-
1.《风入松·阴阳爻变坼乾坤》 元·王吉昌
阴阳爻变坼乾坤。
运一气高奔。
推移动静分升降,摄浮沉、造化归根。
引养谷神不死,表塞兑,闭其门。 -
2.《九歌 大司命》 先秦·屈原
广开兮天门,纷吾乘兮玄云;
令飘风兮先驱,使涷[1]雨兮洒尘;
君回翔兮以下[2],踰[3]空桑兮从女[4];
纷总总兮九州,何寿夭兮在予[5]; -
3.《青阳代谢行》 宋·释文珦
青阳已代谢,赤帝方司衡。
草木日繁庑,黄鸟鸣嘤嘤。
维彼造化者,密运何神灵。
不知为所迁,但见白发生。 -
4.《答司马承祯上剑镜》 唐·李隆基
宝照含天地,神剑合阴阳。
日月丽光景,星斗裁文章。
写鉴表容质,佩服为身防。
从兹一赏玩,永德保龄长。 -
5.《连日作雨苦热》 宋·陆游
天地一气尔,阴阳司阖开,郁蒸以为雨,回薄以为雷。
久郁无所泄,造化安在哉?衣其欲雨时,虽天不能回。
此岂降自天,其实有自来。
所以屈宋辈,千载有余哀。 -
6.《依韵奉和司徒侍中重九会安正堂二首》 宋·强至
茱萸缀席落新堂,丞相诗锋不可当。
九日绣筵吟节物,十年黄合运阴阳。
酒边和气忘公衮,风外清歌出女墙。
宾去每来安正坐,泰然德宇发天光。 -
7.《和司徒侍中喜雪》 宋·强至
熙宁玉烛最调和,瑞雪先时破札瘥。
大纪有年仍岁后,尺盈平地此冬多。
戏珪旋翦飘疏叶,祭璧初沈委大河。
再燮阴阳人望久,一方顺气入涂歌。 -
8.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
9.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
10.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
11.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
12.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
13.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
14.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
15.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
16.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。 -
17.《阳城驿》 唐·元稹
商有阳城驿,名同阳道州。
阳公没已久,感我泪交流。
昔公孝父母,行与曾闵俦。
既孤善兄弟,兄弟和且柔。 -
18.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
19.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
20.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。