-
81.《同乐天中秋夜洛河玩月二首》 唐·裴夷直
清洛半秋悬璧月,彩船当夕泛银河。
苍龙颔底珠皆没,白帝心边镜乍磨。
海上几时霜雪积,人间此夜管弦多。 -
82.《和处州韦使君新开南溪》 唐·朱庆馀
地里光图谶,樵人共说深。
悠然想高躅,坐使变荒岑。
疏凿因殊旧,亭台亦自今。
静容猿暂下,闲与鹤同寻。 -
83.《大雨行(开成三年宣州开元寺作)》 唐·杜牧
东垠黑风驾海水,海底卷上天中央。
三吴六月忽凄惨,晚后点滴来苍茫。
铮栈雷车轴辙壮,矫躩蛟龙爪尾长。 -
84.《大雨行(开成三年宣州开元寺作)》 唐·杜牧
东垠黑风驾海水,海底卷上天中央。
三吴六月忽凄惨,晚后点滴来苍茫。
铮栈雷车轴辙壮,矫躩蛟龙爪尾长。 -
85.《春末题池州弄水亭》 唐·杜牧
使君四十四,两佩左铜鱼。
为吏非循吏,论书读底书。
晚花红艳静,高树绿阴初。
亭宇清无比,溪山画不如。 -
86.《和郑校书夏日游郑泉》 唐·刘得仁
太虚悬畏景,古木蔽清阴。
爰有泉堪挹,闲思日可寻。
来闻鸣滴滴,照竦碧沈沈。
几脉成溪壑,何人测浅深。 -
87.《古镜》 唐·李群玉
明月何处来,朦胧在人境。
得非轩辕作,妙绝世莫并。
瑶匣开旭日,白电走孤影。
泓澄一尺天,彻底寒霜景。 -
88.《新荷》 唐·李群玉
田田八九叶,散点绿池初。
嫩碧才平水,圆阴已蔽鱼。
浮萍遮不合,弱荇绕犹疏。
增在春波底,芳心卷未舒。 -
89.《和薛侍御题兴善寺松》 唐·许棠
何年劚到城,满国响高名。
半寺阴常匝,邻坊景亦清。
代多无朽势,风定有馀声。
自得天然状,非同涧底生。 -
90.《苦雨》 唐·林宽
霪霖翳日月,穷巷变沟坑。
骤洒纤枝折,奔倾坏堵平。
蒙簦来客绝,跃甃噪蛙狞。
败屐阴苔积,摧檐湿菌生。 -
91.《贫居秋日》 唐·皮日休
亭午头未冠,端坐独愁予。
贫家烟爨稀,灶底阴虫语。
门小愧车马,廪空惭雀鼠。
尽室未寒衣,机声羡邻女。 -
92.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。 -
93.《新秋言怀寄鲁望三十韵》 唐·皮日休
新秋入破宅,疏淡若平郊。
户牖深如窟,诗书乱似巢。
移床惊蟋蟀,拂匣动蟏蛸。
静把泉华掬,闲拈乳管敲。 -
94.《奉酬袭美苦雨见寄》 唐·陆龟蒙
松篁交加午阴黑,别是江南烟霭国。
顽云猛雨更相欺,声似虓号色如墨。
茅茨裛烂檐生衣,夜夜化为萤火飞。 -
95.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
96.《公子家二首》 唐·李山甫
曾是皇家几世侯,入云高第照神州。
柳遮门户横金锁,花拥弦歌咽画楼。
锦袖妒姬争巧笑,玉衔骄马索闲游。 -
97.《送程尊师之晋陵》 唐·罗隐
栋间云出认行轩,郊外阴阴夏木繁。
高道乍为张翰侣,使君兼是世龙孙。
溪含句曲清连底,酒贳馀杭渌满樽。
莫见时危便乘兴,人来何处不桃源。 -
98.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
99.《问古》 唐·秦韬玉
大底荣枯各自行,兼疑阴骘也难明。
无门雪向头中出,得路云从脚下生。
深作四溟何浩渺,高为五岳太峥嵘。
都来总向人间看,直到皇天可是平。 -
100.《冬至夜作(天复二年壬戌,随驾在凤翔府)》 唐·韩偓
中宵忽见动葭灰,料得南枝有早梅。
四野便应枯草绿,九重先觉冻云开。
阴冰莫向河源塞,阳气今从地底回。
不道惨舒无定分,却忧蚊响又成雷。