-
141.《江亭晚望》 唐·赵嘏
碧江凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶歇,野人篱落豆花初。
无愁自得仙翁术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
142.《姚氏池亭》 唐·项斯
池馆饶嘉致,幽人惬所闲。
筱风能动浪,岸树不遮山。
啸槛鱼惊后,眠窗鹤语间。
何须说庐阜,深处更跻攀。 -
143.《献仆射相公》 唐·薛能
清如冰雪重如山,百辟严趋礼绝攀。
强虏外闻应丧胆,平人相见尽开颜。
朝廷有道青春好,门馆无私白日闲。
致却垂衣更何事,几多诗句咏关关。 -
144.《送浙东王大夫》 唐·薛能
天爵擅忠贞,皇恩复宠荣。
远源过晋史,甲族本缑笙。
亚相兼尤美,周行历尽清。
制除天近晓,衙谢草初生。 -
145.《雨霁宿望喜驿》 唐·薛能
风雷一罢思何清,江水依然浩浩声。
飞鸟旋生啼鸟在,后人常似古人情。
将来道路终须达,过去山川实不平。
闲想更逢知旧否,馆前杨柳种初成。 -
146.《雨霁宿望喜驿》 唐·薛能
风雷一罢思何清,江水依然浩浩声。
飞鸟旋生啼鸟在,后人常似古人情。
将来道路终须达,过去山川实不平。
闲想更逢知旧否,馆前杨柳种初成。 -
147.《赠欧阳秀才》 唐·刘威
桐上知音日下身,道光谁不仰清尘。
偶来水馆逢为客,旧熟诗名似故人。
永日空惊沧海阔。
何年重见白头新。
权门要路应行遍,闲伴山夫一夜贫。 -
148.《延寿里精舍寓居》 唐·贾岛
旅托避华馆,荒楼遂愚慵。
短庭无繁植,珍果春亦浓。
侧庐废扃枢,纤魄时卧逢。
耳目乃鄽井,肺肝即岩峰。
汲泉饮酌馀,见我闲静容。
霜蹊犹舒英,寒蝶断来踪。
双履与谁逐,一寻青瘦筇。 -
149.《酬栖上人》 唐·贾岛
夜久城馆闲,情幽出在山。
新月有微辉,朗朗空庭间。
处世虽识机,伊余多掩关。
松姿度腊见,篱药知春还。
静览冰雪词,厚为酬赠颜。
东林有踯躅,脱屣期共攀。 -
150.《春行》 唐·贾岛
去去行人远,尘随马不穷。
旅情斜日后,春色早烟中。
流水穿空馆,闲花发故宫。
旧乡千里思,池上绿杨风。 -
151.《杨柳八首(一作杨柳枝)》 唐·温庭筠
宜春苑外最长条,闲袅春风伴舞腰。
正是玉人肠断处,一渠春水赤阑桥。
南内墙东御路旁,预知春色柳丝黄。
杏花未肯无情思,何是情人最断肠。 -
152.《题马太尉华山庄》 唐·刘沧
别开池馆背山阴,近得幽奇物外心。
竹色拂云连岳寺,泉声带雨出谿林。
一庭杨柳春光暖,三径烟萝晚翠深。
自是功成闲剑履,西斋长卧对瑶琴。 -
153.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
154.《江亭晚望》 唐·李郢
碧天凉冷雁来疏,闲望江云思有馀。
秋馆池亭荷叶后,野人篱落豆花初。
无愁自得仙人术,多病能忘太史书。
闻说故园香稻熟,片帆归去就鲈鱼。 -
155.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
156.《怀华阳润卿博士三首》 唐·皮日休
先生一向事虚皇,天市坛西与世忘。
环堵养龟看气诀,刀圭饵犬试仙方。
静探石脑衣裾润,闲炼松脂院落香。 -
157.《夏景无事因怀章来二上人二首》 唐·皮日休
澹景微阴正送梅,幽人逃暑瘿楠杯。
水花移得和鱼子,山蕨收时带竹胎。
啸馆大都偏见月,醉乡终竟不闻雷。 -
158.《送太学颜明经及第东归》 唐·郑谷
平楚干戈后,田园失耦耕。
艰难登一第,离乱省诸兄。
树没春江涨,人繁野渡晴。
闲来思学馆,犹梦雪窗明。 -
159.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
160.《维扬冬末寄幕中二从事》 唐·杜荀鹤
闻道长溪尉,相留一馆闲。
□□□□□,尚隔几重山。
为旅春风外,怀人夜雨间。
年来疏览镜,怕见减朱颜。