-
141.《春雨》 唐·唐彦谦
绮陌夜来雨,春楼寒望迷。
远容迎燕戏,乱响隔莺啼。
有恨开兰室,无言对李蹊。
花欹浑拂槛,柳重欲垂堤。 -
142.《御制春游长句》 唐·韩偓
天意分明道已光,春游嘉景胜仙乡。
玉炉烟直风初静,银汉云消日正长。
柳带似眉全展绿,杏苞如脸半开香。 -
143.《贵公子》 唐·韦庄
大道青楼御苑东,玉栏仙杏压枝红。
金铃犬吠梧桐月,朱鬣马嘶杨柳风。
流水带花穿巷陌,夕阳和树入帘栊。
瑶池宴罢归来醉,笑说君王在月宫。 -
144.《寄怀南北故人》 唐·黄滔
秋风昨夜落芙蕖,一片离心到外区。
南海浪高书堕水,北州城破客降胡。
玉窗挑凤佳人老,绮陌啼莺碧树枯。
岭上青岚陇头月,时通魂梦出来无。 -
145.《鄜畤李相公》 唐·黄滔
秦城择日发征辕,斋戒来投节制尊。
分虎名高初命相,攀龙迹下愧登门。
夜听讴咏销尘梦,晓拜旌幢战旅魂。 -
146.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
147.《光穆皇后挽歌三首》 唐·徐铉
仙驭期难改,坤仪道自光。
閟宫新表德,沙麓旧膺祥。
素帟尧门掩,凝笳毕陌长。
东风惨陵树,无复见亲桑。 -
148.《秋日送别》 唐·朱晦
荒郊古陌时时断,野水浮云处处秋。
唯有河边衰柳树,蝉声相送到扬州。 -
149.《龟兹闻莺》 唐·吕敞
边树正参差,新莺复陆离。
娇非胡俗变,啼是汉音移。
绣羽花间覆,繁声风外吹。
人言曾不辨,鸟语却相知。
出谷情何寄,迁乔义取斯。
今朝乡陌伴,几处坐高枝。 -
150.《御制春游长句》 唐·吴越人
天意分明道已光,春游嘉景胜仙乡。
玉炉烟直风初静,银汉云销日正长。
柳带似眉全展绿,杏苞似脸半开香。 -
151.《建元寺西院寄李员外纵联句》 唐·皇甫曾
寄隐霜台客,相思粉署人。
——崔子向
诚知阡陌近,无奈别离频。
——皇甫曾 -
152.《寄司空曙李端联句》 唐·耿湋
长安一分首,万里隔烟波。
——王早
海上青山暮,天涯白发多。
——耿湋 -
153.《喜晴联句》 唐·白居易
苦雨晴何喜,喜于未雨时。
气收云物变,声乐鸟乌知。
——白居易
蕙泛光风圃,兰开皎月池。 -
154.《会昌春连宴即事》 唐·白居易
元年寒食日,上巳暮春天。
鸡黍三家会,莺花二节连。
——白居易
光风初澹荡,美景渐暄妍。 -
155.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
156.《早行》 唐·熊皎
结束何妨早,将行四顾频。
山前犹见月,陌上未逢人。
远树动宿鸟,危桥怯病身。
渐明恒自慰,应免复迷津。 -
157.《柳(十一首)》 唐·孙鲂
茏葱二月初,青软自相纡。
意态花犹少,风流木更无。
影繁晴陌上,烟重古城隅。
炀帝河声里,几番荣又枯。 -
158.《任阆中下乡检田,登艾萧山北望》 唐·薛光谦
观农巡井邑,长望历山川。
拥涧开新耨,缘崖指火田。
荒村无径陌,古戍有风烟。
瓠叶萦篱长,藤花绕架悬。
岸高攒树石,水净写云天。
回首乡关路,行歌犹喟然。 -
159.《菩萨蛮(又名子夜歌、巫山一片云、重叠金)》 唐·李晔
登楼遥望秦宫殿,茫茫只见双飞燕。
渭水一条流,千山与万丘¤
远烟笼碧树,陌上行人去。 -
160.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。