-
221.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
222.《河渎神》 唐·孙光宪
汾水碧依依,黄云落叶初飞。
翠娥一去不言归,庙门空掩斜晖¤
四壁阴森排古画,依旧琼轮羽驾。 -
223.《酒泉子》 唐·冯延巳
庭下花飞。
月照妆楼春事晚,珠帘风,兰烛烬,怨空闺¤
迢迢何处寄相思。
玉箸零零肠断,屏帏深,更漏永, -
224.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
225.《菩萨蛮》 唐·冯延巳
金波远逐行云去,疏星时作银河渡。
花影卧秋千,更长人不眠¤
玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。 -
226.《清平乐》 唐·冯延巳
深冬寒月,庭户凝霜雪。
风雁过时魂断绝,塞管数声呜咽¤
披衣独立披香,流苏乱结愁肠。
往事总堪惆怅, -
227.《醉花间》 唐·冯延巳
独立阶前星又月,帘栊偏皎洁。
霜树尽空枝,肠断丁香结¤
夜深寒不寐,疑恨何曾歇。
凭阑干欲折,两条玉箸为君垂, -
228.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。 -
229.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
230.《尾犯·夜雨滴空阶》 宋·柳永
夜雨滴空阶,孤馆梦回,情绪萧索。
一片闲愁,想丹青难貌。
秋渐老、蛩声正苦,夜将阑、灯花旋落。
最无端处,总把良宵,只恁孤眠却。 -
231.《迎新春·嶰管变青律》 宋·柳永
嶰管变青律,帝里阳和新布。
晴景回轻煦。
庆嘉节、当三五。
列华灯、千门万户。 -
232.《御街行(圣寿·二之一·双调)》 宋·柳永
燔柴烟断星河曙。
宝辇回天步。
端门羽卫簇雕阑,六乐舜韶先举。
鹤书飞下,鸡竿高耸,恩霈均寰寓。 -
233.《浪淘沙慢·梦觉透窗风一线》 宋·柳永
梦觉透窗风一线,寒灯吹息。
那堪酒醒,又闻空阶,夜雨频滴。
嗟因循、久作天涯客。
负佳人、几许盟言,便忍把、从前欢会,陡顿翻成忧戚。 -
234.《锦堂春·坠髻慵梳》 宋·柳永
坠髻慵梳,愁蛾懒画,心绪是事阑珊。
觉新来憔悴,金缕衣宽。
认得这疏狂意下,向人诮譬如闲。
把芳容整顿,恁地轻孤,争忍心安。 -
235.《望远行·绣帏睡起》 宋·柳永
绣帏睡起。
残妆浅,无绪匀红补翠。
藻井凝尘,金梯铺藓。
寂寞凤楼十二。 -
236.《归去来(平调)》 宋·柳永
初过元宵三五。
慵困春情绪。
灯月阑珊嬉游处。
游人尽、厌欢聚。
凭仗如花女。
持杯谢、酒朋诗侣。
余酲更不禁香醑。
歌筵罢、且归去。 -
237.《醉落魄(林钟商)》 宋·张先
云轻柳弱。
内家髻要新梳掠。
生香真色人难学。
横管孤吹,月淡天垂幕。
朱唇浅破桃花萼。
倚楼谁在阑干角。
夜寒手冷罗衣薄。
声入霜林,簌簌惊梅落。 -
238.《木兰花·池塘水绿风微暖》 宋·晏殊
池塘水绿风微暖。
记得玉真初见面。
重头歌韵响铮琮,入破舞腰红乱旋。
玉钩阑下香阶畔。
醉后不知斜日晚。
当时共我赏花人,点检如今无一半。 -
239.《踏莎行·细草愁烟》 宋·晏殊
细草愁烟,幽花怯露。
凭阑总是销魂处。
日高深院静无人,时时海燕双飞去。
带缓罗衣,香残蕙炷。
天长不禁迢迢路。
垂杨只解惹春风,何曾系得行人住。 -
240.《渔家傲》 宋·晏殊
楚国细腰元自瘦。
文君腻脸谁描就。
日夜声声催箭漏。
昏复昼。
红颜岂得长如旧。
醉折嫩房和蕊嗅。
天丝不断清香透。
欲傍小阑凝坐久。
风满袖。
西池月上人归后。