-
321.《浣溪沙》 宋·朱敦儒
才子佳人相见难。
舞收歌罢又更阑。
密将春恨系幽欢。
结子同心香佩带,帕儿双字玉连环。
酒醒灯暗忍重看。 -
322.《眼儿媚》 宋·朱敦儒
叠翠阑红斗纤浓。
云雨绮为栊。
只忧谢了,偏须著意,障雨遮风。
瑞云香雾虽难觅,蓦地有时逢。
不妨守定,从他人笑,老入花丛。 -
323.《减字木兰花》 宋·李祁
梨花院宇。
淡月倾云初过雨。
一枕轻寒。
梦入西瑶小道山。
花深人静。
帘锁御香清昼永。
红药阑干。
玉案春风窈窕间。 -
324.《念奴娇(次韵李公显木樨)》 宋·张纲
多情宋玉,值西风摇落,悲秋时节。
赖有幽芳深解意,的皪枝头争发。
欲语含羞,敛容微笑,心事如何说。
暗香时度,卷帘留伴霜月。 -
325.《凤栖梧(丁宅二侍儿·五之五)》 宋·张纲
缓带垂红双侍女。
彩凤衔来,秀色生庭户。
转蕙光风香暗度。
回眸绰约神仙侣。
寡和清歌声激楚。
夜饮厌厌,劝我杯频举。
只恐酒阑催暮雨。
凭谁约断阳台路。 -
326.《清平乐(上元)》 宋·张纲
红莲照晚。
花底明人眼。
无限游人谁惜倦。
只有衰翁心懒。
笙歌缓引更筹。
更阑客散添愁。
香雾半窗幽梦,烟波千里归舟。 -
327.《玉楼春·红酥肯放琼苞碎》 宋·李清照
红酥肯放琼苞碎。
探著南枝开遍未。
不知酝藉几多香,但见包藏无限意。
道人憔悴春窗底。
闷损阑干愁不倚。
要来小酌便来休,未必明朝风不起。 -
328.《多丽·咏白菊》 宋·李清照
小楼寒,夜长帘幕低垂。
恨萧萧、无情风雨,夜来揉损琼肌。
也不似、贵妃醉脸,也不似、孙寿愁眉。
韩令偷香,徐娘傅粉,莫将比拟未新奇。 -
329.《鹧鸪天》 宋·李清照
寒日萧萧上锁窗。
梧桐应恨夜来霜。
酒阑更喜团茶苦,梦断偏宜瑞脑香。
秋已尽,日犹长。
仲宣怀远更凄凉。
不如随分尊前醉,莫负东篱菊蕊黄。 -
330.《念奴娇·春情》 宋·李清照
萧条庭院,又斜风细雨,重门须闭。
宠柳娇花寒食近,种种恼人天气。
险韵诗成,扶头酒醒,别是闲滋味。
征鸿过尽,万千心事难寄。 -
331.《庆清朝·禁幄低张》 宋·李清照
禁幄低张,彤阑巧护,就中独占残春。
容华淡伫,绰约俱见天真。
待得群花过后,一番风露晓妆新。
妖娆艳态,妒风笑月,长殢东君。 -
332.《鹧鸪天·桂花》 宋·李清照
暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。
何须浅碧深红色,自是花中第一流。
(深红 一作:轻)
梅定妒,菊应羞,画阑开处冠中秋。
骚人可煞无情思,何事当年不见收。
(阑 通:栏) -
333.《鹧鸪天·寒日萧萧上琐窗》 宋·李清照
寒日萧萧上琐窗,梧桐应恨夜来霜。
酒阑更喜团茶苦,梦断偏宜瑞脑香。
秋已尽,日犹长,仲宣怀远更凄凉。
不如随分尊前醉,莫负东篱菊蕊黄。 -
334.《满庭芳》 宋·向子諲
月窟蟠根,云岩分种,绝知不是尘凡。
琉璃剪叶,金粟缀花繁。
黄菊周旋避舍,友兰蕙、羞杀山樊。 -
335.《蓦山溪(老妻生日作,十一月初七日)》 宋·向子諲
一阳才动,万物生春意。
试与问宫梅,到东合花枝第几。
疏疏淡淡,冷艳雪中明,无俗调,有真香,正与人相倚。
非烟非雾,瑞色门阑喜。 -
336.《水调歌头(赵伯山席上见梅)》 宋·向子諲
天公深藏巧,雪里放春回。
不到闲花凡草,都付与疏梅。
独立水边林下,萧萧冰容孤艳,清瘦玉腰支。
触拨暗香动,风味欲愁谁。 -
337.《水调歌头》 宋·蔡伸
相逢非草草,分袂太匆匆。
征裘泪痕浥遍,眸子怯酸风。
天际孤帆难驻,柳外香軿望断,云雨各西东。
回首重城远,楼观暮烟中。 -
338.《满庭芳》 宋·蔡伸
风卷龙沙,云垂平野,晚来密雪交飞。
坐看阑槛,琼蕊遍寒枝。
妆点兰房景致,金铺掩、帘幕低垂。
红炉畔,浅斟低唱,天色正相宜。 -
339.《飞雪满群山》 宋·蔡伸
冰结金壶,寒生罗幕,夜阑霜月侵门。
翠筠敲竹,疏梅弄影,数声雁过南云。
酒醒欹粲枕,怆犹有、残妆泪痕。
绣衾孤拥,余香未减,犹是那时熏。 -
340.《飞雪满群山》 宋·蔡伸
绝代佳人,幽居空谷,绮窗森玉猗猗。
小舟双桨,重寻旧约,洞房宛是当时。
夜阑红烛暗,黯相对、浑如梦里。
旋烘鸳锦,尘生绣帐,香减缕金衣。