-
221.《宿萍乡武云观》 明·王守仁
晓行山径树高低,雨后春泥没马蹄。
翠色拖云开叠嶂,寒声隔竹隐晴溪。
已闻南去艰舟楫,漫忆东归阻杖藜。
夜宿仙家见明月,清光还似鉴湖西。 -
222.《送友至飞云渡》 宋·林亮功
五里风涛路,人烟隔岸洲。
去帆欹绿水,别棹会中流。
西岘钟声晓,东山塔影浮。
何人有机事,惊起一沙鸥。 -
223.《假字吕叔恭游中隐岩无名洞坐客鄱阳朱国辅云》 宋·吕愿中
护田绿水转山樊,滴翠群峰列巨杉。
洞外僧蓝侵斗汉,涧边人迹隔仙凡。
深深云谷春常在,寂寂松扉夜不缄。
此处得名爰自我,要须题作吕公岩。 -
224.《超化云山》 宋·沈说
入门松作径,步步接秋阴。
山带孤城起,云归古殿深。
隔池闻鹤唳,倚树看僧吟。
笑指煎茶处,青烟出竹林。 -
225.《隔竹》 宋·叶梦鼎
隔竹斜阳唤小舟,寥寥天柱访仙游。
风声树杪疑笙鹤,云气峰头见翠虬。
凡骨面岩那可蜕,尘容镜水只包羞。
几时肝胆无羁靮,卧看中天素月流。 -
226.《作歌咏苏云卿》 宋·曾原
东湖湖面波渺瀰,东湖岸上春土肥。
先生鉏云明月晓,种来蔬甲今成畦。
把茅萧萧环四壁,此身不原人间识。
乾刊清夷那复知,寸心杳渺黄尘隔。 -
227.《芝云堂》 元·周砥
芝云主人绝萧散,燕坐草堂门不扃。
古鼎隔帘香袅袅,新篁拂几玉亭亭。
十年苦思耽诗卷,三日清斋写道经。
邀我醉眠书画舫,月明吹笛看云汀。 -
228.《惠云塔》 明·程本立
老禅西来兜率宫,金昙舍利开芙蓉。
平地起作宝光相,七级上凌天九重。
摩尼顶珠现穹碧,丹霞掩映鸡足峰。
八窗玲珑悬皎月,层栏翠滑扶神龙。
我欲乘虚求帝释,云梯高峻红尘隔。
檐铃停语寂籁冷,白鹤飞下苍烟夕。 -
229.《纟互云诗八首次韵》 明·程嘉燧
十夕闲窗歌笑声,绿苔行迹见尘生。
乱飞花片浑无赖,微露清光犹为明。
艳曲传来还共和,新图看去不多争。
遥知一水盈盈际,独怨春风隔送行。
¤ -
230.《题米南宫云山图》 明·蒲庵禅师
南宫米黻生殊方,驰名画史妙莫当。
墨云翻空太阴黑,功夺造化开微茫。
酒酣放笔情烂熳,爱写长林带溪岸。
昆仑移得毫芒间,数点浮云落天半。 -
231.《寓云居得张龙湖相公书》 明·施峻
精舍岧峣隔翠微,我来便觉世情违。
疏灯照雨檐花落,短鬓临风木叶稀。
白雁虚疑千里信,青山容得几人归。
诗成正在钟鸣后,独立空庭揽旧衣。 -
232.《吴兴唐子华画云山小景图》 明·宋讷
君不见夏圭昔写渔村春雾时,江山半入无声诗。
又不见马麟昔作关山秋色图,千里风烟来座隅。
夏圭马麟去已远,一入九原呼不返。
祇今画者乱如麻,吴兴近数唐子华。 -
233.《题倪云林小幅山水》 明·完璞琦公
云林隐者绝风流,尝到涧西山寺游。
下马脱巾青竹里,题诗写画野泉头。
房山墨法谁能得,谢朓襟怀自可侔。
便拟梁溪一相觅,桃花春水隔芳洲。 -
234.《白云海》 明·文质
白云深,白云深,白云深处元无心。
眼空瑶海一万里,山光不动秋阴阴。
虚白盈盈启扃牖,袖拂天开落星斗。
尽随玉气化为龙,不逐西风变苍狗。 -
235.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
236.《成都使君王季野席上次韵奉呈橧巢初庵云林玄》 明·虞堪
隐者分湖住,高士云林栖。
蒹葭散汀看鸥去,桃花隔屋闻鸡啼。
每同杖屦踏春堤,诗筒酒榼前后提。
公子风流乃相爱,缕引婵娟生叆叇。 -
237.《游桓山会者十人以春水满四泽夏云多奇峰为韵》 宋·苏轼
东郊欲寻春,未见莺花迹。
春风在流水,凫雁先拍拍。
孤帆信溶漾,弄此半篙碧。
舣舟桓山下,长啸理轻策。 -
238.《慈云四景鹦鹉院》 宋·苏轼
古院枫篁里,寥寥隔市喧。
仙禽发异响,惊起老僧禅。 -
239.《李云南征蛮诗》 唐·高适
圣人赫斯怒,诏伐西南戎。
肃穆庙堂上,深沉节制雄。
遂令感激士,得建非常功。
料死不料敌,顾恩宁顾终。 -
240.《山中逢道士云公》 唐·孟浩然
春余草木繁,耕种满田园。
酌酒聊自劝,农夫安与言。
忽闻荆山子,时出桃花源。
①