-
41.《沁园春》 宋·朱敦儒
七十衰翁,告老归来,放怀纵心。
念聚星高宴,围红盛集,如何著得,华发陈人。
勉意追随,强颜陪奉,费力劳神恐未真。
君休怪,近频辞雅会,不是无情。 -
42.《感皇恩·一个小园儿》 宋·朱敦儒
一个小园儿,两三亩地。
花竹随宜旋装缀。
槿篱茅舍,便有山家风味。
等闲池上饮,林间醉。
都为自家,胸中无事。
风景争来趁游戏。
称心如意,剩活人间几岁。
洞天谁道在、尘寰外。 -
43.《沁园春(初冬夜坐闻淮上捷音次韵)》 宋·曾觌
更漏迢迢,乍寒天气,画烛对床。
正井梧飘砌,边鸿度月,故人何处,水远山长。
老去功名,年来情绪,宽尽寒衣销旧香。
除非是,仗蛮笺象管,时伴吟窗。 -
44.《江神子(南园)》 宋·曹冠
雨余乾鹊报新晴。
晓风清。
听莺声。
飞盖南园,游赏赋闲情。 -
45.《沁园春》 宋·丘崈
匏系弥年,江北江南,羡君去来。
笑山横南浦,朝来爽致,文书堆案,胸次生埃。
放旷如君,拘縻如我,试问人生谁乐哉。
真难学,是得留且住,欲去须回。 -
46.《沁园春(和伍子严避暑二首)》 宋·赵师侠
雨接梅霖,风祛槐暑,麦天已秋。
正榴燃红炬,枝头色艳,荷翻绿盖,池面香浮。
心景俱清,身名何有,且向忙中早转头。
尘劳事,枉朝思夕计,细虑深谋。 -
47.《沁园春·张路分秋阅》 宋·刘过
万马不嘶,一声寒角,令行柳营。
见秋原如掌,枪刀突出,星驰铁骑,阵势纵横。
人在油幢,戎韬总制,羽扉从容裘带轻。
君知否,是山西将种,曾系诗盟。 -
48.《沁园春》 宋·汪莘
之所未备,搜寻剖□,斯已勤矣。
闲从人求其法,高者如捕影,卑者不足为。
嘉泰二年冬夜,坐一榻,知思所及,随手骇目。
尔后凡七载,时时为之,自知非深根固蒂之道,亦可谓世外之妙观矣。 -
49.《鹧鸪天(宴王园作)》 宋·郭应祥
休道泉江寂寞滨。
喧喧歌吹遍城_。
莫辞邀赏连三日,且庆开禧第一春。
呼小队,领嘉宾。
王园佳处踏芳尘。
星球不用随归骑,自有山头月逐人。 -
50.《沁园春(双溪狎鸥)》 宋·卢祖皋
几叶凋枫,半篙寒日,傍桥系船。
爱洞门深锁,人间福地,双溪分占,天上星躔。
破帽_寒,短鞭敲月,此地经行知几年。
空赢得,似沈郎消瘦,还欠诗篇。 -
51.《沁园春(用周潜夫韵)》 宋·洪咨夔
秋气悲哉,薄寒中人,皇皇何之。
更黄花吹雨,苍苔滑屐,栏空斗鸭,床老支龟。
静里跫音,明边眉睫,蹴踏星河天脱革几。
清谈久,顿两忘妍丑,嫫姆西施。 -
52.《沁园春(生日和蓬莱仙降词)》 宋·吴泳
春事阑斑,桐花烂漫,不堪凤栖。
叹交枰世道,容容是福,危航宦海,了了成痴。
邵子豪情,乐天狂态,六十六年才觉非。
邵尧夫有六十六岁吟,白乐天有六十六岁诗。 -
53.《沁园春》 宋·刘克庄
岳降神,方启中兴之运;河如带、山若砺,未酬再造之功。
某逾望三台,敬熏一瓣。
短衣饭牛而至旦,业已归耕;搢笏笼鸽以放生,末由旅贺。
载籍以来,于宇宙间,有功者谁。 -
54.《贺新郎(游水东周家花园)》 宋·刘克庄
溪上收残雨。
倚画栏、薄绵乍脱,日阴亭午。
闹市不知春色处,散在荒园废墅。
渐小白、长红无数。 -
55.《满江红(雨花台再用弟履齐鸟衣园韵)》 宋·吴渊
秋后钟山,苍翠色、可供餐食。
登临处、怨桃旧曲,催梅新笛。
江近苹风随汛落,峰高松露和云滴。
欢头童、齿豁已成翁,犹为客。 -
56.《满江红·金陵乌衣园》 宋·吴潜
柳带榆钱,又还过、清明寒食。
天一笑、满园罗绮,满城箫笛。
花树得晴红欲染,远山过雨青如滴。
问江南、池馆有谁来,江南客。 -
57.《沁园春(和广文叔有季秋既望之约不及赴)》 宋·李曾伯
目断长空,手拍危栏,高兴酒浓。
拟招呼短艇,追陪飞盖,一餐湘菊,共赋芙蓉。
雁字沈秋,鸦林噪晚,几阵萧萧雨更风。
空凝伫,不如一鹤,随意西东。 -
58.《沁园春(饯邓季谦赴班)》 宋·李曾伯
揽秀岷峨,著鞭江淮,诸公所奇。
对塞垣烟淡,相随弓剑,城楼月落,几共灯棋。
驿柳摇黄,溪桃涨绿,稳趁春风度玉墀。
亨衢去,看紫微红药,太乙青藜。 -
59.《沁园春(自和)》 宋·李曾伯
一种孤_,四出清芬,半秋始花。
只些儿肌骨,才逾一芥,许多韵度,迥压群葩。
得雨相催,随风所到,较七里山樊尤远些湖南名桂九里香。
纷纷辈,笑渠侬桃李,徒竞春华。 -
60.《沁园春》 宋·方岳
平仄度此曲,俾歌之
岁在永和,癸丑暮春,修禊兰亭。
有崇山峻岭,茂林修竹,清流湍激,映带山阴。
曲水流觞,群贤毕至,是日风和天气清。