-
141.《黄宪生朝三首》 宋·黄公度
阴德千人活,霜威五岭寒。
三持使者节,一着惠文冠。
台省班联忝,宾僚礼数宽。
微官惭束缚,称寿阻门阑。 -
142.《八月既望要详刑护漕游水东早饭碧虚遍观霞程》 宋·张栻
漓江即湘江,戢戢清见石。
其东列群峰,秋色碧复碧。
日出雾露收,草径上逼侧。
凭栏揩望眼,已足慰畴昔。 -
143.《邀朱推单令周尉赏西邻野人屋前梅花次单令韵》 宋·胡寅
西崦一株梅,在野何清丽。
遥知不是雪,香散青林际。
肆筵宾沓来,秉炬仆相递。
幸蒙五字诗,妙敌一言蔽。 -
144.《无害弟之官梓林伯氏无亏序送之极兄诏之义予》 宋·李流谦
吾家老仙一世师,挺特风概老不衰。
平生行已有本末,世人不知其天和。
急流勇退人恨早,纤尘恐污白玉姿。
精神强健腰脚轻。 -
145.《送周守二首》 宋·赵蕃
昔我移官皇恐滩,缄诗送公因阿连。
转头梅事两飘忽,我亦解秩当返辕。
岂期邂逅客归会,逢公政成朝日边。
可无一语道离阔,顾待别后空阑干。 -
146.《九日分韵得寒字》 宋·魏了翁
奇月必用重,谁与开其端。
贵阳而贱阴,於此亦可观。
况於五阴后,苍龙挂高寒。
林疏山骨瘦,宇静天容宽。 -
147.《醉歌》 宋·刘学箕
读书求见古人心,闭门不知青春深。
夜来东风扫浮云,晓光薄林生遥岑。
搜寻不觉出门去,绿暗溪边杨柳路。
诗章立顾不复作,会景那知自成句。 -
148.《清明日书事》 宋·周文璞
苍弁一如楚执珪,思想越吟身自低。
涧水又如古智士,纵横流转多滑稽。
杂花半开已倏落,如怨旷女离深闺。
幽禽自呼复相命,如谴逐魄伤穹栖。 -
149.《比闻赵季茂春板舆行春甚乐予跃然效之是日乃》 宋·岳珂
棠湖有病客,破鼎支药糜。
青阳动新晴,兀兀厌坐驰。
静闻箫鼓闹,翠幰行春堤。
柔风吹帘旌,杲日浮屏缇。 -
150.《二蔡陪辅展晤二帖赞》 宋·岳珂
王氏之鬻他帖也,有纸缫其间。
予见其粉墨阑珊,既磨而残。
而考其氏名,辄长忾而永叹。
曰予闻这丛谈,是与忠惠者若是班乎。 -
151.《春日独居感怀》 宋·苏泂
昔我金陵归,感此芳岁阑。
入门见儿女,愧色盖愁颜。
从人窃馀沥,俯育良已难。
居者瓶盎空,行者衣裳单。 -
152.《题千山观》 宋·李曾伯
玉笋环星拱,青螺带雾披。
山为天下胜,境占岭南奇。
援笔难穷者,凭阑尽有之。
不因身世累,筑室老於斯。 -
153.《水月园送王侍郎》 宋·方岳
送别孤山步绕湖,阑干尽处倚菰蒲。
翁之乐者山林也,客亦知夫水月乎。
万事不如归自好,百年聊与醉为徒。
藕花初醒莼丝老,唤住罾船脍腹腴。 -
154.《久住白云呈镇长老》 宋·李昴英
桑下戒三宿,我此尚留恋。
曹溪悟一宿,我复无知见。
镇公房逊客,所须如执券。
园丁蓝供茹,行者时灌砚。 -
155.《初至江城寓分司衙》 宋·董嗣杲
书生浪出值暑天,何啻千里身在船。
今辰忽向船亭坐,头眩犹类濒江牵。
履平划地若恍惚,四体不舒惯臲杌。
自嗟时滞久劳苦,驱驰负得贫筋骨。 -
156.《天池寺夜与主僧觉翁圆上共坐谈浯溪山水之胜》 宋·董嗣杲
空云驾我登天池,江山秋渺无津涯。
涉溪蓦栈借杖藜,光景体认裁诗。
峥嵘寺门窝风低,塔铃喧风际天吹。
方丈轩槛供毗尼,老僧喜气扬须眉。 -
157.《题徐参议所藏唐人浴儿图》 宋·王炎
右相尝惭呼画师,技痒仍复拈毛锥。
逼真谁作此赝本,亦有妙意生妍姿。
中庭燕坐必主妇,绿云高髻香罗衣。
嫣然嫔妾左右侍,前浴能言丹凤雏。 -
158.《摸鱼子 赋玉簪,用明初韵》 元·许有壬
笑人间衮*何物,此花良贵天与。
倚阑瘦立亭亭玉,刻画一生清苦。
人有语。
道不出蓝田,岂是真才具。 -
159.《摸鱼子 赋玉簪,用明初韵》 元·许有壬
笑人间衮*何物,此花良贵天与。
倚阑瘦立亭亭玉,刻画一生清苦。
人有语。
道不出蓝田,岂是真才具。 -
160.《满江红 己酉九日,雨中家居,忆夏士安、颐》 元·邵亨贞
弘昆季六人,皆常年同萸菊者,一载之间,俱罹患,各天一方,信笔纪怀风雨重阳,凭谁问、故人消息。
记当日、承平节序,佩环宾席。
处处相逢开口笑,年年不负登山屐。
是几番、扶醉插黄花,乌巾侧。