-
481.《忆人人/鹊桥仙》 宋·无名氏
前村深雪,难寻幽艳,无奈清香漏绽。
烟梢霜萼出墙时,似暗妒、寿阳妆面。
幽香浮动,无缘攀赏,但只心劳魂乱。
不辞他日醉琼姿,又只恐、阴成子满。 -
482.《渔家傲·淡墨轻衫染趁时》 清·朱彝尊
淡墨轻衫染趁时,落花芳草步迟迟。
行过石桥风渐起。
香不已,众中早被游人记。
桂火初温玉酒卮,柳阴残照柁楼移。
一面船窗相并倚。
看渌水,当时已露千金意。 -
483.《牡丹》 宋·梅尧臣
洛阳牡丹名品多,自谓天下无能过。
及来江南花亦好,绛紫浅红如舞娥。
竹阴水照增颜色,春服帖妥裁轻罗。
时结游朋去寻玩,香吹酒面生红波。
粉英不忿付狂蝶,白发强插成悲歌。
明年更开余已去,风雨吹残可奈何。 -
484.《八月十五夜有怀》 宋·梅尧臣
天为水苍玉,月拕潭面冰。
万里绝瑕玷,百文已澄凝。
山河了然在,星斗光莫增。
借问九州内,岂无阴云兴。 -
485.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
486.《吊李膺辞》 宋·梅尧臣
阴蜺横天,长剑欲抉,匣颖未露兮精钢已折。
层次塞川,猛炬方烈,凝气未销兮高焰已灭。 -
487.《赠杨荥阳》 明·高启
嘉陵美山水,亦复富文彦。
杨君产其邦,材拔性高狷。
布衣走名都,早入艺林选。
客屈稷下谈,王邀邺中宴。 -
488.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
489.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
490.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
491.《方寺丞{左舟右定}子初成》 宋·刘克庄
船成莫厌野人过,久欲从公具钓蓑。
积雨晴来湖面阔,残花落尽树阴多。
新营小店皆依柳,旧有危亭尚隔荷。
所恨前峰含暝色,不然和月宿烟波。 -
492.《书近事二首》 宋·刘克庄
坏局今犹劳圣虑,穷涂自叹失人心。
贵曾颛面居金鼎,谪尚于飞恋绣衾。
罪大□□□柳下,恩宽许卧古藤阴。
殡时惟有青蝇集,此外应无吊客临。 -
493.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。 -
494.《九日登辟支岩过丁元晖给事墓及仲弟新阡二首》 宋·刘克庄
绝巅万籁静沉沉,重倚阑干感慨深。
古佛龛中苔上面,故交宰上树成阴。
山无白额妨幽讨,野有黄花且满斟。
莫怪裴徊侵暮色,老人能得几登临。 -
495.《问讯大渊痔疾》 宋·刘克庄
秋来日日候双凫,霍地光阴迫岁除。
古有客过雄寂寞,今无人问白何如。
苏先自说饥餐面,蒙叟曾嗤舐得车。
纵使村翁穷到骨,岂无薄醴与枯鱼。 -
496.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
497.《日蚀》 宋·王令
钱塘山人大署壁,曰十月朔日且蚀。
坐者跳起行者留,愚闻之惊智为惑。
我时过市偶自停,眩两目视闹耳听。
自嗟身贱不有位,安得置此诛四刑。 -
498.《古庙》 宋·王令
古庙隆隆敞庭扉,风雨剥壁黦柱榱。
我来安知神所依,穹堂窸窣风旛旗。
神君庞躯突须眉,视我睨睚坐倨箕。
惕烁观者骇不怡,群鬼後先张福威。 -
499.《寒雨浃旬终不成雪》 宋·曾几
幽栖又三冬,好雪无一片。
今晨霭同云,薄暮集微霰。
先声乃如许,落势大可见。
呼儿出门看,通夕知几遍。 -
500.《皇石堂》 宋·曾几
南坡佳绝处,夏木昼成阴。
青壁可对面,寒泉能醒心。
驾言同胜践,晤语契幽襟。
野兴何曾尽,林间栖暮禽。