-
321.《峡州渡江入寺》 宋·李复
雪暗离秦地,春归入楚邦。
平生怜匹马,将老渡长江。
解缆辞亭树,中流见寺窗。
舟人喜风色,略得寸心降。 -
322.《偈颂三十首》 宋·释印肃
打折达磨西来脚,莫令有误本来人。
当处得心非向背,九年面壁寂光明。
庭中立雪憨痴汉,海裹口乾渴爱津。
如今大有心颠倒,梦寐胡诌学道人。 -
323.《与参徒辨事》 宋·释印肃
仲元亨老,殷勤圆净。
此中大事,雪曲高歌。
骑白牛儿,漫空唱唱啰。
这家也舂米,那畔争打禾。 -
324.《五王子·诞生》 宋·释正觉
星攒金殿降生时,称体宫衣覆雪肌。
功就转身全合父,光中潜拨玉轮移。 -
325.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
今朝五月五,天降沛然雨。
艾人与门神,聚头相耳语。
雪窦禅师来,一口吞佛祖。 -
326.《九月十四日夜枕不寐起视明月清寒著人冷然有》 宋·舒岳祥
笋冠枕清冷,胡床坐空阔。
鲜飚飞早霜,活水漾明月。
神游十丈莲,仰卧恣天阅。
挽取河东流,黑我头上雪。
泥丸吐神光,陟降在金阙。
湛然大圆镜,一悟万想灭。 -
327.《缘识》 宋·宋太宗
中秋旱直至腊月,忧烦情绪不堪说。
暗祈顶戴上玄穹,今日高明降瑞雪。
时闻喜处万千家,片逐渐戏风四六花。
寒透衣宽何所思,红炉旋暖酒须夸。 -
328.《逍遥咏》 宋·宋太宗
还丹未就且降魔,二八从教细搅和。
离火摧駈凡入圣,坎铅功力甚偻儸。
红尘自化真堪贵,白雪增盈不用多。
九转龙吟成虎啸,人非人是状巍峨。 -
329.《战城南》 宋·宋无
汉兵当战城南窟,雪深马僵汉城没。
冻指控弦指断折,寒肤著铁肤皲裂。
军中七日不火食,手发降人吞热血。
汉县千金购首级,将士术枚夜深入。 -
330.《战城南》 宋·宋无
汉兵鏖战城南窟,雪深马僵汉城没。
冻指控弦指断折,寒肤著铁肤皲裂。
军中七日不火食,手杀降人吞热血。
汉悬千金购首级,将士衔枚夜深入。 -
331.《黄筌画金盆鸽孟蜀屏风者也一首》 宋·苏籀
孟氏观阙尝鲜新,虯虯栱桷翔青冥。
可怜当年百事足,鬼眼未遽窥高明。
铺首仓琅百楼耸,宝帘珠带关银屏。
风台露榭敞锦缬,朝朝暮暮吹竽笙。 -
332.《夏旱一首》 宋·苏籀
阳厄会百六,骄亢惨如燬。
素秋垂二七,十旬赤千里。
土田灵龟坼,水车渴乌柅。
历时书不雨,槁矣吁田穉。 -
333.《客愁》 明·程嘉燧
客心降尽转悠悠,见月闻歌已不愁。
当日绛唇空寂寞,何时雪顶共依投。
衰年自照犹残烛,长夏行吟祇敝裘。
送远可能忘故国,浮云西北有高楼。