-
81.《阮郎归》 宋·刘镇
寒阴漠漠夜来霜。
阶庭风叶黄。
归鸦数点带斜阳。
谁家砧杵忙。
灯弄幌,月侵廊。
熏笼添宝香。
小屏低枕怯更长。
知云入醉乡。 -
82.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
83.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
84.《卖花声(春雨)》 宋·萧汉杰
湿逗晚香残。
春浅春寒,洒窗填户著幽兰。
惨惨凄凄仍滴滴,做出多般。
和霰撒珠盘。
枕上更阑。
芭蕉怨曲带愁弹。
绿遍阶前苔一片,晓起谁看。 -
85.《谒金门》 宋·杜龙沙
阶露重。
浥透寻花双凤。
天色晴明风不动。
薄衫金络缝。
午枕高云斜纵。
一觉风流春梦。
起看翻翻帘影弄。
夕阳归燕共。 -
86.《解语花》 宋·张艾
轻雷殷殷,小枕惊回,帘影摇庭户。
嫩凉遥度。
江云堕、结作西窗暗雨。
闲阶静伫。 -
87.《绮罗香(渔浦有感)》 宋·张磐
浦月窥檐,松泉漱枕,屏里吴山何处。
暗粉疏红,依旧为谁匀注。
都负了、燕约莺期,更闲却、柳烟花雨。
纵十分、春到邮亭,赋怀应是断肠句。 -
88.《高阳台(春梦)》 宋·王茂孙
迟日烘晴,轻烟缕昼,琐窗雕户慵开。
人独春闲,金猊暖透兰煤。
山屏缓倚珊瑚畔,任翠阴、移过瑶阶。
悄无声,彩翅翩翩,何处飞来。 -
89.《蝶恋花》 宋·刘天迪
日暮杨花飞乱雪。
宝镜慵拈,强整双鸳结。
烧罢夜香愁万叠。
穿暗避阶前月。
凤尾罗衾寒尚怯,却悔当时,容易成分别。
闷对枕鸾谁共说。
柔情一点蔷薇血。 -
90.《更漏子·玉炉香》 唐·温庭筠
玉炉香,红蜡泪,偏照画堂秋思。
眉翠薄,鬓云残,夜长衾枕寒。
梧桐树,三更雨,不道离情正苦。
一叶叶,一声声,空阶滴到明。 -
91.《鹧鸪天·别情》 宋·聂胜琼
玉惨花愁出凤城,莲花楼下柳青青。
尊前一唱阳关曲,别个人人第五程。
寻好梦,梦难成。
有谁知我此时情,枕前泪共阶前雨,隔个窗儿滴到明。 -
92.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
93.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
94.《浪淘沙·梦觉》 宋·柳永
梦觉、透窗风一线,寒灯吹息。
那堪酒醒,又闻空阶,夜雨频滴。
嗟因循、久作天涯客。
负佳人、几许盟言, -
95.《鹊踏枝·萧索清秋珠泪坠》 唐·冯延巳
萧索清秋珠泪坠,枕簟微凉,展转浑无寐。
残酒欲醒中夜起,月明如练天如水。
阶下寒声啼络纬,庭树金风,悄悄重门闭。
可惜旧欢携手地,思量一夕成憔悴。 -
96.《和江进之杂咏四首》 明·袁宏道
六尺莎阶九尺庐,玄毫白楮任生疏。
花前屡泛摈愁酒,架上聊存引睡书。
蕲细竹纹如浪滑,吴绡寒纬似云舒。
幽窗一枕腾腾去,炼佛求仙事总虚。 -
97.《临江仙·廊下风吹败叶》 现代·顾随
廊下风吹败叶,绕阶故故悲鸣。
愁人已是不禁听。
那堪灯烬后,寒柝报更声。
处处追求寂寞,时时厌恶聪明。
人生原是苦修行。
今宵无好梦,欹枕数秋星。 -
98.《立秋》 宋·刘翰
乳鸦啼散玉屏空,一枕新凉一扇风。
睡起秋色无觅处,满阶梧桐月明中。 -
99.《留别子羽七绝句》 明·张红桥
寂寂香闺枕簟空,满阶秋雨落梧桐。
内家不遣园陵去,音信何缘寄塞鸿。 -
100.《游登高山》 唐·黄麟
上至登高眼界宽,密陀僧舍富琅玕。
天雄峻塔凌穹漠,泽泻巍阶铁护栏。
虎脑已回仙枕梦,鸡头甯愧国香兰。
登岂止黄花日字,川练常随夜月寒。