.《酬孝甫见赠十首(各酬本意,次用旧韵)》 唐·元稹
宋玉秋来续楚词,阴铿官漫足闲诗。
亲情书札相安慰,多道萧何作判司。
杜甫天材颇绝伦,每寻诗卷似情亲。
怜渠直道当时语,不著心源傍古人。 -
36.《题任少监百马图》 明·梦观法师
敦煌水涸龙驹伏,未央厩前秋草绿。
驴驼负石玉门关,旧苑空馀三十六。
忆昔高皇马百匹,騊駼车府无监牧。
只留太仆掌天闲,不许田驽食民谷。 -
37.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
38.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
39.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
40.《贺新郎(虞万州刚简生日用所惠词韵)》 宋·魏了翁
久问闲边著。
对沧江、烟轻日淡,雨疏云薄。
一片闲心无人会,独倚团团羊角。
便舍瑟、铿然而作。