-
81.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
82.《寄题庐山二林寺》 唐·无可
庐岳东南秀,香花惠远踪。
名齐松岭峻,气比沃州浓。
积岫连何处,幽崖越几重。
双流湓隐隐,九派棹憧憧。 -
83.《答郑方回》 唐·皎然
独禅外念入,中夜不成定。
顾我憔悴容,泽君阳春咏。
词贞思且逸,琼彩何晖映。
如聆云和音,况睹声名盛。 -
84.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
85.《和杨明府早秋游法华寺》 唐·皎然
释事出县閤,初闻兹山灵。
寺扉隐天色,影刹遥丁丁。
碧峰委合沓,香蔓垂蓂苓。
清景为公有,放旷云边亭。 -
86.《冬日天井西峰张炼师所居》 唐·皎然
采薪逢野泉,渐见栖闲所。
坎坎山上声,幽幽林中语。
仙乡何代隐,乡服言亦楚。
开水净药苗,扫雪候山侣。
零叶聚败篱,幽花积寒渚。
冥冥孤鹤性,天外思轻举。 -
87.《送穆寂赴举》 唐·皎然
天子锡玄纁,倾山礼隐沦。
君抛青霞去,荣资观国宾。
剑光既陆离,琼彩何璘玢。
夙驾别情远,商弦秋意新。 -
88.《兵后馀不亭重送卢孟明游江西》 唐·皎然
携手曾此分,怳如隔胡越。
伦侯古封邑,荣盛风雨歇。
饥鼯号空亭,野草生故辙。
如何此路岐,更作千年别。 -
89.《奉和颜鲁公真卿落玄真子舴艋舟歌》 唐·皎然
沧浪子后玄真子,冥冥钓隐江之汜。
刳木新成舴艋舟,诸侯落舟自兹始。
得道身不系,无机舟亦闲。 -
90.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
91.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
92.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
93.《晚到湖口见庐山作呈诸故人》 唐·吴筠
夜舟达湖口,渐近庐山侧。
高高标横天,隐隐何峻极。
石镜启晨晖,垆烟凝寒色。
旅泊将休暇,归心已隮陟。 -
94.《高士咏·南郭子綦》 唐·吴筠
子綦方隐几,冥寂久灰心。
悟来应颜游,清义杳何深。
含响尽天籁,有言同鷇音。
是非不足辩,安用劳神襟。 -
95.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
96.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
97.《和中丞奉使承恩,还终南旧居》 唐·皇甫冉
轩车寻旧隐,宾从满郊园。
萧散烟霞兴,殷勤故老言。
谢公山不改,陶令菊犹存。
苔藓侵垂钓,松篁长闭门。
风霜清吏事,江海谕君恩。
祗召趋宣室,沉冥在一论。 -
98.《秋日望倚帝山》 唐·吴筠
楚服多奇山,灵表先倚帝。
孤秀白云里,青冥何崇丽。
秋天已晴朗,晚日更澄霁。
远峰列在目,杳与神襟契。 -
99.《补沈恭子诗》 唐·陆龟蒙
灵质贯轩昊,遐年越商周。
自然失远裔,安得怨寡俦。
我亦小国胤,易名惭见优。
虽非放旷怀,雅奉逍遥游。 -
100.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。