-
41.《贡举人谒先师闻雅乐》 唐·王起
蔼蔼观光士,来同鹄鹭群。
鞠躬遗像在,稽首雅歌闻。
度曲飘清汉,馀音遏晓云。
两楹凄已合,九仞杳难分。
断续同清吹,洪纤入紫氛。
长言听已罢,千载仰斯文。 -
42.《秋夜闻郑山人弹楚妃怨》 唐·鲍溶
明月摇落夜,深堂清净弦。
中间楚妃奏,十指哀婵娟。
寥寥夜含风,荡荡意如泉。
寂寞物无象,依稀语空烟。 -
43.《窃览都官李郎中和李舍人益酬张舍人弘静…闻雅琴见寄》 唐·鲍溶
朝草天子奏,夜语思忧琴。
因声含香气,其韵流水音。
仙乐朱凤意,灵芝紫鸾心。
翻然远求友,岂独双归林。
松吹暑中冷,星花池上深。
倘俾有声乐,请以丝和金。 -
44.《杨给事师皋哭亡爱姬英英窃闻诗人多赋因而继和》 唐·姚合
真珠为土玉为尘,未识遥闻鼻亦辛。
天上还应收至宝,世间难得是佳人。
朱丝自断虚银烛,红粉潜销冷绣裀.
见说忘情唯有酒,夕阳对酒更伤神。 -
45.《哀蜀人为南蛮俘虏五章·初出成都闻哭声》 唐·雍陶
但见城池还汉将,岂知佳丽属蛮兵。
锦江南度遥闻哭,尽是离家别国声。 -
46.《闻明上人逝寄友人》 唐·李远
萧寺曾过最上方,碧桐浓叶覆西廊。
游人缥缈红衣乱,座客从容白日长。
别后旋成庄叟梦,书来忽报惠休亡。
他时若更相随去,只是含酸对影堂。 -
47.《除官行至昭应,闻友人出官因寄》 唐·杜牧
贱子来千里,明公去一麾。
可能休涕泪,岂独感恩知。
草木穷秋后,山川落照时。
如何望故国,驱马却迟迟。 -
48.《闻两河用兵因贻友人(茅山兼寄李丛时两河用兵)》 唐·许浑
故人日已远,身事与谁论。
性拙难趋世,心孤易感恩。
秋悲怜宋玉,夜舞笑刘琨。
徒有干时策,青山尚掩门。 -
49.《泊蒜山津闻东林寺光仪上人物故》 唐·许浑
云斋曾宿借方袍,因说浮生大梦劳。
言下是非齐虎尾,宿来荣辱比鸿毛。
孤舟千棹水犹阔,寒殿一灯夜更高。
明日东林有谁在,不堪秋磬拂烟涛。 -
50.《旅馆闻雁别友人》 唐·赵嘏
路绕秋塘首独搔,背群燕雁正呼号。
故关何处重相失,碧落有云终自高。
旅宿去缄他日恨,单飞谁见此生劳。
行衣湿尽千山雪,肠断金笼好羽毛。 -
51.《闻友人会裴明府县楼》 唐·项斯
闲阁雨吹尘,陶家揖上宾。
湖山万叠翠,门树一行春。
景遍归檐燕,歌喧已醉身。
登临兴不足,喜有数来因。 -
52.《闻开元寺开笋园寄章上人》 唐·皮日休
园锁开声骇鹿群,满林鲜箨水犀文。
森森竞泫林梢雨,gf々争穿石上云。
并出亦如鹅管合,各生还似犬牙分。
折烟束露如相遗,何胤明朝不茹荤。 -
53.《奉和袭美闻开元寺开笋园寄章上人》 唐·陆龟蒙
春龙争地养檀栾,况是双林雨后看。
迸出似毫当垤eJ,孤生如恨倚栏干。
凌虚势欲齐金刹,折赠光宜照玉盘。
更得锦苞零落后,粉环高下挶烟寒。 -
54.《闻圆载上人挟儒书洎释典归日本国,更作一绝以送》 唐·陆龟蒙
九流三藏一时倾,万轴光凌渤澥声。
从此遗编东去后,却应荒外有诸生。 -
55.《闻友人入越幕因以诗赠》 唐·罗邺
稽岭春生酒冻销,烟鬟红袖恃娇饶。
岸边丛雪晴香老,波上长虹晚影遥。
正哭阮途归未得,更闻江笔赴嘉招。
人间荣瘁真堪恨,坐想征轩鬓欲凋。 -
56.《赠闻一上人》 唐·张蠙
见面虽年少,闻名似白头。
玄谈穷释旨,清思掩诗流。
果落痕生砌,松高影上楼。
坛场在三殿,应召入焚修。 -
57.《闻雁寄故人》 唐·徐铉
久作他乡客,深惭薄宦非。
不知云上雁,何得每年归。
夜静声弥怨,天空影更微。
往年离别泪,今夕重沾衣。 -
58.《偶闻官吏举请,辄有一篇寄从弟舍人》 唐·刘兼
官吏潜陈借寇词,宦情乡梦两相违。
青城锦水无心住,紫阁莲峰有意归。
张翰鲈鱼因醉忆,孟光书信近春稀。
黄茅瘴色看看起,贪者犹疑别是机。 -
59.《见美人闻琴不听》 唐·李播
洛浦风流雪,阳台朝暮云。
闻琴不肯听,似妒卓文君。 -
60.《见美人闻琴不听》 唐·李播
洛浦风流雪,阳台朝暮云。
闻琴不肯听,似妒卓文君。