-
41.《宿山店书怀寄东林令图上人》 唐·李中
一宿山前店,旅情安可穷。
猿声乡梦后,月影竹窗中。
南楚征途阔,东吴旧业空。
虎溪莲社客,应笑此飘蓬。 -
42.《送高舍人使岭南》 唐·徐铉
西掖官曹近,南溟道路遥。
使星将渡汉,仙棹乍乘潮。
柳映灵和折,梅依大庾飘。
江帆风淅淅,山馆雨萧萧。
陆贾真迂阔,终童久寂寥。
送君何限意,把酒一长谣。 -
43.《送卢舍人朝觐》 唐·贯休
膻行无为日,垂衣帝道亨。
圣真千载圣,明必万年明。
重德须朝觐,流年不可轻。
洪才传出世,清甲得高名。 -
44.《又题牡丹上主人司空》 唐·孙鲂
一年芳胜一年芳,爱重贤侯意异常。
手辟红房看阔狭,自张青幄盖馨香。
白疑美玉无多润,紫觉灵芝不是祥。
只恐梦征他日去,又须疑向凤池傍。 -
45.《虞美人》 宋·谢逸
碧梧翠竹交加影。
角簟纱厨冷。
疏云淡月媚横塘。
一阵荷花风起、隔帘香。
雁横天末无消息。
水阔吴山碧。
刺桐花上蝶翩翩。
唯有夜深清梦、到郎边。 -
46.《木兰花(与诸人泛溪作)》 宋·葛胜仲
木阑干外池光阔。
午夜乔林迷岸樾。
掠船凉吹起青萍,萦水歌声欺白雪。
檀郎响趁红牙节。
胡语嘈嘈仍切切。
人生何乐似同襟,莫待骊驹声惨咽。 -
47.《花心动(夫人生日)》 宋·李弥逊
红日当楼,绣屏开、风裀舞花随步。
绛拂珮兰,香染妆梅,仿佛紫烟真侣。
雪消池馆年年会,玻璃泛、小槽新注。
弄箫语。 -
48.《采桑子(老人生日)》 宋·郭应祥
中秋过了还逢社,寿我亲闱。
百里熙熙。
尽道平反赖母慈。
浏川水阔吾山峻,福禄如斯。
禄鬓青眉。
子又生孙孙又儿。 -
49.《金人捧露盘》 宋·高观国
楚宫闲,金成屋,玉为阑。
断云梦、容易惊残。
骊歌几叠,至今愁思怯阳关。
清音恨阻,抱哀筝、知为谁弹。 -
50.《兰陵王(为十年故人作)》 宋·高观国
凤箫咽。
花底寒轻夜月。
兰堂静,香雾翠深,曾与瑶姬恨轻别。
罗巾泪暗叠。 -
51.《满江红(禾兴月波楼和友人韵)》 宋·吴潜
日薄寒空,正泽国、一汀霜叶。
过万里、西风塞雁,数声哀咽。
耿耿有怀天可讯,悠悠此恨谁能说。
倚阑干、老泪落关山,平芜隔。 -
52.《水龙吟(送馆人管顺甫父子赴省)》 宋·李曾伯
梅边连辔偕来,柳边先我观光去。
一门椿桂,尊君孙盛,小儿文举。
黄鹤联登,横翔雕鹗,健凌鹦鹉。
趁霜晴春小,南宫问讯,又同奏、明光赋。 -
53.《虞美人·听雨》 宋·蒋捷
少年听雨歌楼上。
红烛昏罗帐。
壮年听雨客舟中。
江阔云低、断雁叫西风。
而今听雨僧庐下。
鬓已星星也。
悲欢离合总无情。
一任阶前、点滴到天明。 -
54.《台城路(寄姚江太白山人陈文卿别本文卿作又新)》 宋·张炎
薛涛笺上相思字,重开又还重折。
载酒船空,眠波柳老,一缕离痕难折。
虚沙动月。
叹千里悲歌,唾壶敲缺。 -
55.《虞美人(七夕)》 宋·吴儆
飞桥驾鹊天津阔。
云驭看看发。
相思惟恨不相逢。
及至相逢还是、去匆匆。
垂丝插竹真堪笑。
欲乞天孙巧。
天孙多巧漫多愁。
巧得千般争解、劝郎留。 -
56.《桃源忆故人(春愁)》 宋·郑域
东风料峭寒吹面。
低下绣帘休卷。
憔悴怕他春见。
一任莺花怨。
新愁不受诗排遣。
尘满玉毫金砚。
若问此愁深浅。
天阔浮云远。 -
57.《满江红(中秋上刘恭甫舍人)》 宋·侯置
天阔江南,秋未老、空江澄碧。
江外月、飞来千丈,水天同色。
万屋覆银清不寐,一城踏雪寒无迹。
况楚风、连陌竞张灯,如元夕。 -
58.《满江红(中秋上刘恭甫舍人)》 宋·侯置
天阔江南,秋未老、空江澄碧。
江外月、飞来千丈,水天同色。
万屋覆银清不寐,一城踏雪寒无迹。
况楚风、连陌竞张灯,如元夕。 -
59.《沁园春(送友人补太学)》 宋·姚勉
一部周官,学间渊源,山齐得来。
最雄姿直气,不涂脂粉,仙风道骨,不涴尘埃。
万里青云,相期阔步,底事向天门折翼回。
君知否,这白衣御史,卿相胚胎。 -
60.《酹江月·驿中言别友人》 宋·邓剡
水天空阔,恨东风不惜世间英物。
蜀鸟吴花残照里,忍见荒城颓壁。
铜雀春情,金人秋泪,此恨凭谁雪。
堂堂剑气,斗牛空认奇杰。