-
521.《庭松》 唐·白居易
堂下何所有?十松当我阶。
乱立无行次,高下亦不齐。
高者三丈长,下者十尺低。
有如野生物,不知何人栽。 -
522.《新昌新居书事四十韵因寄元郎中张博士》 唐·白居易
冒宠已三迁,归朝始二年。
囊中贮余俸,园外买闲田。
狐兔同三径,蒿莱共一壥。
新园聊铲秽,旧屋且扶颠。 -
523.《南溪之南竹林中新构一茅堂予以其所处最为深》 宋·苏轼
犹恨溪堂浅,更穿修竹林。
高人不畏虎,避世已无心。
隐几颓如病,忘言兀以喑。
茅茨追上古,冠盖谢当今。 -
524.《泛舟城南,会者五人,分韵赋诗,得「人皆苦》 宋·苏轼
苦热诚知处处皆,何当危坐学心斋。
海螯要共诗人把,溪月行遭雾雨霾。
乡国飘零断书信,弟兄流落隔江淮。
便应筑室苕溪上,荷叶遮门水浸阶。 -
525.《次韵僧潜见赠》 宋·苏轼
道人胸中水镜清,万象起灭无逃形。
独依古寺种秋菊,要伴骚人餐落英。
人间底处有南北,纷纷鸿雁何曾冥。
闭门坐穴一禅榻,头上岁月空峥嵘。 -
526.《雪后到乾明寺遂宿》 宋·苏轼
门外山光马亦惊,阶前屐齿我先行。
风花误入长春苑,云月长临不夜城。
未许牛羊伤至洁,且看鸦鹊弄新晴。
更须携被留僧榻,待听催檐泻竹声。 -
527.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
528.《苏州闾丘江君二家雨中饮酒二首》 宋·苏轼
小圃阴阴遍洒尘,方塘潋潋欲生纹。
已烦仙袂来行雨,莫遣歌声便驻云。
肯对绮罗辞白酒,试将文字恼红裙。
今宵记取醒时节,点滴空阶独自闻。 -
529.《游道场山何山》 宋·苏轼
道场山顶何山麓,上彻云峰下幽谷。
我従山水窟中来,尚爱此山看不足。
陂湖行尽白漫漫,青山忽作龙蛇盘。
山高无风松自响,误认石齿号惊湍。 -
530.《八月十七复登望海楼自和前篇是日榜出余与试》 宋·苏轼
楼上烟云怪不来,楼前飞纸落成堆。
非关文字须重看,却被江山未收回。
眼昏烛暗细行斜,考阅精强外已夸。
明日失怀君莫怪,早知安足不成蛇。 -
531.《虎跑泉》 宋·苏轼
亭亭石塔东峰上,此老初来百神仰。
虎移泉眼趁行脚,龙作浪花供抚掌。
至今游人灌濯罢,卧听空阶环玦响。
故知此老如此泉,莫作人间去来想。 -
532.《泛舟城南会者五人分韵赋诗得人皆若炎字四首》 宋·苏轼
城中楼阁似鱼鳞,不见清风起白苹。
试选苕溪最深处,仍呼我辈不羁人。
窥船野鹤何曾下,见烛飞虫空自驯。
绕郭荷花一千顷,谁知六月下塘春。 -
533.《十九兄郡楼有宴病不赴》 唐·杜牧
十二层楼敞画檐,连云歌尽草纤纤。
空堂病怯阶前月,燕子嗔垂一行帘。 -
534.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
535.《新竹》 唐·韩愈
笋添南阶竹,日日成清閟。
缥节已储霜,黄苞犹掩翠。
出栏抽五七,当户罗三四。
高标陵秋严,贞色夺春媚。 -
536.《读唐太宗纪》 宋·范成大
宫府相图势不收,国家何有各自谋。
纵无管蔡当时例,业已弯弓肯罢休!
弟兄相贼斁天伦,自古无如舜苦辛。
掩井捐阶危万死,不闻亲杀鼻亭神。 -
537.《嘲峡石》 宋·范成大
峡山狠无情,其下多丑石。
顽质贾憎垂,傀状发笑哑。
粗类坟坏黄,沉渍铁矢黑。
或如沟泥涴,或似冻壁坼。 -
538.《麻线堆》 宋·范成大
云木汤胸起,郁峨一峰危。
上有路千折,縺缕如萦丝。
是为麻线堆,厥险天下稀。
逼仄容半足,颠坠宁复稽。 -
539.《次韵蒋颖叔南郊祭告上清储祥宫》 宋·秦观
特起朝阳内,祠宫极邃清。
高窗闚玉女,巨闑守昌明。
盛掩秦诸畤,雄逾汉两京,垣横天上紫,洲露海中瀛。 -
540.《南京妙峰亭》 宋·秦观
王公厌承明,出守南宫钥。
结构得崇岳,岿然瞰清洛。
是时谪仙人,发轫自庐霍。
郊原春鸟鸣,来此动豪酌。