-
301.《虞美人·虞美人》 宋·王安石
虞美人,态浓意远淑且真。
同辇随君侍君侧,六宫粉黛无颜色。
楚歌四面起,形势反苍黄。
夜闻马嘶晓无迹,蛾眉萧飒如秋霜。 -
302.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
303.《喜晴》 宋·曾巩
天晴万里无纤风,江平水面磨青铜。
光华逸发万物上,精气夐与扶桑通。
我行江汉道苦恶,十步九折遗西东。
况遭积雨驾高浪,沙翻石走相撞舂。 -
304.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
305.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
306.《观棋长吟》 宋·邵雍
院静香深昼掩扉,竹间闲看客争棋。
搜罗神鬼聚胸臆,措致山河入范围。
局合龙蛇成阵斗,劫残鸿雁破行飞。
杀多项羽坑秦卒,败剧苻坚畏晋师。 -
307.《效古诗》 南北朝·范云
寒沙四面平。
飞雪千里惊。
风断阴山树。
雾失交河城。
朝驱左贤阵。
夜薄休屠营。
昔事前军幕。
今逐嫖姚兵。
失道刑既重。
迟留法未轻。
所赖今天子。
汉道日休明。 -
308.《水调歌头·暮云遮远眼》 宋·吕渭老
暮云遮远眼,叠叠入青烟。
十年不见,醯鸡同舞瓮中天。
闻道山阴回棹,相去都无百里,李郭可同船。
行止皆天意,端欲自操竿。 -
309.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
310.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
311.《杨照承议芦雁枕屏》 宋·毕士安
画师不肯传风蝶,故作枯乾逞奇绝。
清秋未合结繁阴,深户何从洒飞雪。
雪里鸭儿苦耐寒,眠沙枕浦白云团,黄芦槭槭枝叶乾。
江头鸣雁恰飞起,恍如身到潇湘间。 -
312.《游黄杨岩》 宋·郑域
暮秋访幽阴,谢屐凌崩空。
行到山顶间,还与平地同。
举手抉层云,下视无高峰。
疏藤挂赤虯,粘苔糁青茸,面首三神山,缥缈沧海东。
指点笑语高,吹声半天中。
安得大鹏背,载我游无穷。 -
313.《旅中谕怀》 宋·俞紫芝
白浪红尘二十春,就中奔走费光阴。
有时俗事不称意,无限好山都上心。
一面琴为方外友,数篇诗当橐中金。
会须将尔同归去,家在碧溪烟树深。 -
314.《风瀑竹》 宋·牟子才
阁住杏花雨。
便新晴、等闲勾引,香车成雾。
璧月光中箫凤远,袅袅馀音如缕。
诮一似、群仙府。 -
315.《吴徐知院题意一堂》 宋·吴势卿
几载辛勤有此堂,芝峰直面丽谯傍。
千章山木朝烟合,百尺楼阴夜月凉。
物我本於仁上一,居诸偏向静中长。
衰年烛武知何用,空有忧时两鬓霜。 -
316.《莺啼序》 宋·黄公绍
银云卷晴缥缈,卧长龙一带。
柳丝蘸、几簇柔烟,两市帘栋如画。
芳草岸、弯环半玉,鳞鳞曲港双流会。
看碧天连水,翻成箭样风快。 -
317.《春游》 宋·董嗣杲
江城趁春游,爱寻郭外圃。
烟花羃酒帘,风声飏商鼓。
午风荡江面,兵船问沙浦。
浦断官柳阴,絮雪待晴吐。 -
318.《泊平望吊玄真子》 宋·孙锐
仙非胜地仙不升,地非仙迹地不灵。
古今绝胜天下景,多为羽客梯云軿。
松江之南平望驿,千古清名垂载籍。
遗基废井虽不存,依旧湖光接天碧。 -
319.《苦春霖作寄友》 唐·吴筠
应龙迁面方,霪雨备江干。
俯望失平陆,仰瞻隐崇峦。
阴风敛暄气,残月凄已寒。
时鸟戢好音,众芳亦微残。 -
320.《水龙吟 落梅》 元·吴存
无端梦醉西湖,杨花扑帐春云热。
朝来问讯,墙阴玉树,霏霏香屑。
黏竹如斑,点衣如睡,穿帘如蝶。
甚儿童惊怪,东风几日,销不尽,苍苔雪。