-
121.《关西驿亭即事》 唐·吴融
晚霞零落雨初收,关上危阑独怅留。
千里好春聊极目,五陵无事莫回头。
山犹带雪霏霏恨,柳未禁寒冉冉愁。
直是无情也肠断,鸟归帆没水空流。 -
122.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
123.《感旧》 唐·胡宿
千里青云未致身,马蹄空踏几年尘。
曾迷玉洞花光老,欲过金城柳眼新。
粉壁已沈题凤字,酒垆犹记姓黄人。
坞中横笛偏多感,一涕阑干白角巾。 -
124.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
125.《独夜作》 唐·李建勋
佳人一去无消息,梦觉香残愁复入。
空庭悄悄月如霜,独倚阑干伴花立。 -
126.《竹十一首》 唐·陈陶
不厌东溪绿玉君,天坛双凤有时闻。
一峰晓似朝仙处,青节森森倚绛云。
万枝朝露学潇湘,杳霭孤亭白石凉。
谁道乖龙不得雨,春雷入地马鞭狂。 -
127.《水调词十首》 唐·陈陶
黠虏迢迢未肯和,五陵年少重横戈。
谁家不结空闺恨,玉箸阑干妾最多。
羽管慵调怨别离,西园新月伴愁眉。
容华不分随年去,独有妆楼明镜知。 -
128.《步虚词五首》 唐·徐铉
气为还元正,心由抱一灵。
凝神归罔象,飞步入青冥。
整服乘三素,旋纲蹑九星。
琼章开后学,稽首奉真经。 -
129.《月夜梧桐叶上见寒露》 唐·戴察
萧疏桐叶上,月白露初团。
滴沥清光满,荧煌素彩寒。
风摇愁玉坠,枝动惜珠干。
气冷疑秋晚,声微觉夜阑。
凝空流欲遍,润物净宜看。
莫厌窥临倦,将晞聚更难。 -
130.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
131.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
132.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
133.《送王颖悟归左绵》 唐·灵一
客意天南兴已阑,不堪言别向仙官。
梦摇玉珮随旄节,心到金华忆杏坛。
荒郊极望归云尽,瘦马空嘶落日残。
想得故山青霭里,泉声入夜独潺潺。 -
134.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
135.《拟齐梁酬所知见赠二首》 唐·贯休
静只焚香坐,咏怀悲岁阑。
佳人忽有赠,满手红琅玕.
不独耀肌魄,将行为羽翰。
酬如上青天,风雪空漫漫。 -
136.《鄂渚逢杨赞禹》 唐·贯休
流浪兵荒苦,相思岁月阑。
理惟通至道,人或谓无端。
烧猛湖烟赤,窗空雪月寒。
知音不可见,始为一吟看。 -
137.《鄂渚逢杨赞禹》 唐·贯休
流浪兵荒苦,相思岁月阑。
理惟通至道,人或谓无端。
烧猛湖烟赤,窗空雪月寒。
知音不可见,始为一吟看。 -
138.《溪寺水阁闲眺因寄宋使君》 唐·贯休
溪木萧条一凭阑,玉霜飞后浪花寒。
钓鱼船上风烟暝,古木林中砧杵干。
至竟道心方始是,空耽山色亦无端。
谁如太守分忧外,时把西经尽日看。 -
139.《梦为吴泰伯作胜儿歌》 唐·刘景复
繁弦已停杂吹歇,胜儿调弄逻娑拨。
四弦拢撚三五声,唤起边风驻明月。
大声嘈嘈奔淈淈,浪蹙波翻倒溟渤。 -
140.《姚岩杰》 唐·佚名
遥望渔舟,不阔尺八。
(卢肇)
凭阑一呕,已觉空喉。
(姚岩杰)