-
141.《记梦》 宋·释文珦
神清发幽梦,梦到仙人峰。
老仙启玄门,问我来何从。
仙发映山绿,仙颜眩日红。
高低种玉田,异植方茸茸。 -
142.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
143.《陈和叔内翰得庄生观鱼图於濠梁出以相示且邀》 宋·苏颂
公堂四合临中衢,翰林壁挂观鱼图。
传之近自濠梁客,云是蒙邑先生居。
先生昔仕楚园吏,傲世不蕲卿大夫。
逍遥淮上任造适,高岸偶见群鲦鱼。 -
144.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
145.《侄孙诗》 宋·孙应时
寿母重孙始见渠,天教四世保同居。
精神已是千金子,事业应须万卷书。
亲戚满前非落寞,杯盘随分不萧疏。
晬盘先揽文房宝,他日无优入异闾。 -
146.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
147.《赠邹德年》 宋·王洋
短檠三尺照座隅,眵昏两目头不梳。
丈夫功业务广大,安用事此牛尾书。
多求旧闻助器识,欲驾万里须舟舆。
要坚志节在专苦,积萤照夜真前车。 -
148.《寄题赵贯道后乐亭》 宋·杨时
业祠有狐鸣,群雏满东州。
彬彬齐鲁郊,不复论轲丘。
鼓刀贩缯翁,衮衮封公侯。
风流日凋弊,世久俗益偷。