-
301.《送范彦覃》 宋·李处权
春风恼百物,物物不禁渠。
水为盎盎绿,柳亦毵毵舒。
芳菲遽如许,流光亦须臾。
谁令更别离,此恨当何如。 -
302.《送荣茂世》 宋·李处权
戎冯绝黄流,飞尘暗京畿。
竟成王室祸,痛定不忍思。
衣冠半陷没,逃难皆散之。
有如水衡君,将命弗顾危。 -
303.《次韵端礼谢郭宰载酒相访之什》 宋·李处权
贤哉令尹出名胄,百里歌谣不容口。
岂弟父母今信之,视民恐伤如足手,讼庭端可置雀罗,若网在纲无杂糅。
万顷之陂黄叔度,云梦何止吞八九。 -
304.《和苏著作麻姑十咏·流杯池》 宋·李覯
幽居久不乐,心死如湿灰。
闻言山有池,仙客曾流杯。
披衫向西坐,欲望无崇台。
何当命游宴,尽聚不羁才。 -
305.《女色无定美赠卿材》 宋·李覯
女色无定美,宠至美则多。
士才无定称,用显称已过。
长字小家子,粲粲秋池荷。
性慧不觉耻,母怜不加诃。 -
306.《西山净土庵奉寄具足孤松老师》 宋·释绍昙
闻道虚空曾解讲,信疑往决西山亮。
烟雨溟蒙藓石温,六藏影迹难寻访。
小径披榛扣竹扉,道人一见掀眉。
布衲横肩瘦如削,口持密语没停时。 -
307.《星诸兄挽词》 宋·释文珦
吾宗老兄弟,夫子最高明。
问学穷根柢,公忠出性情。
夙能全至孝,元不念修程。
道自成均重,身由射策荣。 -
308.《山人居涧上号涧居因涧作池名鉴止为赋是诗》 宋·释文珦
幽人临涧居,为爱涧中水。
冷冷出云窦,决决漱石齿。
流行本无意,遇坎还自止。
坎深遂成池,寒光映窗几。
于以鉴禅心,清净绝尘滓。
唯供种白莲,不洗闻尧耳。 -
309.《示弟子彭资深心斋居士》 宋·释印肃
灵山话月,曹溪指月,禅可禅而成大过。
一念顿超没量人,六月雪歌向猛火。 -
310.《数珠歌》 宋·释印肃
如是数珠祗一颗,离珠摩尼光不破。
佛说刹说众生说,三世一切说这个。
未了人,休将过,成佛人希念佛多。 -
311.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
一雨一晴,盖载生成。
桃华濯锦而丽,杨柳弄风而轻。
决决野泉发响,关关林鸟和鸣。
历历见闻中得妙,更嫌何处不分明。 -
312.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
湛存不浑,灵明不昏。
派分河汉底,流决崑崙源。
见闻了成一相,影响应空六根。
体本真如,能来生灭之界;用随生灭,却入真如之门。
丛林参饱三条篾,云梦等闲八九吞。 -
313.《缘识》 宋·宋太宗
河决洪波东南流迤逦,苍生昏垫困其止。
去年今岁岂遑安,劳我关心情不已。
奔衡浩渺故无涯,十二州民皆忧水。
诸般度议自裁之,乃出禁军为夫使。 -
314.《龙翔真歇和尚求诗赠一首》 宋·苏籀
象骨岩居闽府教,江海两封黄纸召。
孤云自南仍更东,阻觐尧蓂友廊庙。
讲通时论毗昙经,一佛出世只为人。
凝师白传有真契,凿齿弥天必相值。 -
315.《紬史》 宋·苏籀
延陵皋壤决归欤,习气过忧觚不觚。
何怪倚门嗟抗脏,近来合乐宠侏儒。
过关自欲闻鸡唱,居肆何须较马摸。
乖合偶然非汝力,迷途先觉解挛拘。 -
316.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
317.《赠本子真》 宋·孙应时
轩然意气决浮云,见子真堪辟楚氛。
未许座驰能万里,故应守约对三军。
磨砻心事须经历,斟酌人情有见闻。
且辨工夫成吨持,可无老手为挥斤。 -
318.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
319.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。 -
320.《贺生孙诗》 宋·王洋
纷绿郁郁烟结扉,传道老何孙子归。
褓中不作婴儿泣,芝兰共见生庭闱。
于公决狱德莫比,今日何公亦如此。
堂中送此麒麟儿,不是如来须孔子。
长儿本自长沙得,骥子生孙定奇特。
未论玉骨秋水神,闻说已传汤饼色。