-
81.《满江红(戊午九月七日,碧沚和制几韵)》 宋·吴潜
岁岁重阳,何曾是、两般时景。
人自有、悲欢离合,晦明朝暝。
日月湖边来往艇,楼台水底参差影。
又何妨、时暂狎沧波,轻鸥并。 -
82.《水调歌头》 宋·吴潜
老子百般足,无事可闲忧。
几年思返林壑,今日愿方酬。
潦倒戏衫舞袖,郎讲门槌拍板,端的这回收。
日月两浮毂,身世一虚舟。 -
83.《摸鱼儿(咏小园晚春)》 宋·卫宗武
小林峦、一年芳事,乱红还又飞雨。
生香冉冉花阴转,云擘满空晴絮。
游宴处。
看乐意相关,庭下胎仙舞。 -
84.《念奴娇(端午酒边)》 宋·陈著
雨帘高卷,见榴花、应怪风流人老。
是则年年佳节在,无奈闲心悄悄。
巧扇风轻,香罗雪湿,梦里曾看了。
如今溪上,欢盟分付年少。 -
85.《念奴娇(端午酒边)》 宋·陈著
雨帘高卷,见榴花、应怪风流人老。
是则年年佳节在,无奈闲心悄悄。
巧扇风轻,香罗雪湿,梦里曾看了。
如今溪上,欢盟分付年少。 -
86.《沁园春(同林义倩游惠觉寺,衲子差可与语,因作葛藤语示之)》 宋·陈人杰
万法皆空,空即是空,佛安在哉。
有云名妙净,可遮热恼,海名圆觉,堪洗尘埃。
翠竹真如,黄花般若,心上种来心上开。
教参熟,是菩提无树,明镜非台。 -
87.《齐天乐(西湖十咏·南屏晚钟)》 宋·陈允平
赤阑桥畔斜阳外,临江暮山凝紫。
戏鼓才停,渔榔乍歇,一片芙蓉秋水。
余霞散绮。
正银钥停关,画般催舣。 -
88.《江城梅花引》 宋·刘辰翁
相思无处著春寒。
傍阑干。
湿阑干。
似我情怀,处处忆临安。 -
89.《摸鱼儿(和中齐端午韵)》 宋·刘辰翁
醒复醒、行吟泽畔,焉能忍此终古。
招魂过海枫林暝,招得魂归无处。
朝又暮。
但依旧,禁街人静冬冬鼓。 -
90.《阮郎归(客中思马迹山)》 宋·蒋捷
雪飞灯背雁声低。
寒生红被池。
小屏风畔立多时。
闲看番马儿。
新揾泪,旧题诗。
一般罗带垂。
琼箫夜夜挟愁吹。
梅花知不知。 -
91.《南乡子》 宋·韩世忠
人有几何般。
富贵荣华总是闲。
自古英雄都如梦,为官。
宝玉妻男宿业缠。
年迈已衰残。
鬓发苍浪骨髓干。
不道山林有好处,贪欢。
只恐痴迷误了贤。 -
92.《绛都春(清明)》 宋·刘镇
和风乍扇,又还是去年,清明重到。
喜见燕子,巧说千般如人道。
墙头陌上青梅小。
是处有、闲花芳草。 -
93.《江城子(春恨)》 宋·魏夫人
别郎容易见郎难。
几何般。
懒临鸾。
憔悴容仪,陡觉缕衣宽。 -
94.《宴琼林(东湖春日)》 宋·黄裳
遽暖间俄寒,妙用向园林,难问春意。
万般声与色,自闻雷、便作浮华人世。
红娇翠软,谁顿悟、天机此理。
似韶容、可驻无人会,且忘言闲醉。 -
95.《宴琼林(东湖春日)》 宋·黄裳
遽暖间俄寒,妙用向园林,难问春意。
万般声与色,自闻雷、便作浮华人世。
红娇翠软,谁顿悟、天机此理。
似韶容、可驻无人会,且忘言闲醉。 -
96.《菩萨蛮》 宋·萧元之
断红流水香难觅。
行云一去无踪迹。
杨柳漫遮阑。
闲愁付远山。
玉筝弹未了。
倚柱人空老。
青子摘来酸。
酸心有几般。 -
97.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
98.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
99.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
100.《水调歌头·弓剑出榆塞》 宋·刘过
弓剑出榆塞,铅椠上蓬山。
得之浑不费力,失亦匹如闲。
未必古人皆是,未必今人俱错,世事沐猴冠。
老子不分别,内外与中间。