-
421.《大黄花》 宋·范成大
大芋高荷半亩阴,玉英危缀碧瑶簪。
谁知一叶莲花面,中有将军剑戟心。 -
422.《嗅梅》 宋·范成大
雪意勒花愁未解,背阴一朵寒先退。
东风还是去年香,不比人心容易改。
宿酒瞢腾正耐春,花枝人面两时新。
相看好作风流伴,只恐花枝却妒人。 -
423.《偶戏》 宋·秦观
偶戏失班龙,坐谪昆仑阴。
昆仑一何高,去天无数寻。
嘉禾穗盈车,珠玉炯成林。
天飘时一拂,清哀动人心。 -
424.《晨起》 宋·陆游
清晨推枕起,盥面吾事足;岂无扫洒役,出市待归仆。
小餮亦已省,尚进药盈掬整衣登北堂,危坐巾一幅。
徐行梧楸阴,爱此雨余绿。
幽鸟东山来,锵鸣若琴筑。
静听兴未阑,稚子报饭熟。
欣然往从之,宁计食不肉。 -
425.《新辟小园》 宋·陆游
东轩嫩日上疏棂,吹尽浮云作意晴。
林暖墙头双鹊语,水清池面小鱼行。
畦添药品谁能别?架引藤阴忽已成。
倚杖怡然便终日,老夫那复不平鸣。 -
426.《新晴》 宋·陆游
兼甸不雨亦常阴,一日新晴抵万金。
浦面波纹春縠细,桥头柳色麴麈深。
关山满眼愁千斛,岁月催人雪一簪。
犹有强宽怀抱处,午窗睡起听鸣禽。 -
427.《胡无人》 宋·陆游
须如蝟毛磔,面如紫石棱。
丈夫出门无万里,风云之会立可乘。
追奔露宿青海月,夺城夜蹋黄河冰。
铁衣度碛雨飒飒,战鼓上陇雷凭凭。 -
428.《送陈德邵宫教赴行在二十韵》 宋·陆游
相从何必早,白头或如新;登门虽尚疏,数面自成亲。
昨者始见公,凛然须如银,败席留煮茗,寒厅无杂宾。
平生事贤意,寸心渴生尘,乐哉得所从,贫病忘吟呻。
恭惟大雅姿,信是邦国珍。 -
429.《十月一日浮桥成以故事宴客凌云》 宋·陆游
阴风吹雨白昼昏,谁扫云雾升朝暾?三江水缩献洲渚,九顶秀色欲塞门。
西山下竹十万个,江面便可驰车辕。
巷无居人亦何怪,释耒来看空山村。
竹枝宛转秋猿苦,桑落潋灩春泉浑。 -
430.《闻勾龙司户会客山亭送酒殽及橄榄并简诸同僚》 宋·陆游
东山如高人,吾辈岂易见;君独不出门,终日与相面。
阴晴烟雨月,朝暮知几变。
闻君交不渎,冠佩未尝燕。
弛张要有时,一笑山未谴。 -
431.《初夏燕堂睡起》 宋·陆游
歌凤平生类楚狂,山城迟暮得深藏。
洗春雨过清阴合,掠水风生绿藻凉。
晨几砚凹涵墨色,午窗杯面聚茶香。
功名到手浑闲事,此兴他年未易忘。 -
432.《书懹》 宋·陆游
愁向东华蹋软红,暂归旧隐乐无穷。
石池洗药涓涓水,渔艇投竿嫋嫋风。
尽日醉醒菱唱里,邻家来往竹阴中。
何须列戟长安第,四面云山拥此翁。 -
433.《新篱》 宋·陆游
新篱三面北通门,藤架阴中细路分。
天宇淡青成卵色,水波微皱作靴纹。
参差村舍穿林出,缥缈渔歌隔浦闻。
忽觉楚乡来眼底,欲题幽句吊湘君。 -
434.《夏日晚兴》 宋·陆游
高挂虚窗对绿池,鸟啼声歇柳阴移。
含风珍簟闲眠处,叠雪轻衫新浴时。
泉冷甘瓜开碧玉,手香素藕罥长丝。
夕阳四面渔歌起,又赴邻翁把钓期。 -
435.《舟过会稽山下因系舟游近村迨暮乃归》 宋·陆游
六十齿发衰,岁月如逝波。
秦王酒瓮边,知复几经过?欣然舍画楫,仄步扪青萝。
一径入幽谷,四面闻樵歌。
白云忽破碎,翠木相荡摩。 -
436.《晚步门外》 宋·陆游
槐叶已成阴,楸花亦离离。
日暮门无人,迨我消摇时。
左持漆园书,右挟栗里诗。
风从湖面来,成此一段奇。
石路虽甚狭,雅称拖筇枝。
少顷山月明,照我角巾歌。 -
437.《晚饭罢小立门外有作》 宋·陆游
此心何敢慕轻肥,尚媿无功饱蕨薇。
浦面鸟冲残霭去,柳阴人荷一锄归。
病嗟短发纷纷白,老觉初心种种非。
百步空庭著明月,黄昏手自掩荆扉。 -
438.《小阁纳凉》 宋·陆游
侵床月白病全苏,掠面风清酒欲无。
渺渺塘阴下鸥鹭,萧萧秋意满菰蒲。
纵输烟渡横孤艇,也胜京尘暗九衢。
莫遣良工更摹写,此诗端是卧游图。 -
439.《发银树林》 宋·杨万里
莫过溪桥银树林,溪深未抵路泥深。
清风一阵掠人面,晴色半开关客心。
远岭惹云秋里雪,淡天刷墨晓来阴。
几多好句争枝我,柳夺花偷底处寻。 -
440.《和吴伯承提宫孟冬风雨》 宋·杨万里
旧雨新更寒,昼歇夜复陨。
我行十日泥,屦迹故未泯。
吟声正酸苦,已似琴促轸。
更遭雪作祟,不由弦不紧。