-
101.《风光草际浮》 唐·吴秘
草色春沙里,风光晓正幽。
轻明摇不散,郁昱丽仍浮。
吹缓苗难转,晖闲叶本柔。
碧凝烟彩入,红是日华流。
耐可披襟对,谁应满掬收。
恭闻掇芳客,为此尚淹留。 -
102.《游长安诸寺联句·长乐坊安国寺·穗柏联句》 唐·段成式
一院暑难侵,莓苔共影深。
标枝争息鸟,馀吹正开襟。
——段成式
宿雨香添色,残阳石在阴。
乘闲动诗意,助静入禅心。
——张希复 -
103.《宿巫山寄远人》 唐·梁琼
巫山云,巫山雨,朝云暮雨无定所。
南峰忽暗北峰晴,空里仙人语笑声。
曾侍荆王枕席处,直至如今如有灵。 -
104.《春情寄子安》 唐·鱼玄机
山路欹斜石磴危,不愁行苦苦相思。
冰销远硐怜清韵,雪远寒峰想玉姿。
莫听凡歌春病酒,休招闲客夜贪棋。
如松匪石盟长在,比翼连襟会肯迟。
虽恨独行冬尽日,终期相见月圆时。
别君何物堪持赠,泪落晴光一首诗。 -
105.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
106.《酬乌程杨明府华将赴渭北对月见怀》 唐·皎然
释印及秋夜,身闲境亦清。
风襟自潇洒,月意何高明。
闻说武安君,万里驱妖精。
开府集秀士,先招士林英。 -
107.《答孟秀才》 唐·皎然
羸疾依小院,空闲趣自深。
蹑苔怜静色,扫树共芳阴。
物外好风至,意中佳客寻。
虚名谁欲累,世事我无心。
投赠荷君芷,馨香满幽襟。 -
108.《劳山忆栖霞寺道素上人久期不至》 唐·皎然
远寺萧萧独坐心,山情自得趣何深。
泉声稍滴芙蓉漏,月影才分鹦鹉林。
满地云轻长碍屣,绕松风近每吹襟。
贪闲不记前心偈,念别聊为出世吟。
更待花开遍山雪,山山相似若为寻。 -
109.《夏日集李司直纵溪斋》 唐·皎然
修景属良会,远飙生烦襟。
泄云收净绿,众木积芳阴。
疏涤府中务,迢遥湖上心。
习闲得招我,赏夜宜泛琴。
山近资性静,月来寄情深。
澹然若事外,岂藉隳华簪。 -
110.《秋晚野步》 唐·贯休
闲步不觉远,萧萧木落初。
诗情抛阃阈,江影动襟裾。
阁北鸿行出,霞西雨脚疏。
金峰秋更好,乞取又何如。 -
111.《戊辰岁湘中寄郑谷郎中》 唐·齐己
白发久慵簪,常闻病亦吟。
瘦应成鹤骨,闲想似禅心。
上国杨花乱,沧洲荻笋深。
不堪思翠巘,西望独沾襟。 -
112.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
113.《晨兴》 唐·翁承赞
鼓绝天街冷雾收,晓来风景已堪愁。
槐无颜色因经雨,菊有精神为傍秋。
自爱鲜飙生户外,不教闲事住心头。
披襟徐步一萧洒,吟绕盆池想狎鸥。 -
114.《甘州子》 唐·顾夐
一炉龙麝锦帷傍,屏掩映,烛荧煌。
禁楼刁斗喜初长,罗荐绣鸳鸯。
山枕上,私语口脂香。 -
115.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
116.《河传》 唐·孙光宪
太平天子,等闲游戏,疏河千里。
柳如丝,偎倚。
绿波春水,长淮风不起¤
如花殿脚三千女,争云雨,何处留人住?锦帆风, -
117.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
118.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
119.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
120.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。