-
101.《过荆门》 唐·李绅
荆江水阔烟波转,荆门路绕山葱蒨.帆势侵云灭又明,山程背日昏还见。
青青麦陇啼飞鸦,寂寞野径棠梨花。
行行驱马万里远,渐入烟岚危栈赊。 -
102.《逾岭峤止荒陬抵高要》 唐·李绅
天将南北分寒燠,北被羔裘南卉服。
寒气凝为戎虏骄,炎蒸结作虫虺毒。
周王止化惟荆蛮,汉武凿远通孱颜。 -
103.《南梁行》 唐·李绅
江城郁郁春草长,悠悠汉水浮青光。
杂英飞尽空昼景,绿杨重阴官舍静。
此时醉客纵横书,公言可荐承明庐。 -
104.《过荆门》 唐·李绅
荆江水阔烟波转,荆门路绕山葱蒨.帆势侵云灭又明,山程背日昏还见。
青青麦陇啼飞鸦,寂寞野径棠梨花。
行行驱马万里远,渐入烟岚危栈赊。 -
105.《逾岭峤止荒陬抵高要》 唐·李绅
天将南北分寒燠,北被羔裘南卉服。
寒气凝为戎虏骄,炎蒸结作虫虺毒。
周王止化惟荆蛮,汉武凿远通孱颜。 -
106.《题法华寺五言二十韵》 唐·李绅
花界无生地,慈宫有相天。
化娥腾宝像,留影閟金仙。
殿涌全身塔,池开半月泉。
十峰排碧落,双涧合清涟。 -
107.《山中冬思二首》 唐·鲍溶
山深先冬寒,败叶与林齐。
门巷非世路,何人念穷栖。
哀风破山起,夕雪误鸣鸡。
巢鸟侵旦出,饥猿无声啼。 -
108.《寒夜吟》 唐·鲍溶
九衢金吾夜行行,上宫玉漏遥分明。
霜飙乘阴扫地起,旅鸿迷雪绕枕声。
远人归梦既不成,留家惜夜欢心发。 -
109.《桥山怀古》 唐·舒元舆
轩辕厌代千万秋,渌波浩荡东南流。
今来古往无不死,独有天地长悠悠。
我乘驿骑到中部,古闻此地为渠搜。 -
110.《早春残雪》 唐·施肩吾
春景照林峦,玲珑雪影残。
井泉添碧甃,药圃洗朱栏。
云路迷初醒,书堂映渐难。
花分梅岭色,尘减玉阶寒。
远称栖松鹤,高宜点露盘。
伫逢春律后,阴谷始堪看。 -
111.《道者与金丹开合已失,因为二首,再有投掷》 唐·章孝标
木钻钻盘石,辛勤四十年。
一朝才见物,五色互呈妍。
七魄憎阳盛,三彭恶命延。
被他迷失却,叹息只潸然。 -
112.《玄都观栽桃十韵》 唐·章孝标
驱使鬼神功,攒栽万树红。
薰香丹凤阙,妆点紫琼宫。
宝帐重庶日,妖金遍累空。
色然烧药火,影舞步虚风。 -
113.《南涧寺》 唐·欧阳衮
春寺无人乱鸟啼,藤萝阴磴野僧迷。
云藏古壁遗龙象,草没香台抱鹿麛。
松籁泠泠疑梵呗,柳烟历历见招提。
为耽寂乐亲禅侣,莫怪闲行费马蹄。 -
114.《洛源驿戏题》 唐·雍陶
柳阴春岭鸟新啼,暖色浓烟深处迷。
如恨往来人不见,水声呦咽出花溪。 -
115.《秋晚登城》 唐·许浑
城高不可下,永日一登临。
曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。
谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。 -
116.《秋晚登城》 唐·许浑
城高不可下,永日一登临。
曲槛凉飙急,空楼返照深。
苇花迷夕棹,梧叶散秋砧。
谩作归田赋,蹉跎岁欲阴。 -
117.《赠萧炼师》 唐·许浑
曾试昭阳曲,瑶斋帝自临。
红珠络绣帽,翠钿束罗襟。
双阙胡尘起,千门宿露阴。
出宫迷国步,回驾轸皇心。 -
118.《和宾客相国咏雪》 唐·许浑
近腊千岩白,迎春四气催。
云阴连海起,风急度山来。
尽日隋堤絮,经冬越岭梅。
艳疑歌处散,轻似舞时回。 -
119.《独居有怀》 唐·李商隐
麝重愁风逼,罗疏畏月侵。
怨魂迷恐断,娇喘细疑沈。
数急芙蓉带,频抽翡翠簪。
柔情终不远,遥妒已先深。 -
120.《独居有怀》 唐·李商隐
麝重愁风逼,罗疏畏月侵。
怨魂迷恐断,娇喘细疑沈。
数急芙蓉带,频抽翡翠簪。
柔情终不远,遥妒已先深。