-
101.《陇头吟》 唐·翁绶
陇水潺湲陇树黄,征人陇上尽思乡。
马嘶斜日朔风急,雁过寒云边思长。
残月出林明剑戟,平沙隔水见牛羊。
横行俱是封侯者,谁斩楼兰献未央。 -
102.《陇上书事》 唐·许棠
城叠连云壑,人家似隐居。
树飞鹦鹉众,川下鶺鴒疏。
滴梦关山雨,资餐陇水鱼。
谁知江徼客,此景倍相于。 -
103.《陇头行》 唐·李咸用
行人何彷徨,陇头水呜咽。
寒沙战鬼愁,白骨风霜切。
薄日朦胧秋,怨气阴云结。
杀成边将名,名著生灵灭。 -
104.《贺顾云侍御府主与子弟奏官(敕下时,年七岁)》 唐·杜荀鹤
青桂朱袍不贺兄,贺兄荣是见儿荣。
孝经始向堂前彻,官诰当从幕下迎。
戏把蓝袍包果子,娇将竹笏恼先生。
自惭乱世无知己,弟侄鞭牛傍陇耕。 -
105.《陇头水二首》 唐·皎然
陇头水欲绝,陇水不堪闻。
碎影摇枪垒,寒声咽幔军。
素从盐海积,绿带柳城分。
日落天边望,逶迤入塞云。 -
106.《陇头水二首》 唐·皎然
陇头水欲绝,陇水不堪闻。
碎影摇枪垒,寒声咽幔军。
素从盐海积,绿带柳城分。
日落天边望,逶迤入塞云。 -
107.《曲玉管·陇首云飞》 宋·柳永
陇首云飞,江边日晚,烟波满目凭阑久。
一望关河萧索,千里清秋,忍凝眸?杳杳神京,盈盈仙子,别来锦字终难偶。
断雁无凭,冉冉飞下汀洲,思悠悠。
暗想当初,有多少、幽欢佳会,岂知聚散难期,翻成雨恨云愁?阻追游。 -
108.《陇头泉》 宋·张元干
少年时,壮怀谁与重论。
视文章、真成小技,要知吾道称尊。
奏公车、治安秘计,乐油幕、谈笑从军。
百镒黄金,一双白璧,坐看同辈上青云。 -
109.《避地云山全父弟诗寄梅花》 宋·阳枋
久荒诗律废陶钧,妙句佳君语意亲。
便欲支筇到岩底,不须拍赠陇头春。 -
110.《云溪叔公赐饮大梅花下以疏影横斜暗香浮动分》 宋·张绍文
清沟泂寒波,怪石乱扶拥。
轻风卷浓云,天际孤月涌。
主人宴亲宾,会合意弥重。
列炬照寒梅,繁星粲修陇。
清香逼诗魂,吟兴欲飞动。
酩酊归去来,严城角三弄。 -
111.《清渭八景·大陇秋云》 宋·何子举
迢迢大陇似眠牛,多少村庄筑此丘。
玄室幽深埋玉树,晓云飞绕护松楸。
栖迟每入林间渺,变化长从海上浮。
正是苍生多渴望,作为霖雨济田畴。 -
112.《海云阁》 宋·释圆悟
天风来海门,惊浪作飞雨。
岸云过已尽,陇树青可数。
挂帆鸥鸟外,清吟正凝伫。
欲去犹未能,渔灯粲烟渚。 -
113.《送水云归吴》 宋·周静真
燕山雪花大如席,马上吟诗无纸笔。
他时若遇陇头人,折寄梅枝须一一。 -
114.《七里陇》 明·皇甫濂
入陇澹晨旭,舟行夹翠微。
惊湍堕峦色,连岫引江霏。
水木淹停策,云霞系客衣。
从知人去后,堪忆在渔矶。 -
115.《送陈献甫之云栖》 明·王志坚
宝刀陇上日初沉,壁观峰前云正深。
四十八声清夜发,教人失却少年心。 -
116.《胡笳歌,送颜真卿使赴河陇》 唐·岑参
君不闻胡笳声最悲,紫髯绿眼胡人吹。
吹之一曲犹未了,愁杀楼兰征戍儿。
凉秋八月萧关道,北风吹断天山草。 -
117.《春晴自云门归三山》 宋·陆游
乍行春野眼增明,渐减春衣体倍轻。
人卖山茶先谷雨,鸦随墦祭过清明。
柳塘水满双凫戏,稻陇泥深一犊行。
晚到三桥泛舟去,掩关不复畏重城。 -
118.《陇州鱼龙川石鱼》 宋·宋祁
织鳞藏介石,物化自何年。
无复西江水,长依东海田。
苔纹堪代藻,云叶即成莲。
琥珀藏蚊影,佳名共此传。 -
119.《晴云》 宋·宋祁
春空无际碧,云意静悠悠。
尽日随风驭,迎昏抱月钩。
正宜衔迥陇,强欲蔽层楼。
宋野何须问,鸿蒙正掉头。 -
120.《次韵雨丝云鹤二首》 宋·黄庭坚
几片云如薛公鹤,精神态度不曾齐。
安知陇鸟樊笼密,便觉南鹏羽翼低。
风散又成千里去,夜寒应上九天栖。
坐来改变如苍狗,试欲挥毫意自迷。