-
121.《春日田园杂兴》 宋·王进之
桑田沧海岁兴亡,几几东风自扇扬。
细麦新秧随意长,闲花幽草为谁芳。
午桥萧散名千古,金谷繁华梦一场。
满眼春愁禁不得,数声啼鸟在斜阳。 -
122.《小园梅未尽放叔用府教以诗索和勉胜韵以谢》 宋·魏近思
造化机缄莫恨迟,须知开谢各因时。
物华未分随春意,梅蕊先饶露玉肌。
雪裹精神千万熊,水边潇洒两三枝。
何当携酒浇花去,且遣诗筒为报知。 -
123.《春日田园杂兴》 宋·吴瑀
野水浑边戏乳鹅,疏离缺处曬耕蓑。
草青随意牛羊卧,门静外人燕雀多。
夫倦倚梨需妇盍,翁欢声坏和孙歌。
新来别者宫生计,又喜巡檐住蜜窠。 -
124.《西园十咏·方物亭》 宋·吴中复
草林虫鱼部,披寻自古无。
飞沉天产异,生植土风殊。
物色随心匠,形容记绘图。
虚亭玩真意,浩思满江湖。 -
125.《山园小梅得疏影横斜水清浅暗香浮动月黄十四》 宋·赵时韶
小桥飘泊淡生涯,曾送清香入酒杯。
疏影不随流水去,夜深和月过溪来。 -
126.《随处》 明·方太古
随处自丘园,无心计子孙。
江清平见寺,山小远连村。
野况家常饭,真情故旧尊。
兴来唯嗜酒,意到已忘言。 -
127.《十五夜饮王敬止园亭》 明·方太古
客子未归天一涯,沧江亭上听新蛙。
春风莫漫随人老,吹落来禽千树花。 -
128.《息园赏芍药得寒字》 明·黄姬水
浅白深红开合欢,丝丝香雨昼难干。
直须一日三百盏,无那东风十二栏。
水上新传锦字艳,楼头长怨玉箫寒。
可怜春色随花尽,留兴还应带月看。 -
129.《和缉熙过毛英懋西园隐居》 明·罗伦
肝腑嬴余五亩春,草堂云暖小山贫。
尘中物色原无我,林下心情见此人。
鹤伴野翁梳白发,蝶随春色上乌巾。
褰衣细问西园老,怕有人家可并邻。 -
130.《园居赠客》 明·盛时泰
衡门稀客至,翛翛静读书。
疏帘映秋水,细藻浮游鱼。
款言落日下,酌酒凉风初。
出门见黄叶,相送随阶除。 -
131.《园居》 明·苏濂
壮年不遇主,岁月忽侵寻。
买药到城市,读书随树阴。
窗虚啼鸟近,门掩落花深。
旧日逢方士,曾传戏五禽。 -
132.《园中十首》 明·唐时升
旟鹆出林莽,羽翮半摧残。
于人两无猜,终朝自盘桓。
仰若有所语,俯若有所干。
日暮相随归,彳亍绕檐端。
朝鸣随所止,夜宿随所安。
本非云霄姿,不必慕高骞。
永无鹰鹯患,勿羞鸡鹜餐。
¤ -
133.《赋得千山红树送姚园客还闽》 明·王嗣经
秋山何处无红树,君归独向秋山去。
霜锦千章照客衣,林霞一片随行屦。
几曲云林到武夷,幔亭高处坐题诗。
南天气暖无冰雪,直到春花忆此时。 -
134.《园亭言怀》 明·王廷陈
骏死骨谁象,市焚齿自累。
弃置悲团扇,龃龉叹方枘,耻随荆橘化,乐与魏瓠弃。
素无金张援,焉取丘园贲。
农圃衍世业,桑麻综岁计。 -
135.《四月一日曹常侍园看花同冯用韫葛仲明二馆丈》 明·于慎行
西城仙馆侍中家,别苑春深玉洞霞。
一曲歌声听不散,随风吹落小桃花。 -
136.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
137.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
荒园无数亩,草木动成林。
春阳一以敷,妍丑各自矜。
蒲萄虽满架,囷倒不能任。
可怜病石榴,花如破红襟。 -
138.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
种柏待其成,柏成人已老。
不如种丛篲,春种秋可倒。
阴阳不择物,美恶随意造。
柏生何苦艰,似亦费天巧。
天工巧有几,肯尽为汝耗。
君看藜与藿,生意常草草。 -
139.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
我归自南山,山翠犹在目。
心随白云去,梦绕山之麓。
汝从何方来,笑齿粲如玉。
探怀出新诗,秀语夺山绿。
觉来已茫昧,但记说秋菊。
有如彩樵人,入洞听琴筑。
归来写遗声,犹胜人间曲。 -
140.《和文与可洋川园池三十首 溪光亭》 宋·苏轼
决去湖波尚有情,却随初日动檐楹。
溪光自古无人画,凭仗新诗与写成。