-
1.《眼儿媚》 宋·吕渭老
晓钗催鬓语南风。
碧涧小桥通。
榆阴短短,露光炯炯,满地花红。
天涯不见归帆影,蜂蝶尽西东。
宿酲渐解,残妆犹在,晓日帘栊。 -
2.《遗画工诗》 唐·释明解
握手不能别,抚膺聊自伤。
痛矣时阴短,悲哉泉路长。
松林惊野吹,荒隧落寒霜。
言离何以赠,留心内典章。 -
3.《行香子》 宋·吴潜
行香子,走笔和韵
世事尘轻,宠辱何惊。
□不须、更问君平。
一帆客棹,几曲渔汀。 -
4.《幽居初夏》 宋·陆游
大耋光阴短,南讹日月长。
松枯宜倒壑,龟老惯榰床。
寂寂三升稷,悠悠百本桑。
饥寒犹肮脏,何术砭吾肓? -
5.《腊日二首》 宋·张耒
腊日开门雪满山,愁阴短景岁将阑。
江海飘落香元在,汀雁飞鸣意已还。
佳节再逢身且健,一樽相属鬓毛斑。
明光起草真荣事,寂寂衡门我自闲。 -
6.《冬节小不佳怀正叔老兄》 宋·张耒
老境光阴短景催,新冬又复一年回。
焚香燕坐衣僧衲,煮药高眠废酒杯。
处处庖厨鸣瓮缶,年年歌笑惨风埃。
孟公歌舞犹须雪,未放愁眉取次开。 -
7.《舟中》 宋·虞俦
寒日移阴短,清溪放溜迟。
归田真晚矣,泛宅欲何之。
鸿送天边目,山横雪后眉。
诗中无限兴,一一报公知。 -
8.《行香子·世事尘轻》 宋·吴潜
世事尘轻。
宠辱何惊。
□不须、更问君平。
一帆客棹,几曲渔汀。
正年华晚,露华澹,月华明。
休论烟阁,莫说云屏。
算惟堪、瓜种东陵。
驹阴短景,蜗角浮名。
但岁难留,身难健,鬓难青。 -
9.《岁尽即事三首》 宋·方回
閒门空宇日萧萧,天地无情鬓转凋。
政使面颜成菜色,未应官职爱冰条。
藏山竹简光阴短,寄陇梅枝信息遥。
不寐夜窗听风雪,枯肠殊欠一樽浇。 -
10.《人道短》 唐·元稹
古道天道长人道短,我道天道短人道长。
天道昼夜回转不曾住,春秋冬夏忙。
颠风暴雨电雷狂,晴被阴暗,月夺日光。 -
11.《阴山道-疾贪虏也》 唐·白居易
阴山道,阴山道,纥逻敦肥水泉好。
每至戎人送马时,道旁千里无纤草。
草尽泉枯马病羸,飞龙但印骨与皮。 -
12.《读《阴符经》寄鹿门子》 唐·陆龟蒙
清晨整冠坐,朗咏三百言。
备识天地意,献词犯乾坤。
何事不隐德,降灵生轩辕。
口衔造化斧,凿破机关门。 -
13.《短歌》 唐·聂夷中
八月木阴薄,十叶三堕枝。
人生过五十,亦已同此时。
朝出东郭门,嘉树郁参差。
暮出西郭门,原草已离披。 -
14.《短歌寄鼓山长老》 唐·齐己
雪峰雪峰高且雄,峨峨堆积青冥中。
六月赤日烧不熔,飞禽瞥见人难通。
常闻中有白象王,五百象子皆威光。 -
15.《短歌行》 唐·栖蟾
蟾光堪自笑,浮世懒思量。
身得几时活,眼开终日忙。
千门无寿药,一镜有愁霜。
早向尘埃外,光阴任短长。 -
16.《郢自街西醉归马鞭坠失崔员外、起秘书…抒短章仰酬珍锡》 唐·李郢
蜀岩阴面冷冥冥,偃雪欺霜半露青。
铦刃剪裁多鹊媚,细鞘挥拂带龙腥。
崖垂万仞知无影,藓渍千年合有灵。
兰省贵寮蓬阁吏,一时缄赠到云亭。 -
17.《西江月·世事短如春梦》 宋·朱敦儒
世事短如春梦,人情薄似秋云。
不须计较苦劳心。
万事原来有命。
幸遇三杯酒好,况逢一朵花新。
片时欢笑且相亲。
明日阴晴未定。 -
18.《绝句·古木阴中系短篷》 宋·志南
古木阴中系短篷,杖藜扶我过桥东。
沾衣欲湿杏花雨,吹面不寒杨柳风。 -
19.《酹江月 过淮阴》 元·萨都剌
短衣瘦马,望楚天空阔,碧云林杪。
野水孤城斜日里,犹忆那回曾到。
古木鸦啼,纸灰风起,飞入淮阴庙。
椎牛酾酒,英雄千古谁吊。 -
20.《酹江月 过淮阴》 元·萨都剌
短衣瘦马,望楚天空阔,碧云林杪。
野水孤城斜日里,犹忆那回曾到。
古木鸦啼,纸灰风起,飞入淮阴庙。
椎牛酾酒,英雄千古谁吊。